Vicksburg Kuşatması

Vicksburg Kuşatması
Amerikan İç Savaşı
Vicksburg Kuşatması
Tarih 18 Mayıs - 4 Temmuz 1863[1] Bölge Warren County, Mississippi Sonuç Kesin[2] Birlik zaferi
Taraflar
Birlik	Konfedere
Komutanlar ve liderler
Ulysses S. Grant	John C. Pemberton (Esir)
Çatışan birlikler
Tenessee Ordusu	Vicksburg Ordusu
Güçler
~77,000[3]	~33,000
Kayıplar
4,835 toplam	3,202 ölü veya yaralı 29,495 esir

Vicksburg Kuşatması, Amerikan İç Savaşı sırasında 18 Mayıs - 4 Temmuz 1863 tarihleri arasında Vicksburg Cephesi'nde Vicksburg, Mississippi'da gerçekleşti. Tümgeneral Joseph Hooker komutasındaki Potomac Birlik Ordusu ile Korgeneral John C. Pemberton komutasındaki Vicsburg Konfederasyon Ordusu arasında yapılan savaşı Birlik kuvvetleri kazandı.

Ulysses S. Grant komutasındaki Tennessee Ordusu Mississippi Nehri'ni geçti ve Vicksburg kale kenti çevreleyen savunma hatlarına içine saldırdı. Korgeneral John C. Pemberton tarafından komutasındaki Vicksburg Konfederasyon Ordusu kaleye çekildi.

Şehir surlarına karşı iki büyük saldırı (19 ve 22 Mayıs 1863) ağır zayiat ile püskürtüldü. Grant, 25 Mayıs tarihinde şehir kuşatmasına başlamaya karar verdi. Hiçbir takviye almayan, sarf malzemeleri neredeyse bitmiş olan Konfederasyon garnizonu, şehri kırk gün savunduktan sonra nihayet 4 Temmuz'da teslim oldu.

Kaynakça

1. National Park Service. Grant's army arrived at the outskirts of Vicksburg on May 18, but formal siege operations began with Grant's Special Order No. 140 on May 25 (Simon, p. 267).
2. The term decisive victory is used here with the meaning of "an indisputable military victory of a battle that ... significantly influences the ultimate result of a conflict." The successful ending of the Vicksburg Campaign significantly degraded the ability of the Confederacy to sustain its war effort, as described in the Aftermath section of the campaign article. Some historians—e.g., Ballard, p. 308—suggest that the decisive battle in the campaign was actually the Battle of Champion Hill, which, once won by Grant, made victory in the subsequent siege a foregone conclusion.
3. Kennedy, p. 172.