Supung Barajı
| Supung Barajı | |
|---|---|
 | |
| Yer | Liaoning (Çin Halk Cumhuriyeti) / Kuzey Pyongan (Kore Demokratik Halk Cumhuriyeti) |
| Koordinatlar | Koordinatlar: 40°27′43″K 124°57′45″D / 40.46194°K 124.9625°D |
| Amaç | Hidroelektrik enerji üretimi |
| Nehir | Yalu Nehri |
| Başlangıç tarihi | 1937 |
| Bitiş tarihi | 1943 |
| Gövde dolgu tipi | Ağırlık barajı |
| Yükseklik | 160 m |
| Uzunluk | 853 m |
Supung Barajı, Çin Halk Cumhuriyeti'nde Liaoning yönetim bölgesiyle, Kuzey Kore sınırında, Yalu Nehri üzerinde hidroelektrik enerji üretimine yönelik baraj. Dandong'un yukarı kesiminde yer alır.
1932-1945 arasında Mançurya'yı yöneten Japonların denetimindeki Manzhu Guo (Japonca Mançukoku) hükümetiyle Kore'deki Japon yönetiminin ortak projesi olan barajın, Kore'nin kuzeyiyle Mançurya'daki sanayi tesislerinin elektrik enerjisi gereksinimini karşılaması öngörülüyordu. Yapım çalışmaları 1937'de, Kore sanayisinin gelişmesinde önemli rol oynayan Noguchi grubu tarafından başlatıldı. 1941'de tamamlanan 160 m yüksekliğindeki ve 853 m uzunluğundaki barajın arkasında 30 km uzunluğunda büyük bir baraj gölü (Shuifeng Shuiku; Kore dilinde Supung-ho) oluştu. 1944'e gelindiğinde barajdan saatte 450 bin kW elektrik enerjisi elde ediliyordu. Japonya'nın II. Dünya Savaşı'nda yenilmesinden sonra, Sovyet orduları Mançurya'yı işgal etti (1945) ve Supung enerji santralı SSCB'ye taşındı. Ama Çin'de Komünistlerin yönetime gelmesinden kısa bir süre sonra tesisler geri verildi ve büyük ölçüde SSCB ve Doğu Avrupa ülkelerinden alınan yardımlarla üretim kapasitesi genişletildi.
Supung Barajı elektrik santralı Shenyang, Jilin ve Harbin kentlerine enerji sağlayan Kuzeydoğu (Mançurya) enerji şebekesiyle Lüda ve Lüshun'a elektrik veren Liaodong Yarımadasındaki enerji şebekesine bağlıdır. Supung Barajı Yalu Nehrinin akışının düzenlenmesinde ve sulamada da önemli rol oynar.[1]