Abdullah Öcalan
Abdullah Öcalan | |
---|---|
Abdullah Öcalan (1997) | |
Doğum |
4 Nisan 1949 Ömerli, Halfeti, Şanlıurfa |
İkâmet | İmralı Cezaevi |
Milliyet | Kürt/Türk |
Vatandaşlık | Türkiye |
Eğitim |
İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi (1971) Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi (1971-1984) |
Meslek |
İdeolog Yazar Politik aktivist[1][2] |
Etkin yıllar | 1970-1999 |
Tanınma nedeni | PKK kurucu lideri |
Evlilik(ler) | Kesire Yıldırım (24 Mayıs 1978 - ?) |
Çocuk(lar) | Yok |
Ebeveyn(ler) |
Öveyş Öcalan (anne) Ömer Öcalan (baba) |
Akraba(lar) | Dilek Öcalan (yeğen) |
Aile |
Mehmet Öcalan (kardeş) Osman Öcalan (kardeş) |
Abdullah Öcalan (d. 4 Nisan 1949, Halfeti) veya zaman zaman kullanılan kısa adıyla Apo,[3][4] PKK'nın kurucularından biri ve bilinen ilk lideri.
1999 yılında Nairobi'de Kenya güvenlik birimlerince yakalanması sonrasında, 15 Şubat 1999 günü Türk güvenlik görevlilerine teslim edilerek Türkiye'ye getirildi. 28 Nisan 1999'da, Türk Ceza Kanunu'nun 125. maddesine göre vatana ihanet suçu gereğince hakkında idam cezası istendi.[5] 29 Haziran 1999'da "silahlı terör örgütü kurmak ve yönetmek" suçuyla idama mahkûm edilse de,[6] Avrupa Birliği uyum yasaları gereğince cezası ağırlaştırılmış müebbet hapse çevrildi. Günümüzde İmralı Cezaevi'nde hapis yatmaktadır.
İlk yılları
Kendi söylemine göre annesi Türk, babası Kürt kökenlidir.[7] Şanlıurfa'nın Halfeti ilçesi Ömerli (Amara) köyünde Ömer ve Üveyş Öcalan'ın üç çocuğundan biri olarak doğdu. 1966-68 döneminde Ankara'da Anadolu Tapu ve Kadastro Meslek Lisesi'nde okudu, ardından 1969 yılında Diyarbakır'da kadastro memurluğu yapmaya başladı.[8] Diyarbakır'daki görevinden, Bakırköy Tapulama Müdürlüğü'ne atanıp İstanbul'a geldi. 1971 yılında da İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ne kayıt yaptırdı. Öcalan aynı yıl Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi'ne yatay geçiş yaptı.
1970 yılında İstanbul'da Devrimci Doğu Kültür Ocakları (DDKO) şubesi üyesi olarak politik faaliyetlere başladı, 1971 yılında Ankara Üniversitesi Siyasal Bilgiler Fakültesi’ne kayıt yaptırdı, yine bu yıllarda Mahir Çayan çizgisindeki THKP/C örgütü ile ilgilendi[9][not 1], Nisan 1972 tarihinde Şafak Grubunun bildirilerini dağıtırken yakalanarak 7 ay Mamak Askeri Cezaevinde tutuklu kaldı.[1] 1975 yılında bir grup öğrenci arkadaşı ile birlikte Ankara Demokratik Yüksek Öğrenim Derneği'ni kurdu. Ankara'da kurulan dernek, kısa bir süre içinde Güneydoğu Anadolu'ya taşınmış ve bölgedeki gençler arasında propaganda faaliyetlerinde bulunmuştur.[2] Derneğin kurucuları arasında, şuan Kürdistan Topluluklar Birliği (KCK) Yürütme Kurulunda bulunan ve PKK'nın kurucu isimlerinden olan Cemil Bayık, Duran Kalkan, Rıza Altun, Mustafa Karasu ve örgütün hayatını kaybeden öncülerinden Kemal Pir, Mazlum Doğan, Haki Karer, Mehmet Hayri Durmuş gibi isimler bulunmaktaydı.[10]
Kesire Yıldırım ile 24 Mayıs 1978 günü Ankara'da evlendiyse de daha sonra ondan boşandı.
PKK yöneticiliği
27 Kasım 1978 tarihinde Diyarbakır'ın Lice ilçesi Fis köyünde; Türkiye, İran, Irak ve Suriye devletlerinin bir kısım toprakları üzerinde yer alan ve Kürdistan olarak anılan[11] bölgede Marksist-Leninist ilkelere dayalı bağımsız bir devlet kurmayı amaçlayan ve daha sonra çeşitli ülke ve uluslararası kuruluşlar tarafından terör örgütü olarak tanımlanacak olan Kürdistan İşçi Partisi (PKK)'nin kurucuları arasında yer aldı. Ardından gerçekleşen 12 Eylül Darbesi döneminde örgütün 60 kadar yöneticisi öldürüldü ve birçok taraftarı tutuklandı.[12][13] Bunun üzerine örgüt geri kalan güçlerini Türkiye’nin sınırları içinde tutmanın tehlikeli olacağına karar vererek Suriye’ye çekti ve Abdullah Öcalan bu süreçte örgütün eylemlerini buradan yönetmeye başladı.[14]
Yakalanması ve yargılanması
Türkiye'nin baskıları sonucu 1998'de Suriye, Öcalan'ı topraklarından çıkarmak zorunda kaldı.[18] Suriye'den Rusya'ya, oradan İtalya'ya geçen Öcalan, İtalyan Hükümeti tarafından da ülkeden çıkarılınca Kenya'nın Yunanistan Büyükelçiliği'nde saklandı.
Kenya'daki Yunanistan Büyükelçiliğinden çıkarıldıktan sonra, Kenya güvenlik birimlerince yakalanıp, Türk güvenlik görevlilerine 15 Şubat 1999 günü teslim edildi.[19] 16 Şubat 1999 tarihinde Engin Alan'ın komutanlığında Bordo Bereliler tarafından uçakla Kenya'dan Türkiye'ye getirildi.[20][21] Türkiye Cumhuriyeti'ne getirildikten sonra görevliye söylediği ilk sözleri "Ben ülkemi severim. Annem de Türk'tü. Bir hizmet imkánım olursa yaparım. Onun dışında bana bir şey söylemeyin. Hizmet gerekirse yaparım. Türkiye'ye dönünce hizmet edeceğim. Fırsat verirseniz, hizmet ederim." olmuştu.[7][22][23] Öcalan'ın üzerinden Lazaros Mavros adına düzenlenmiş bir Kıbrıs Cumhuriyeti pasaportu çıktı.[15][16] Türkiye'ye varıldıktan sonra Bursa açıklarında bordo bereliler tarafından Deniz Kuvvetleri'ne ait bir hücumbota getirildi ve İmralı adasındaki özel hapishaneye konuldu. 31 Mayıs 1999 tarihinde hapsedildiği İmralı adasında yargılanmasına başlanan Öcalan suçluluk savunması yaptı ve PKK'yı kendisinin kurduğunu, örgütü sevk ve idare ettiğini, yakalandığı ana kadar örgütün kendisinin liderliği ve komutası altında faliyetlerini sürdürdüğünü itiraf etti.[24]
29 Haziran 1999'da yapılan son duruşmada Ankara 2 No'lu Devlet Güvenlik Mahkemesi tarafından kurduğu silahlı örgütü PKK'yı, aldığı kararlar ve verdiği emir ve talimatlarla sevk ve idare ederek, devletin hakimiyeti altında bulunan topraklardan bir kısmını devlet idaresinden ayırmaya matuf eylemleri gerçekleştirdiği sabit görüldü. Abdullah Öcalan, oybirliği ile idama mahkûm edildi.[25] Karar Yargıtay 9. Ceza Dairesi tarafından da onandı.[26][27] Mahkemenin gerekçeli kararında, Öcalan'ın, eylemlerinin şiddeti, yoğunluğu ve sürekliliği ve içinde bebek, çocuk, ihtiyar ve kadınların da bulunduğu binlerce insanın öldürülmüş olması ve ülke genelinde ciddi tehlike oluşturması nedeniyle Türk Ceza Kanunu'nun 59. maddesinde düzenlenen cezai sorumluluğu kaldıran veya azaltan nedenlerden yararlandırılmasının uygun görülmediği açıklandı.[25] Mahkemenin verdiği idam kararı, Yargıtay tarafından 25 Kasım 1999 tarihinde onandı, fakat idam cezası yerine getirilmedi, AB uyum yasaları ile idam cezası kaldırıldığı için İmralı Cezaevi'nde hapis yatmaktadır.
Cezaevi yılları
Öcalan, kaldığı İmralı Adası'ndaki cezaevinde "esnek, çok kültürlü, anti-tekelci ve uzlaşma odaklı" olarak tarif ettiği Demokratik Konfederalizm adlı bir politik kuram geliştirmiştir.[28][29] Klasik Marksist-Leninist görüşlerin, Murray Bookchin'in komünalizme dair fikirleri ile ekoloji ve feminizm gibi konuların harmanlanması sonucu oluşan[30][31] ve devlete dayanmayan sosyalizm anlayışını içeren[32][not 2] bu doktrine göre, Ortadoğunun toplumsal yapısına en uygun model konfederal bir yapıdır. Öcalan, 22 Arap devletinin kendi arasında bu durumun gerçekleştirebileceğini, buna benzer olarak Türklerin de kendi aralarında "Türk demokratik konfederalizmi" kurabileceğini ifade etmiştir. Çünkü Öcalan'a göre bu ulusların ayrı ayrı bağımsız milli devletleri bulunduğu için tek devlet bayrağı altında toplanamayacaktır. Yine Öcalan'a göre Marksist-Leninist bir ilke olan ulusların kendi kaderini tayin hakkı, salt devlet kurma ilkesi olarak ele alındığı için tarihi felaketlere yol açmıştır. Buna karşın Demokratik Konfederalizm ilkesinin demokratik ulus seçeneğinin yönetme şekli olarak bir halkın kendi geleceğini özgür ve demokratik yollarla belirleyebilmesinde bir biçim olarak kendini tarif ettiğini belirtmiştir. Öcalan, Demokratik Konfederalizm ilkesini aynı isimli eserinde şu şekilde tanımlamıştır;[32]
“ | "Demokratik konfederalizm bir devlet sistemi değil, halkın devlet olmayan demokratik sistemidir. Başta kadınlar ve gençler olmak üzere halkın tüm kesimlerinin kendi demokratik örgütlenmesini yarattığı, politikayı doğrudan ve özgür-eşit konfederasyon yurttaşlığı temelinde, yerelde kendi özgür yurttaşlık meclislerinde yaptığı bir sistemdir. Dolayısıyla öz güç ve öz yeterlilik ilkesine dayanır. Gücünü halktan alır ve ekonomi de dahil her alanda öz yeterliliğe ulaşmayı benimser. Demokratik konfederalizm ... klan sisteminden ve aşiret konfederasyonlarından günümüze kadar uygarlık tarihi boyunca devletçi toplum merkezileşmesine girmek istemeyen doğal toplumun demokratik komünal yapısına dayanır." | ” |
Öcalan'ın İmralı Adası'nda kaldığı hücrenin küçük ve genel cezaevi koşullarının kötü olduğu iddia edilerek serhildan adı verilen protesto gösterileri gerçekleşmiştir.[33][34]
Ödülleri ve adaylıkları
- Güney Afrika Komünist Partisi'nin 13. kongresinde Öcalan'a "emperyalizm ve sömürgeciliğe karşı verdiği mücadeleden dolayı" bir plaket hediye edilmiştir.[35]
- İskoçya'da bulunan Strathclyde Üniversitesi Öğrencileri Derneği Abdullah Öcalan'a onursal/fahri üyelik ödülü vermiştir. Ödülü 20 Haziran 2015 tarihinde düzenlenenen bir tören ile İmralı Heyeti üyesi Ceylan Bağrıyanık almıştır.[36][37]
- 2000 senesinde Ukrayna Komünist Partisi, Stalin Ödülü için Öcalan'ı aday göstermiştir.[38]
- İtalya’nın Palermo şehrinin de Öcalan’a bir onursal vatandaşlık payesi sunulmuş[39], bu gelişmenin ardından başka bir İtalya şehri olan Napoli de onursal vatandaşlık vermiştir.[40]
Kitapları
- Kürdistan Devriminin Yolu (Manifesto), Weşanen Serxwebun Yayınları, Beşinci Baskı: Haziran 1993.
- Seçme Yazılar, Cilt I, Melsa Yayınları, İstanbul, Ekim 1992. ISBN 975-345-017-6
- Seçme Yazılar, Cilt II, Zagros Yayınları, İstanbul, Haziran 1993. ISBN 975-7865-03-6
- Politik Rapor, Zagros Yayınları, Nisan 1993. ISBN 975-7865-01-X
- Kürt Sorununda Demokratik Çözüm Bildirgesi, Mem Yayınları, İstanbul, Haziran 1999.
- Sümer Rahip Devletinden Demokratik Uygarlığa (AİHM Savunmaları) I. Cilt, Mezopotamya Yayınları, Köln, Mart 2002. ISBN 3-931885-27-5
- Sümer Rahip Devletinden Demokratik Uygarlığa (AİHM Savunmaları) II. Cilt, Mezopotamya Yayınları, Köln, Mart 2002. ISBN 3-931885-28-3
- Güney Kürdistan'da egemenlik mücadelesi ve devrimci demokratik tutum, Wêşanen Serxwebûn 127, Mart 2003.
- Bir Halkı Savunmak, Wêşanen Serxwebûn 135, Haziran 2004. Çetin Yayınları, İstanbul.
- Kürt Aşkı, İnkılâp Kitabevi, 2011.[41]
- Demokratik Toplum Manifestosu, Mezopotamya Yayınevi, Haziran 2009.
- Barış Umudu, Çetin Basın Yayın, 2005, İstanbul.
- Gerçeğin Dili ve Eylemi, Aram Yayınları, İstanbul.
- Sosyalizmde Israr İnsan Olmakta Isrardır, Aram Yayınları, 1999, İstanbul.
- Sanat Edebiyat ve Kürt Aydınlanması, Çetin Yayınları, 2003 İstanbul.
- Tarih Günümüzde Gizli ve Biz Tarihin Başlangıcında Gizliyiz, Aram Yayınları, 2000, İstanbul.
- PKK Olağanüstü VII. Kongresine Sunulan Politik Rapor, Mem Yayınları, İstanbul.
- Nasıl Yaşamalı Cilt I-II, Mem Yayınları, 2001, İstanbul.
- Barışa Doğru Aram Yayınları, 2000, İstanbul.
- Sosyal Devrim ve Yeni Yaşam, Çetin Basın Yayın, 2005, İstanbul.
- Demokratik Konfederalizm, Transmedia Publishing Ltd., 2011, Honolulu. ISBN 978-0-9567514-2-3.
- Demokratik Uygarlık Manifestosu, Aram Yayınları, 2009, İstanbul.
- Kürdistan'da İşbirlikçilik - İhanet ve Devrimci Direniş, Zagros Yayınları, 1993[42]
- Söyleşileri
- Doğu Perinçek, Abdullah Öcalan ile Görüşmeler, Kaynak Yayınları, Ekim 1990.
- Mehmet Ali Birand, Apo ve PKK, Milliyet Yayınları, 1992
- Yalçın Küçük, Kürt Bahçesinde Söyleşi, Başak Yayınları, 1993.
- Yalçın Küçük, Dirilişin Öyküsü, Zagros Yayınları, 1993.
- Oral Çalışlar, Öcalan ve Burkay'la Kürt Sorunu, Pencere Yayınları, 1993, İstanbul.
Ayrıca bakınız
Dipnotlar
- ↑ Öcalan bu durumu şu şekilde anlatmaktadır: "Deniz Gezmiş o zaman idam edildi, ben o zaman sempatizandım. Yaşasın Türk ve Kürt halklarının kardeşliği diye bir slogan attı ve sehpayı kendi eliyle, ayağıyla dövdü. Mahir Çayan'ı dinledim, Kürt meselesi vardır, inkar edemeyiz dedi. Bunu sol içinde çok cesur söyledi."
- ↑ Kimi araştırmacılara göre Öcalan, bu fikirleriyle Sovyetler Birliği'ndeki Marksist-Leninist şematikliği daha güncel bir Marksizm'den ele alıp ona bir eleştiri getirmiştir.
Kaynakça
- 1 2 Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi HZ.NO:1997/514-ESAS NO:1999/98-İDDİANAME NO:1999/78 II. Bölüm-A
- 1 2 40 yıllık ısrarın adı: ADYÖD, Özgür Gündem gazetesi, 28 Kasım 2014.,- Erişim Tarihi: 30 Ekim 2015.
- ↑ Birand, Mehmet Ali (16 Haziran 1988). "'Tarihi bir dönemece geldik'". Milliyet: s. 13.
- ↑ "Kurdistan Workers' Party (PKK)" (İngilizce). Encyclopædia Britannica. 11 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150511005645/http://www.britannica.com:80/EBchecked/topic/325238/Kurdistan-Workers-Party-PKK.
- ↑ Öcalan Davası Gerekçeli Karar, Sanıktan şikayetçi olduklarını, "sanığın vatana ihanet suçundan TCK'nın 125. maddesi gereğince cezalandırılmasını ve şahsi haklarının saklı tutulmasını talep etmişlerdir. (Kl.:67 ve 70)"
- ↑ Öcalan Davası Gerekçeli Karar, "Sanık Abdullah ÖCALAN’ın yasadışı bölücü terör örgütü PKK'yı kurup, sevk ve idare etmek suretiyle, Devletin hâkimiyeti altında bulunan topraklardan..."
- 1 2 http://www.haber7.com/guncel/haber/383697-aponun-ucaktaki-sorgusunda-ilk-sozleri
- ↑ Apo ve PKK, Mehmet Ali Birand, sayfa, 79, 80
- ↑ Abdullah Öcalan Deniz Gezmis, Mahir Cayan ve Ibrahim Kaypakkaya üzerine neler dedi?, Erişim tarihi: 31 Ekim 2015.
- ↑ Casier, Marlies; Jongerden, Joost. Nationalisms and Politics in Turkey: Political Islam, Kemalism and the Kurdish Issue, ISBN 0415583454
- ↑ "Kurdistan." Encyclopædia Britannica. 2008. Encyclopædia Britannica Online. <http://www.britannica.com/EBchecked/topic/325241/Kurdistan>, Erişim tarihi: 18 Kasım 2015.
- ↑ Marcus, A. (2009). Kan ve İnanç. PKK ve Kürt Hareketi, İletişim Yayınları, İstanbul, s.79
- ↑ Demirkol, M., Solmaz, E. (1997). Die PKK und die Kurdenfrage in der Türkei. Entstehung, Entwicklung, Lösung, Berlin s. 49.
- ↑ Heinrich, L. A. (1989). Die kurdische Nationalbewegung in der Türkei. Deutsches Orient Institut, Hamburg, ISBN 3891730128, s.49.
- 1 2 "Cyprus News Agency: News in English (PM), 99-02-19". Hellenic Resources Network. 2 Nisan 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150402103939/http://www.hri.org/news/cyprus/cna/1999/99-02-19_1.cna.html. Erişim tarihi: 2009-10-25.
- 1 2 "Yunanistan’ın terör örgütü PKK’ye verdiği açık destek". T.C. Başbakanlık Basın Yayın ve Enformasyon Genel Müdürlüğü. 15 Ekim 2003 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20031015052656/http://www.byegm.gov.tr/yayinlarimiz/ANADOLUNUNSESI/151/AND5.htm. Erişim tarihi: 8 Mart 2015.
- ↑ Abdullah Öcalan Neden verildi, Nasıl Yakalnandı, Nasıl Olacak, Tuncay Özkan, Alfa, ISBN 975-297-648-4, 2005
- ↑ Kuyaş, Ahmet (Ağustos 2012). "Türkiye-Suriye: 80 yıllık tehlikeli ilişki". NTV Tarih (43): 81, 82, 83. ISBN 9771308787801.
- ↑ Ankara Devlet Güvenlik Mahkemesi HZ.NO:1997/514-ESAS NO:1999/98-İDDİANAME NO:1999/78 I. Bölüm
- ↑ ‘O Ankara’ya ben İmralı’ya’ demiştim
- ↑ Hürriyet, Yüzümüzü ağartan gizli kahramanlar, 6 Haziran 1999
- ↑ http://www.haber10.com/diger/aponun_ucaktaki_sorgusunda_ilk_sozleri-137604
- ↑ https://www.youtube.com/watch?v=YBBmvB4z-cU
- ↑ Öcalan Davası Kararı tam metni
- 1 2 Öcalan Davası'nda Ankara 2 nolu Devlet Güvenlik Mahkemesi'nin 1999/21 nolu Kararı
- ↑ "Öcalan davasında hukuki süreç bitti" (html). Evrensel. 31 Aralık 1999. 27 Nisan 2006 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20060427003547/http://www.evrensel.net/99/12/31/politika.html#1. Erişim tarihi: 8 Mart 2015. "Öcalan’ın 16 Şubat 1999’da Türkiye’ye getirilmesinin ardından, Ankara DGM Başsavcılığı’nın ölüm cezası istemiyle açtığı davada hukuki süreç tamamlandı. 29 Haziran 1999 tarihinde sona eren davada, Öcalan, TCK’nın 125. maddesine göre oybirliği ile ölüm cezasına mahkûm edildi. Ardından da dava Yargıtay gündemine gelmişti. Davayı ele alan Yargıtay 9. Ceza Dairesi, 25 Kasım günü açıkladığı kararla, ölüm cezasını onamıştı."
- ↑ "Oy birliğiyle idam" (html). Hürriyet. 26 Kasım 1999. 18 Mayıs 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150518073752/http://webarsiv.hurriyet.com.tr:80/1999/11/26/159336.asp. Erişim tarihi: 8 Eylül 2009. "Yargıtay 9. Ceza Dairesi, dün bölücübaşı Abdullah Öcalan'a, TCK'nın 125. maddesindeki ‘Vatana ihanet’ suçundan verilen idam cezasını oybirliğiyle onadı. İtiraz yolları ise infazı engellemiyor. Bu nedenle gözler hükûmetin tavrına ve Meclis'e çevrildi."
- ↑ "Öcalan’ın demokratik konfederalizm ve komünalizmi -2". Devrimci Proletarya. http://devrimciproletarya.net/ocalanin-demokratik-konfederalizm-ve-komunalizmi/. Erişim tarihi: 10 Ekim 2015.
- ↑ Öcalan, A. Democratic Confederalism, (İngilizce) Transmedia Publishing Ltd., 2011, s. 21 ISBN 978-0-9567514-2-3.
- ↑ "Anarchists vs. ISIS: The Revolution in Syria Nobody’s Talking About". 29 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150729132848/http://www.cvltnation.com:80/anarchists-vs-isis-the-revolution-in-syria-nobodys-talking-about/. Erişim tarihi: 29 Ocak 2016.
- ↑ Öcalan ile ünlü yazar Murray Bookchin arasındaki yazışmalar, 15 Şubat 2016, Erişim tarihi: 16 Şubat 2016.
- 1 2 Öcalan, A. Democratic Confederalism, (İngilizce) Lulu Press, 2015, ISBN 978-3942961172
- ↑ DTP Protestoları Çatışmalarla Sürüyor, Bianet, 13 Aralık 2009, Erişim tarihi: 29 Eylül 2016.
- ↑ Avrupa ve Türkiye'de DTP ve Öcalan Eylemleri, Bianet, 11 Aralık 2009, Erişim tarihi: 29 Eylül 2016.
- ↑ Öcalan Kürtlerin özgürlük sembolüdür, Özgür Gündem gazetesi
- ↑ İskoç üniversitesinden Öcalan’a onursal üyelik
- ↑ Öcalan'a 'Ömür Boyu Onur Ödülü' verildi
- ↑ Apo’ya Stalin nişanı
- ↑ Avrupa’dan Abdullah Öcalan’a ‘barış ödülü’, 28 Ocak 2016. Erişim tarihi: 29 Ocak 2016.
- ↑ Palermo'dan sonra Napoli' de Abdullah Öcalan'a fahri hemşehrilik verdi, 29 Ocak 2016. Erişim tarihi: 29 Ocak 2016.T24,
- ↑ Kürt Aşkı, Erişim tarihi: 27 Nisan 2016.
- ↑ http://www.nadirkitap.com/kurdistan-da-isbirlikcilik-ihanet-ve-devrimci-direnis-abdullah-ocalan-kitap4295689.html