Anavatan Çağırıyor

Anavatan Çağırıyor
Родина-мать зовёт!
(Rodina-mat' zovyot!)
Anavatan Çağırıyor heykeli, ön cephe.
Koordinatlar 48°44′32.5″K 44°32′13″D / 48.742361°K 44.53694°D / 48.742361; 44.53694
Yer Mamayev Kurgan, Volgograd, Rusya
Tasarımcı Nikolai Nikitin, Yevgeniy Vuçetiç
Tür Anıt heykel
Malzeme Beton ve metal
Uzunluğu 91 m
Yüksekliği 85 metre (33 metrelik kılıç ile birlikte)
Başlama tarihi Mayıs 1959
Açılış tarihi 15 Ekim 1967) (1967-10-15)
Adanılan Stalingrad Muharebesi

Anavatan Çağırıyor (Rusça: Родина-мать зовёт! - Rodina-mat' zovyot!), Volgograd'daki Mamayev Kurgan tepesinde bulunan Stalingrad Muharebesini anmak için inşa edilen heykel. Heykeltraş Yevgeniy Vuçetiç ve inşaat mühendisi Nikolai Nikitin tarafından yapılan heykelin 1967 yılında açılışı yapıldığında dünyanın en büyük heykeli idi. Bununla birlikte heykel, dünyanın en büyük kadın heykeli ve en büyük din dışı konuyu kapsayan heykel unvanına sahiptir.

Diğer yüksek heykeller ile karşılaştırıldığında, sağ elinde muazzam büyüklükte kılıca sahip olması ve sol eliyle çağırma hareketi yapması nedeniyle, diğer heykellere göre daha karmaşık mühendislik öğelerine sahiptir. İçi boş olan heykelin yapımında beton ve tel halatlarla yapılan kombinasyon önem taşır. Nikolai Nikitin daha önce bu teknolojiyi, yine kendi eseri olan 540,1 metre uzunluğundaki Ostankino Kulesi 'nde kullanmıştır.

Heykel, 1949 yılında Berlin'de inşa edilen Sovyet Savaş Anıtı ve 1979 yılında Magnitogorsk'da inşa edilen Arka-Ön Anıtı ile birlikte triptik üçlemesinin bir parçasıdır. Bu üç heykel de savaş kılıcı taşıyan insan modelini içerir. Anavatan Çağırıyor heykeli, elinde kılıçla birlikte düşmana karşı arkasındakileri savaşmaya çağıran kadın figüründen oluşur.

Heykel, Volgograd Oblastı'nın simgesidir ve hem arma, hem de bayrakta bir örneği yer alır.

İnşa fikri

Paris'teki Zafer Takı'nın üzerinde yer alan La Marseillaise heykeli. Anavatan Çağırıyor heykelinin tasarımında bu figürden ilham alındığına dair yorumlar bulunmaktadır.

1958 yılında Rusya Sovyet Federatif Sosyalist Cumhuriyeti Bakanlar Kurulu Stalingrad Muharebesi'ni ölümsüzleştirmek amacıyla bir anıt projesi başlatmaya karar vermiştir. Ardından kapsamlı bir kampanya başlatılmış, bölgedeki mayın ve bombalar temizlenmiş ve heykelin inşaatına başlanmıştır.[1] Yapılacak heykele dair başlangıçta kızıl bir bayrak taşıyan kadın figürü olması fikri ortaya atılmış, fakat daha sonra vazgeçilmiştir. Ardından Yevgeniy Vuçetiç ve Nikolai Nikitin tarafından işgalcilere karşı oğullarını çağıran ve elinde öne doğru kılıç doğrultan bir kadın figürü fikriyle inşa edilmiştir. Anıtın yapımına Stalingrad'da (şimdiki Volgograd) Mayıs 1959'da başlanmış, resmen 15 Ekim 1967 tarihinde açılış yapılmıştır.

Çeşitli kaynaklara göre bu heykelin bazı prototipleri mevcuttur.[2][3][4][5] Paris'te bulunan Zafer Takı'nın üzerinde yer alan La Marseillaise anısına inşa edilen heykeller ve Semadirek Kanatlı Zaferi heykeli, Anavatan Çağırıyor heykelinin inşasında model ve ilham alındığı ifade edilen heykellerdir.[6] Heykelin Roma mitolojisindeki tanrıça Victoria ve Yunan mitolojisindeki Nike'nin modern yorumu olduğuna dair yorumlar da mevcuttur.[7] Bununla birlikte heykelin üzerindeki bol ve rüzgarda savrulan dökümlü elbisenin Roma heykel sanatının etkilerini çağrıştırdığı belirtilmektedir.[8]

Açılış

Heykele giden yolun başında bulunan Kızıl Ordu askeri anıtı

Heykelin tasarım, konsept, altyapı gibi hazırlık aşamaları 15 yıl sürmüştür.[9] Bu dönemin son 8 yıllık sürecinde gerçekleşen inşa sürecinden sonra, 15 Ekim 1967 tarihinde heykelin açılış töreni gerçekleştirilmiştir. Törene dönemin Sovyetler Birliği Komünist Partisi Genel Sekreteri Leonid Brejnev, Savunma Bakanı, Andrey Greçko ve Sovyetler Birliği Mareşallerinden Andrey Yeryomenko, Vasili Çuykov gibi isimler ve on binlerle ifade edilen sayıda Sovyet yurttaşı katılmıştır.[9] Bu yapı açıldığı gün itibariyle dünyanın en büyük heykeli unvanına sahipti.[10]

Özellikleri

Yüksekliğine göre heykeller listesinden bazı heykeller ve yükseklikleri.
Heykel inşaat halinde
Heykel ile birlikte Mamayev Kurgan tepesinin görüntüsü.

Heykel alanı, toplam 26 hektarlık bir bölgeyi kapsar.[1] Yapımında, durduğu kaide hariç, 5.500 ton beton ve 2.400 ton metal kullanılmış, yaklaşık 1 milyon m³ toprak taşınmıştır. Heykelin ana yüksekliği 85 metredir.[11] Bu boyutuyla günümüzde en büyük dokuzuncu heykeldir.[12] Kılıç olmadanki yüksekliği 52 metredir.[13] Yerin altında 16 metre temel derinliği vardır, fakat toprağın altında olduğu için görünmez. Anıtın ağırlığı 8.000 tondan fazladır. Kaidesinde Stalingrad Muharebesi'nde geçen 200 zorlu günü anmak için 200 adımlık bir yol bulunur.[14] Bu yolun başında bir Kızıl Ordu askerinin anıtı bulunur. Heykelin içi boştur. Çoğu heykellerde olduğu üzere, içerisinde oda oda bölmeler mevcuttur.[15][16] Bu bölmeler arasındaki duvarların kalınlığı 25 ila 30 santimetredir. Sağlamlık için demir kablolar tarafından desteklenmektedir.

Heykelin sağ elinde yükselen kılıç, vatanın kutsallığını simgelerken, sol el Volgograd'a doğru yol göstermektedir. Heykel, geceleri spot ışıklarıyla aydınlatılmaktadır.

Anavatan Çağırıyor, Berlin'deki Sovyet Savaş Anıtı ve Magnitogorsk'daki Arka-Ön Anıtı ile birlikte savaş kılıcı taşıyan heykellerin triptik üçlemesinin bir parçasıdır.[17][18][19][20]

Muharebede 300'den fazla Nazi askerini öldüren keskin nişancı ve ilk Sovyetler Birliği Mareşali Vasili Çuykov bu heykelin yakınındaki anıt mezarlığa gömülmüştür. Ayrıca benzer olarak Vasili Zaytsev de 2006 yılında buraya gömülmüştür.[7]

Volgograd'da yaşayan Valentina Izotova adındaki bir yurttaş heykele rol modelliği yapmıştır.[21]

Tehditler ve restorasyon çalışmaları

Heykelin elindeki kılıç 14 ton ağırlığında 33 metre uzunluğunda ve etrafı paslanmaz çelikten üretilen levhalarla kaplıdır. Kılıç, muazzam büyüklüğü nedeniyle fırtına ve rüzgarlardan etkilenmekte ve belli süre geçtiğinde heykelin kılıcı elini tuttuğu bölgede deformasyonlar oluşmaktadır. Bununla birlikte yeraltı suları heykelin zeminine zarar vermektedir. Bu nedenle heykel yapıldığı günden bu yana yaklaşık 20 santimetre kaymıştır.[22] Ayrıca yine belli süre sonunda yağışlı havalarda metal sesi ortaya çıkmakta ve titanyum tabakaları zarar görmektedir. Bu nedenle 1972 yılında önlem olarak kılıçta delikler açılmış, 1986 yılında da beton altyapısı güçlendirilmiştir.[23][24]

Mamayev Kurgan tepesinin başka bir kesiminde yer alan Stalingrad Muharebesi'nde yaşamını yitiren askerlerin anıldığı yer.

1972, 1986 ve 2010 yıllarında olmak üzere üç kere ana restorasyon çalışması yapılmıştır. 1972 yılındaki restorasyonda heykelin kılıcı tamamen değiştirilmiş, 2010 yılındakin restorasyonda ise kılıç onarılarak güçlendirilmiştir.[6]

Sembolik önemi ve günümüzdeki yeri

Anavatan Çağırıyor heykelinin konumlanması için seçilen yer olan Mamayev Kurgan tepesi, Stalingrad Muharebesi'nde en çetin ve kanlı savaşların yaşandığı yerlerden birisidir. Tepe, savaşan taraflar arasında pek çok kez el değiştirmiş, Kızıl Ordu bu tepede pek çok kayıp vermiştir.[25] Yapılan araştırmalara göre 35 bin civarında askerin bu tepede gömülü olduğu belirtilmektedir.[26]

Heykel günümüzde halen Rusya'nın sembolleri arasında sayılmaktadır. Buna yönelik 2013 yılında 224.6 milyon oy kullanılarak yapılan bir halk araştırmasında Anavatan Çağırıyor heykeli Rusya'nın sembolü olarak seçilmiştir.[27]

Heykel ve bulunduğu alan 31 Ocak 2008 tarihinde federal bölge listesine eklenmiştir. O tarihden bu yana federal kanunlarla korunmaktadır.[28]

Galeri

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. 1 2 Volgograd, (İngilizce) Erişim tarihi: 20 Ekim 2016.
  2. ↑ Памятные люди. «АиФ на Дону», № 17 (1694)
  3. ↑ Родина-Мать, (Rusça) 17 Ekim 2010, Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  4. ↑ Родину-мать зовут Валей, (Rusça) 17 Ekim 2010, Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  5. ↑ Анна ГАЛКИНА. Родина-мать обосновалась на Семи Ветрах, (Rusça) Ваша газета, 8 Haziran 2011, Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  6. 1 2 Подробности «Родина-Мать» ушла на «больничный» (Rusça) 15 Ekim 2010, Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  7. 1 2 Mamayev Kurgan & The Motherland Calls, the last non-religious statue to be declared the largest, (İngilizce) Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  8. ↑ AnaVatan Çağırıyor (The Motherland Calls), Erişim tarihi: 20 Ekim 2016.
  9. 1 2 Yevgeniy Zilberman. No One is Forgotten, Nothing is Forgotten: War Memory Under the Leonid Brezhnev Regime 1965-1974, (İngilizce) School of Arts and Sciences New Brunswick, 2012, s. 34, Erişim tarihi: 24 Ekim 2016.
  10. ↑ Peter Antill, Stalingrad 1942, Osprey Publishing, 2007.
  11. ↑ Каталог статей, (Rusça) Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  12. ↑ Самые высокие статуи в мире/Architecture, (Rusça) Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  13. ↑ Памятник-ансамбль героям Сталинградской битвы на Мамаевом кургане // Подвиг народа: Памятники Великой Отечественной войны, 1941—1945 гг. / Сост. и общ. ред. В. А. Голикова. — М.: Политиздат, 1980, s. 127.
  14. ↑ The Motherland Calls; Volgograd, Russia, (İngilizce) 16 Haziran 2010, Erişim tarihi: 20 Ekim 2016.
  15. ↑ Џиновска Мајка Отаџбина, (Rusça) Erişim tarihi: 20 Ekim 2016.
  16. ↑ Climbing on top of the Motherland Calls Monument in Volgograd, 23 Mayıs 2014, Erişim tarihi: 20 Ekim 2016.
  17. ↑ Ильин С. Б., Лонгинов А. С., Сульдин А. В. Всенародная академия. — М.: Политиздат, 1986, s. 62.
  18. ↑ Кудзоев О. А., Ваганов А. С. Скульптурная летопись края. — Челябинск: Южно-Уральское книжное издательство, 1989, s. 101. — ISBN 5-7688-0158-8.
  19. ↑ Слука И. Великая Отечественная война // 100 самых знаменитых монет СССР, 2015, s. 17.
  20. ↑ Монумент скульптура "Родина-мать" в Волгограде, (Rusça) Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  21. ↑ Dark Moments: 12 Monuments Dedicated to Death & Destruction, (İngilizce) Erişim tarihi: 20 Ekim 2016.
  22. ↑ Galpin, Richard. Russia's massive leaning statue, (İngilizce) 8 Mayıs 2009, Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  23. ↑ Как устроен мемориал «Родина-мать», (Rusça) 14 Mart 2016, Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  24. ↑ Скульптура «Родина-мать зовет!» в Волгограде на фото и карте, (Rusça) 5 Nisan 2016, Erişim tarihi: 19 Ekim 2016.
  25. ↑ Adam, Wilhelm; Ruhle, Otto (2015). With Paulus at Stalingrad. Translated by Tony Le Tissier. Pen and Sword Books Ltd. pp. 67–68. ISBN 9781473833869.
  26. ↑ Mamaev Kurgan, (İngilizce) Erişim tarihi: 24 Ekim 2016.
  27. ↑ Rusya’nın 10 sembolü beliirlendi, 7 Ekim 2013, Erişim tarihi: 20 Ekim 2016.
  28. ↑ Мамаев курган стал федеральным, (Rusça) Erişim tarihi: 24 Ekim 2016.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 1/11/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.