Pietro Grimani

Pietro Grimani
Pietro Grimani portresi Ressam:Titian (1553)

Venedik Cumhuriyeti Doçesi (115.) Doge di Venezia
Hüküm süresi	30 Haziran 1741– 7 Mart 1752 10 yıl 8 ay 6 gün
Önce gelen	Alvise Pisani
Sonra gelen	Francesco Loredan

Babası	Pietro Grimani
Annesi	Caterina Morosini
Doğum	5 Ekim 1677 Venedik
Ölüm	7 Mart 1752 (yaş: 78) Venedik
Defin	Madonna dell'Orto Kilisesi, Venedik

Grimani Sülalesi arması

Pietro Grimani) (d. 5 Ekim 1677, Venedik - ö. 7 Mart 1752, Venedik). 30 Haziran 1741 – 7 Mart 1752 dōneminde Venedik Cumhuriyeti "Doçe" unvanı ile devlet başkanlığı yapan 115'inci dükadır. Doçe Alvise Pisani'nun ölümünden sonra yapılan seçimden sonra 30 Haziran 1741'da tahta çıktı. 10 yıl 8 ay 6 gün süren Venedik Cumhuriyeti "Doçe"'lik saltanatından sonra 7 Mart 1752'de 78 yaşında Venedik'te öldü.

Doçe olduğu 18. yüzyılda genel olarak Venedik uluslararası çevrede eski politik ve stratejik önemini kaybetmiş ve Venedik Cumhuriyeti hiç ödünsüz bir tarafsızlık politkası uygulayarak bir düşme dönemi içine girmişti. Bu nedenle Pietro Grimanı'nın 10 yıldan biraz daha uzun doçelik döneminde Venedik için önemli olaylar olmamıştır.

Hayatı

Doçe olmadan önce

Pietro Grimani 5 Ekim 1677de Venedik'te Pietro Grimani ve Caterina Morosini'nin bes oğlundan ikincisi olarak doğdu.

Doçelik dönemi

17 Haziran 1741'de önce Doçe olan Alvise Pisani ölünce Venedik Cumhuriyeti "Doçe Seçmenler Konseyi" yeni doçe seçmek için toplandı. Gayet zengin olup çoğunluk sağlayacak kadar sayıda konsey seçmenleri hediyeler ve nakit rüşvetler ile satın alan Pietro Grimani karşısındaki rakipler önemsiz kalmıştı. Bu nedenle 30 Haziran 1741'de "Doçe Seçmenler Konseyi"nde yapılan ilk oylamada 41 tane olan seçmenden 26 oy alıp Doçe seçilmek için gerekli çoğunluk oylarını toplayıp "doçe" olarak seçildi ve Venedik Cumhuriyeti doçesi olarak taç giydi.

Takriben 11 yıl süren Doçelik döneminde Venedik sakin ve barışçıl bir dönem yaşadı. Devletin verdiği sübvansiyonlar ve sanat ve bilime çok yakın ilişkili olan Doçe'nin koruması nedeni ile Venedik'in artistik ruhu bu dönemde iyice gelişti.

Doçelik döneminde 1740-1748 arasında diğer Avrupa ülkeleri arasında devamlı şiddetli ve gayet kırıcı yıkıcı savaş olan Avusturya Veraset Savaşı ve bunun çeşitli kısımları (üç {{Silezya Savaşları|Silezya Savaşı]], Karayıplerde 1739-1748 İspanya-İngiltere Savaşları, Hindistan'da İngiltere-Fransa savaşları, İtalya'da 1741-1747 İspanya Krallığı ve Napoli Krallığı savaş kampanyaları, 1746-1748 İngiltere ve Hollanda ittifakı ile Fransa savaşları) yapıldı ve bu savaşlar 1748 Aix-la-Chapelle Antlaşması ile son buldu. Doçe Pietro Grimaldi'nin barışcil stratejisine uygun olarak bu savaşa Venedik Cumhuriyeti iştirak etmedi ve tarafsızlığını korudu.

Pietro Grimaldi'nin doçelik döneminde diğer bir dış politika sorunu 1751'de Papalık Devleti'nin antik tarihi olan ve Venedik'e bağlı yarı otonom ama Kutsal Roma İmpartorluğu'na da başlı olab Friuli arazidi yöneticisi olan Aquileia Patrikliği'ni ortadan kaldırması kararından ortaya çıktı. Doçe'ni yaptığı tüm diplomatik uğraşlar Papa XV. Bendiçtus'u bu kararından caydıramad ve 4 Temmuz 1751de bu patrikliğe son verildi.

Pietro Grimaldi'nin docelik döneminde Papalık Devleti ile Venedik arasında çıkan bir diğer sorun bu iki devletin Po Nehri deltasındaki nehrin delatasıyı doldurması ile sınırın değşmesi ve sinir hattının nerede olacağı hakkında idi. Bu anlaşmazlık 1752de yapılan müzkereler sonunda bir sonuca bağlandı. --> Zaten 1736'dan itibaren gösteren Vendik Cumhuriyeti ekonomisi, docelik donemindr diğer Avrupa ülkeleri arasında devamlı şiddetli ve gayet kırıcı yıkıcı savaşlar yapılmakta iken buna karşılık Venedik'in tarafsızlık politikası uygulaması nedeni ile güç kazanıdi ve ülke bir refah dönemi içine girdi. Bu uluslararası durum, docelik doneminde Venedik'in içinde ve uluslararası çevrede ticaret faaliyetlerinin gelişmesine yol açtı. Ama buna rağmen Venedik ekonomisi 16. yüzyılda ve hatta 17. yüzyılda yetişmiş olduğu yüksek iç ve dış ticaret seviyelerine yetişemedi.

Pallestrina'da Murazzi mendireği

Fonteghetto della Farina binası. Ressam:Caneletto (yak. 1730)

Doçelik döneminde Venedik adasını deniz yükselmesinden korumak için muhendis Bernardino Zendrini tasarimina gore Murazzi mendireğinin yapılmasına 24 Nisan 1744'de başlandı. Yine bu dönem içinde 24 Eylül 1750de Vallaresso Sokağı üzerinde bulunan "Fonteghetto della Farina" binasında Venedik "Resim ve Heykel Akademisi" açıldı.

Grimani halk tarafından pek sevilmemkte idi. Çünkü halk onu çok para hırslı ve gayet "şair ruhlu" bir idareci olarak görmekte ve olağandan değişik durumlarda geniş halk kitlesinin menfaatlerine uygun reaksiyonlar göstereceğinden şüphe etmekte idiler.

Pietro Grimanı 7 Mart 1752'de 78 yaşında iken vefat etti. "Madonna dell'Orto Kilisesi"'nde bulunmakta ve mezarı başında üzerinde arması ve bir kitabe olan büyük bir mermer taş bulunmaktadır.

Ayrıca bakınız

Kaynakça

Bu madde kısmen İtalyanca Wikipedia "Pietro Grimani" maddesi kaynaklıdır: /wiki/ Pietro_Grimani (İtalyanca)

Dış kaynaklar

Norwich, John Julius (1999) A History of Venice. New York: Vintage Books, ISBN 0-679-72197-5 (İngilizce)
da Mosto, Andrea (1983), Dogi di Venezia nella vita pubblica e privata. Floransa:A. Martello ISBN 88-09-02881-3 (İtalyanca)
Rendina, Claudio (2003) I dogi. Storia e segreti. Roma:Newton & Compton, , ISBN 88-8289-656-0 (İtalyanca)
Dumler, Helmut (2001), Venedig und die Dogen. Düsseldorf:Artemis & Winkler ISBN 978-3538071162 (Almanca)

Dış bağlantılar

Gullino Giuseppe (2002) "Grimani, Pietro" maddesi, Dizionario Biografico degli Italiani Cilt:59 Yayıncı:Treccani la Cultura Italiana, Online:[] (İtalyanca)

Resmî unvanlar
Önce gelen: Alvise Pisani	Venedik Doçesi 1741– 1752	Sonra gelen: Francesco Loredan

Venedik Doçeleri

Bizanslılar Dönemi (697–737)

Paolo Lucio Anafesto (697–717) • Marcello Tegalliano (717–726) • Orso Ipato (726–737)

Magistri Militum Rejimi (738–742)

Domenico Leoni • Felice Cornicola • Teodato Ipato • Gioviano Cepanico • Giovanni Fabriciaco

Dukalık Dönemi (742–1148)

VIII. yüzyıl	Teodato İpato(742–755) • Galla Lupanio(755–756) • Domenico Monegario(756–764) • Maurizio Galbaio (764–787) • Giovanni Galbaio(787–804)

IX. yüzyıl	Obelerio degli Antenori†(804–811) • Angelo Participazio (811–827) • Giustiniano Participazio (827–829)• I. Giovanni Participazio (829–837)• Pietro Tradonico (837–864)• I. Orso Participazio (864–881)• II. Giovanni Participazio*((864–881))(887-888) • I. Pietro Candiano (887) • Pietro Tribuno(888–912)

X. yüzyıl	II. Orso Participazio(912–932) • II. Pietro Candiano (932–939) • Pietro Participazio(939–942) • III. Pietro Candiano (942–959)• IV. Pietro Candiano†(959–976) • I. Pietro Orseolo♦(976–978) • Vitale Candiano♦(978–979) • Tribuno Memmo • (979–991) • II. Pietro Orseolo (991–1009)

XI. yüzyıl	Ottone Orseolo(1009–1026) • Pietro Centranico(1026–1032) • Domenico Flabanico(1032–1043) • I. Domenico Contarini(1043–1071) • Domenico Selvo*(1071–1084) • Vitale Falier(1084–1096) • I. Vitale Michiel(1096–1102) •

XII. yüzyıl	Ordelafo Faliero(1102–1117) • Domenico Michele(1117–1130) • Pietro Polani(1130–1148)

*tahttan indirilme † idam edilme veya suikastle ölüm ‡ savaşta ölüm ♦ tahttan feragat etme

Cumhuriyet Dönemi (1148–1797)

XII. yüzyıl	Domenico Morosini(1148–1156) • II. Vitale Michiel(1156–1172) • Sebastiano Ziani(1172–1178) • Orio Mastropiero(1178–1192) • Enrico Dandolo(1192–1205)

XIII. yüzyıl	Pietro Ziani(1205–1229) • Jacopo Tiepolo(1229–1249) • Marino Morosini (1249–1252) • Renier Zen(1252–1268) • Lorenzo Tiepolo(1268–1275) • Jacopo Contarini(1275–1280) • Giovanni Dandolo(1280–1289) • Pietro Gradenigo(1289–1311)

XIV. yüzyıl	Marino Zorzi(1311–1312) • Giovanni Soranzo(1312–1328) • Francesco Dandolo(1328–1339) • Bartolomeo Gradenigo (1339–1342) • Andrea Dandolo(1342–1354) • Marin Falier†(1354–1355) • Giovanni Gradenigo(1355–1356) • Giovanni Dolfin(1356–1361) • Lorenzo Celsi(1361–1365) • Marco Cornaro(1365–1367) • Andrea Contarini(1367–1382) • Michele Morosini (1382–1382) • Antonio Venier(1382–1400)

XV. yüzyıl	Michele Steno(1400–1413) • Tommaso Mocenigo(1413–1423) • Francesco Foscari*(1423–1457) • Pasquale Malipiero(1457–1462) • Cristoforo Moro(1462–1471) • Niccolò Tron(1471–1473) • Niccolò Marcello(1473–1474) • Pietro Mocenigo(1474–1476) • Andrea Vendramin(1476–1478) • Giovanni Mocenigo(1478–1485) • Marco Barbarigo(1485–1486) • Agostino Barbarigo(1486–1501)

XVI. yüzyıl	Leonardo Loredan(1501–1521) • Antonio Grimani(1521–1523) • Andrea Gritti(1523–1538) • Pietro Lando(1538–1545) • Francesco Donato(1545–1553) • Marcantonio Trevisan (1553–1554) • Francesco Venier(1554–1556) • Lorenzo Priuli(1556–1559) • Girolamo Priuli(1559–1567) • Pietro Loredan(1567–1570) • I. Alvise Mocenigo(1570–1577) • Sebastiano Venier(1577–1578) • Niccolò da Ponte(1578–1585) • Pasquale Cicogna(1585–1595) • Marino Grimani(1595–1606)

XVII. yüzyıl	Leonardo Donato(1606–1612) • Marcantonio Memmo(1612–1615) • Giovanni Bembo(1615–1618) • Nicolò Donato(1618–1618) • Antonio Priuli(1618–1623) • Francesco Contarini(1623–1624) • I. Giovanni Cornaro(1624–1630) • Nicolò Contarini(1630–1631) • Francesco Erizzo(1631–1646) • Francesco Molin(1646–1655) • Carlo Contarini (1655–1656) • Francesco Cornaro (1656–1656) • Bertuccio Valier (1656–1658) • Giovanni Pesaro (1658–1659) • II. Domenico Contarini (1659–1674) • Nicolò Sagredo (1674–1676) • Alvise Contarini (1676–1683) • Marcantonio Giustinian (1683–1688) • Francesco Morosini(1688–1694) • Silvestro Valier(1694–1700) • II. Alvise Mocenigo(1700–1709) •

XVIII. yüzyıl	II. Giovanni Cornaro(1709–1722) • III. Alvise Mocenigo(1722–1732) • Carlo Ruzzini(1732–1735) • Alvise Pisani(1735–1741) • Pietro Grimani(1741–1752) • Francesco Loredan(1752–1762) • Marco Foscarini(1762–1763) • IV. Alvise Mocenigo1763–1779) • Paolo Renier(1779–1789) • Ludovico Manin*(1789–1797)

† Marino Falier (1354–55) vatana ihanet ile suçlanmış, yargılanmış ve idam edilmiştir. * Francesco Foscari (1423–57)Onlar Konseyi tarafından Doçe'likten hal edilmiştir. * Ludovico Manin Fransa Devrimi İtalya ordusu komutanı Napolyon Bonaparte tarafından tahttan indirilip Venedik Cumhuriyeti ortadan kaldırılmıştır.

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/7/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.