Tannhäuser

Tannhauser

Tannhauser Dresden uyarlaması liberettosu, 1845
Özgün ismi: Tannhäuser und der Sängerkrieg auf Wartburg
Müzik: Richard Wagner
Galası: 19 Eylül 1845 ve 13 Mart 1861
İlk gösterim yeri: Krallık Tiyatrosu, Dresden ve Paris Operası, Paris
Oyuncular: *Tannhauser: Minnesinger, tenor
  • Elisabeth: Kontun yeğeni, soprano
  • Venus: mezzo-soprano veya soprano
  • Wolfram von Eschenbach: a Minnesinger, bariton
  • Hermann I, Thuringia Kontu, bas
  • Walther von der Vogelweide: Minnesinger, tenor
  • Biterolf: Minnesinger, bas.
  • Heinrich der Schreiber: Minnesinger, tenor.
  • Reinmar von Zweter: Minnesinger, bas.
  • Bir genç çoban: soprano.
  • Dört soylu genç iç oğlanı: soprano, alto
  • Soylular, şövalyeler, hanımlar, hacılar, sirenler, su perileri, nimfler, bakantlar; Paris uyarlamasında ek olarak üç sanat güzeli,
    gencler, eroslar, satirler, ve faunlar

Tannhäuser (Almanca tam ismi Tannhäuser und der Sängerkrieg auf Wartburg yani Tannhäuser ve Wartburg'da Şarkıcılar Yarışması) Richard Wagner tarafından 1845de yazılmış ve bestelenmiş üç perdelik operadır. Bu operanın konusu iki Alman Orta Çağlar efsanesi olan Tannhauser ve Wartburg Şatosu müzikciler yarışmasından uyarılmıştır. Konunun teması kutsal ve kutsal olmayan aşk arasındaki ilişkiler ve insanların ruhunun aşk ile kurtulmasıdır.

Hazırlanış

Orijinal uyarlama

Wagner bu eseri için konuların kaynağını iki değişik grup eserde bulmustur. Birincisi Der Salon adlı bir dergide 1837'de basılan ve Venus mağarasının çekiciliği efsanesini konu alan Heinrich Heine'in Elementargeister adlı şiiridir. Diğeri ise E. T. A. Hoffmann'in Sarkıcılar Yarışması ve Ludwig Tieckin Inanclı Eckhrat ve Tannghauser adlı hikâyeleridir. Wagner ilk nesir musevvedeyi 1842de ve tam liberettoyu ise Nisan 1843de tamalamıştır.[1] Beste, eyi 1843'de başlamış ve tum notalar 13 Nisan 1845'de hazır olmuşutur. Operanın, tek basına orkestra konser parcası olarak da çalınan uverturu, en son hazırlanmıştır.

Dresden prömiyeri ve uyarlaması

Eserin promiyeri sahnelenmesi 19 Ekim 1845'de Dresden'de Krallik Tiyatrosu'nda yapildi. Bu yapim icin Wagner, arkadasi olan besteci "Ferdinand Hiller" destgini aldi. Wagner'in yegeni "Johanan Wagner" Elizaeth rolunden "Wilhemine Scroder-Devrient" Venus rolunde ve "Josef Tichatschek" ise Tannhauser rolunde idi. Richar Wagner orkestra sefligi gorevini de yuklenmisti. Bu eser Wagner'in bir onceki eseri olan Rienzi kadar seyirciler tarfindan iyi karsilanmadi.

Bu nedenle Wagner 1846 ve 1847 yillarinda bu eseri revize etmekle ugrasti. Bu operaninson ucuncu perdede de degisiklikler yapilip 1860'da basilan revize edilmis uyarlamaya "Dresden uyarlamasi" adi ile anilmaktadir.

Paris uyarlaması ve prömiyeri

Bundan sonra eserin Paris Operası'nda, Fransız İmparatoru Napoleon III'un isteğiyle ve Paris'teki Avusturya elçisinin karısı, "Pauline de Metternich" aracılığı ile yapılan özel 1861 sahnelenemesi için Wagner bu eseri çok ciddi olarak elden geçirmiş ve önemli değişikler yapmıştır. Bu değişiklikler arasında en göze çarpanı I. Perde sonuna bir bachanal şeklinde bale koyması olmuştur.[2] Bundan başka şu önemli değişmeleri yapmıştır:

Bu 1861de de ortaya çıkartılan Tannhauser operasına Paris uyarması adı verilmektedir. Bu eserini sahnelenmesinde Wagner şahsen ilgilenmiş ve bu sahnelenme için 164 tane prova temsili yapılması ile çok isim yapmıştır.

Paris prömiyeri 13 Mart 1861'de verilmiştir. Fakat özellikle zenginler (başta Paris Jockey Klubü üyeleri) ve Avusturya'nın dışişleri politikalarından hoşlanmayanlardan oluşan bir grup bu esere protesto mahiyetinde acayip zamanlarda alkışlamalar, ıslıklar ve laf atmalarla protesto yapmış ve eser üçüncü performansından sonra sahneden kaldırılmıştır.

Tannhauser'in 1875'de Viyana'da sahnelenmesi için de Wagner bu Paris uyarlaması üzerinde bazı değişiklikler yapmıştır. Modern yapımlarda bu "Viyana değişikli Paris uyarlaması" genellikle kullanılmaktadır.

Tannhauser üvertürü: Piyano çalan kız Ressam:Paul Cezanne (1868).

Roller

Rol Ses tipi Prömiyerde roller
20 Ekim 1845
(Orkestra şefi: Richard Wagner)
Revize edilmiş
Prömiyerde Roller, 1861
(Orkestra şefi: Pierre-Louis Dietsch)
Tannhauser, Minnesinger tenor Josef Aloys Tichatschek Albert Niemann
Elisabeth, Kontun yeğeni soprano Johanna Wagner Marie Sass
Venus mezzo-soprano veya soprano Wilhelmine Schröder-Devrient Fortunata Tedesco
Wolfram von Eschenbach, Minnesinger bariton Anton Mitterwurzer Morelli
Hermann I, Thuringia Kontu bas Georg Wilhelm Dettmer Cazaux
Walther von der Vogelweide, Minnesinger tenor Max Schloss Aimes
Biterolf, Minnesinger bas Johann Michael Wächter Coulon
Heinrich der Schreiber, Minnesinger tenor Anton Curty König
Reinmar von Zweter, Minnesinger bas Karl Risse Freret
Bir genç çoban soprano Anna Thiele Reboux
Dört soylu genç iç oğlanı soprano, alto
Soylular, şövalyeler, hanimlar, hacilar, sirenler, su perileri, nimfler, bakantlar; Paris uyarlamasında ek olarak Üç Guzel Sanat tanrıcaları,
gençler, eroslar, satirler, ve faunlar

Konu özeti

Mekan: Eisenach civarı
Zaman: 13. yüzyıl başları

İ. Perde

Mekan: Venüsberg (Thurgania'da Eisenach yakınlarında Horselberg'de "Frau Holda" )

Venüs'e olan aşkı dolayısıyla Tannhauser Venüsberg'de isteyerek inzivaya çekilmiş bulunmaktadır. (Bale sahnesi: backanal müzik alemi). Bu bale aleminde sonra Tannhauser arzularını tamamiyle tatmin olması nedeniyle oradan ayrılıp serbestlik, ilkbahar günleri ve kilise çanları seslerini yeniden tatmak istemektedir. Kendi arp'ini tekrar çalarak ilahe Venüs'e çok ateşli bir aşk şarkısı söyliyerek ona hürmetlerini gösterir. Bu şarkı sonunda oradan ayrılmak için Venüs'e azimli bir yalvarış yapar. Fakat Venüs tekrar onu cezbesine altına almaya çalıştığında, Tannhauser ona "Benim ruhumun selameti İsa'nın annesi Meryem'dedir" der. Böylece Venüs'ün büyüsü kırılır ve Venüs ve etrafındakiler ortadan kaybolurlar ve Tannhauser kendini Wartburg şatosunun bulunduğu tepe eteklerinde bulur.

Mevsim ilkbahardir. Bir genç çoban bir kaya üzerinde oturmuş elindeki kavalı ile ilkbahara mersiye şarkılarai çalıp söylemektedir. Tannhauser ayakta kımıldamadan dururken yanından bir grup hacılar kuyruğu sırayla geçer. Tannhauser çok minnettarlıkla hislenmiş olup dizlerine çöker. Kont ve maiyetinde olan Wolfram, Walter, Biterolf, Reınmar, ve Heinrich onu bu sırada bulurlar. Genç Tannhuser daha önce bir şarkıcılar yarışmasını kaybettiği ve bundan çok canı sıkıldığı için Kont'un sarayından kaçmıştır. Onu yine görmeye sevinirler ve tekrar sarayda şarkıcılık işine dönmesini isterler. Tannhauser önce bunu kabul etmez, ama Wolfram onun şarkılarının Elizabeth tarafından çok beğenildiğini ve bu nedenle kızın kalbini Tanhauser'e verdiği söyleyince fikrini değiştirir. Kontun ve şarkıcılarla Wartburg'a gitmeye başlar.

II. Perde

Eisenach'da Wartburg Şatosu

Mekan: Wartburg şatosu büyük salonu.

Tannhauser'in ortadan kaybolmasından sonra Elizabeth dünyadan el eteğini çekmiş şatodaki odasınada sessiz sedasız yaşamaktadır. Onun geri döndüğünü duyunca sevinçle bir şarkıcılar yarışması için tekrar ortaya çıkmayı kabul eder ve şatonun ana salonuna gelir. Tannhauser Elizabeth'i sevmektedir, ama Venüsberge'e kaçtığından ve orada Venüs'e taptığından utanç duymaktadır. Kont ve Elizabeth yarışma için gelmiş olan (çoğu civarda yaşıyan soylulardan oluşan ve en iyi giysileri ile ziyarete gelmiş olan) misafirlerini ağırlarlar (Mars ve koro). Konu bu yarışma konusunun "aşkın uyanması" olduğunu ilan eder. Bu yarışmayı kazanan şarkıcıya ödül olarak Elizabeth her ne olursa olsun şarkıcının istediği tek bir şeyi yapacaktır.

Wolfram ilk defa şarkısına başlar; aşkın hiçbir düzensiz akış göstermeyen saf bir akar şu gibi olduğunu ifade eder. Buna karşılık Tannhauser yüksek bir hevesle en büyük aşkın insan hislerinin en yüksek seviyeye yetiştiği zaman ortaya çıktığını iddia eder. Diğer şarkıcılar Wolfram'ı tutmaktadırlar. Tannhauser bunlardan hepsine teker teker ayrı ayrı yanıt verir. Son olarak heyecanı en yüksek bir zirve seviyeye varmıştır ve fikirlerini Wolfram'a verdiği yanıtta Venüs için söylediği bir şarkıyla açığa koyar. Bu şarkıda eğer şövalyeler böyle yüksek bir aşkı öğrenmek isterlerse Venüsberg'e çekilmeleri gerektiğini ve venüs'ü tanrıça olarak kabul etmeleri gereğini ilan eder. Oradaki dini bütün Hristiyan tüm kadınlar buna çok kızarak ve Elizabeth hariç tanrının gazabından çok korkarak salondan ayrılırlar. Şövalyeler ise kızgınlıklarından kılıçlarını çekerek Tannhauser'e hücuma hazırlanırlar. Elizabeth Tannhauser'in hayatını korur.

Tannhauser bu heyacanından Hristiyanlığa hiç uygun olmayan bir fikir beyan ettiği için çok tövbekardır. Kont bu tövbekarlığını Papa'ya yalvarak bildirmesini ve ondan bu büyük günahı için kendini affetmesini istemesi için Tannhauser'in Roma'ya bir hac seferi yapmasını emreder.

III. Perde

Mekan: Wartburg vadisi

Mevsim sonbahardir. Orkestra müzikle Tannhauser'in yaptığı hac seferini tanımlar. Wolfram eşliğinde bulunan Elizabeth dua etmek için dizlerine çöker. Hac seferini yaptıktan sonra dönmekte olan olan diğer kişilerden Elizabeth Tannhauser'in heberini sorar. Tekrar çok ciddiyetle bir daha dua eder ve kalbi kırık olraka Wartburg'a döner. Onu sadikane bir düşkünlükle seven Wolfram'ın kalbinde onun yakında öleceğine ait bir his doğar. (Wolfram: "Akşam yıldızına şarkı")

Birden karşısına lime lime elbiseleri ile kendisini güç ayakta tutabilen bir hacı adayı gelir. Bu Tannhauser'dir. Papa'nın kendisinin günahını affetme yalvarışlarını kabul etmediğini ve nasıl elinde bulunan asanın dallanıp yapraklanması imkânsizsa Tanhauser'in afedilmesinin de o kadar imkansız olduğunu ifade ettiğini anlatır. Sonsuz bir umutsuzlukla Tannhuaser Venüsberg'e dönme yolunda bulunmaktadır. Venüs'e dua edip yalvarışta bulunmuş ve birden Venüs önüne çıkmış mağarasına gelirse orada kendisinin çok iyi karşılanacağını kendine bildirmiştir. Birdenbire Wolfram tepeden inen bir cenaze alayını görür. Cenazenin yaşçıları Elizabeth'in naaşını bir sedye üzerinde taşımaktadırlar. Tannhauser da cesedin başına koşar ve onun naaşı üzerine "Kutsal Elizabeth, benim için dua et" diyerek yığılır kalır. Genç hacılar sahneye girerler, Papanın asasının dallanıp yapraklandığı haberini getirirler. Bu Tannhauser'in en sonunda Tanrı tarafından bağışına nail olduğuna bir işaret olmaktadır.

Önemli parçalar

Seçilmiş ses kayıtları

Yıl Roller
(Tannhauser, Elizabeth,
Wolfram, Herman )
Orkestra şefi
Opera Evi ve Orkestra
Marka
1962. Windgassen, Silja, Waechter, Bumbry Wolfgang Sawallisch
Bayreuth Festspielhaus Orkestra ve Korosu
Philips
1970 Kollo, Dernesch, Braun, Ludwig Georg Solti
Viyana Filarmonik Orkestra ve korosu
Decca Records
1978 Wenkoff, Jones, Sotin, Weikl, Mazura Colin Davis
Bayreuth Festspielhaus Orkestra ve Korosu
Deutsche Grammophon
1989 Domingo, Studer, Baltsa, Salminen, Schmidt. Giuseppe Sinopoli
Philharmonia Orkestra ve Korosu
Deutsche Grammophon
2002 (??) Daniel Barenboim
Staatskapelle Berlin
Teldec

Uri Caine uvertürün caz aranjmanını yapmıştır: Wagner e Venezia. Live, 1997 Winter ve Winter.

Medya

Tannhäuser son perde - Bayreuth 1930

Dipnotları

  1. Millington, Barry (Ed.) (1992), sayfa 281.
  2. Bachanal 18. yüzyıl sonlarında ortaya çıkan, özellikle Direktuar rejimi sırasında popüler olan, bir Fransız dansıdır (bak ). Wagner'in bu eserindeki bu divertisman balenin keografisini Fransız bale dansörü Lucien Petipa yapmıştır.

Ayrıca bakınız

Dışsal kaynaklar

This article is issued from Vikipedi - version of the 2/14/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.