Sami Selçuk
Sami Selçuk (d. 1937, Taşkent, Konya), Türk hukukçu.[1]
1955 yılında Konya Lisesini, 1959 yılında Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirmiştir. Ankara yargıç adayı olarak mesleğe başlamış sonra sırasıyla, Sütçüler, Akşehir, Yenice ve 1972'den sonra Yargıtay Cumhuriyet Savcılığı görevlerinde bulunmuştur.
21 Eylül 1982 tarihinde Yargıtay Üyeliğine seçilmiştir. Fransızca ve İtalyanca bilmektedir. Ankara Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nde doktora yapmış, 1986 yılında Doçent olmuştur.
Birçok basılı eseri, Varlık (İstanbul), Türk Dergisi, Revue penitentitiare et de droit penal (Paris), Revue de droit penal et de criminologie (Bruxelles), Archivio penale (Milano), Cuadernos de politica criminal (Madrid) adlı yerli ve yabancı dergiler ile günlük basında yayımlanmış Türkçe ve yabancı dilde; hukuk, dil, laiklik ve Atatürkçülük ve çeşitli konularda makale ve denemeleri vardır.
Yargıtay Büyük Genel Kurulunca 7 Temmuz 1999 tarihinde Yargıtay Birinci Başkanlığına seçilmiştir. 15 Haziran 2002 tarihinde yasal yaş sınırı nedeniyle emekliye ayrılmıştır.
3 Kasım 2002 Türkiye genel seçimleri'nde ANAP'tan Ankara 2. bölge 1. sıradan milletvekili adayı olmuş ancak milletvekili seçilememiştir.
Emekliye ayrıldıktan sonra Bilkent Üniversitesi Hukuk Fakültesi'nin öğretim üyeleri kadrosuna [2] dahil olmuştur ve Ceza Hukuku Anabilim Dalı Başkanlığına seçilmiştir. Fakültede Ceza Hukuku ve Ceza Usul Hukuku dersleri vermektedir. Ayrıca Aralık 2010'dan itibaren AİHM Danışma Paneli (AİHM yargıçlarını değerlendirmek yeterliliğini incelemek üzere kurulmuştur) üyeliğine seçilmiştir. Kamu Görevlileri Etik Kurulu üyeliği görevini de yürütmüştür.
Eserleri
- “Dolandırıcılık”, İstanbul, 1982;
- “Cinayet Mahkemesi Anıları”, (Andre Gide'den Çeviri), Ankara, 1983;
- “Dolandırıcılık Cürmünün Kimi Suçlardan Ayırımı”, Ankara, 1986;
- “Temsili ve Katılımcı Demokrasinin Kökeni”, İstanbul, 1987;
- “Toplumsal Savunma İlkeleri”, (Filippo Gramatica'dan çeviri), 1988;
- “Çürütmeler”, İstanbul, 1990;
- “Önce Dil”, Ankara, 1993;
- “Çek Suçları”, Ankara, 1993;
- “Laiklik”, İstanbul, 1994;
- “Kızlık Bozma Suçu”, Ankara, 1996;
- “Zorba Devletten Hukukun Üstünlüğüne”, Ankara, 1998;
- “Demokrasiye Doğru”, Ankara, 1999;
- “Konuşma”, Ankara, 1999;
- “Özlenen Demokratik Türkiye”, Ankara, 2000;
- “Longing for Democracy”, 2000
Kaynakça
- ↑ "Yargıtay Onursal Birinci Başkanları". www.yargitay.gov.tr. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150402190841/http://www.yargitay.gov.tr/index3.php?pgid=7. Erişim tarihi: 20 Nisan 2015.
- ↑ http://www.law.bilkent.edu.tr/kadro.htm
| Hukuki görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Mehmet Uygun |
Türkiye Yargıtay Başkanı 1999 - 2002 |
Sonra gelen: Eraslan Özkaya |