Ilıcaköy, Boyabat
| Ilıcaköy | |
| — Köy — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Sinop |
| İlçe | Boyabat |
| Coğrafi bölge | Karadeniz Bölgesi |
| Rakım | 330 m (1.083 ft) |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 360 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0368 |
| İl plaka kodu | 57 |
| Posta kodu | 57200 |
| İnternet sitesi: YerelNet | |
Ilıcaköy, Sinop ilinin Boyabat ilçesine bağlı bir köydür.
Tarihçe
Gelenekleri, yaşam tarzı ve ev mimarisi, yerleşim tarzıyla tipik bir Türk köyüdür. Adını, batısındaki (öyük) Höyük Tepesi'nin altından çıkan, yazları ve kışları aynı sıcaklıkta kalan sudan alır. Su kışın havanın soğuk olmasından dolayı sıcakmış gibi, Yazında havanın sıcak olmasından suyun serinmiş gibi hissini vermektedir. Halk arasında yazları serin kışları sıcak olduğu bilgisi yanlıştır. Su sıcaklığı yaz kış ( 24 CantigradDerece dir.) Halk arasında Türk dilinin geleneğine uygun olarak İlice (Ilıca) olarak geçer.
Köye ilk Kastamonu ili Devrekani ilçesinden gelenler yerleşmiştir. Bu köyde kapıcı, taşcı, aşçı ve kayıkçı lâkapları vardır. Bu lâkapların, Abdülhamit zamanında, sarayda görev yapmış kişlerce kullanıldığı bilinmektedir. Mesela 1865 yılı Osmanlı arşivlerinde yer alan "temmettü defterleri"nde İlice köyü sayılırken Çuhadaroğlu" ile ilgili olarak "dersaadette çuhadar olduğundan hanesinde bulunamamıştır" gibi bir not da vardır. İhtilal döneminde geldikleri sanılmaktadır. Bursa'da akrabaları olanlar vardır. Halen bu soy 2-3 sülale halinde devam etmektedir. Kapıcı olarak bilinen hüseyin hüsnü yörük osmanlı saraylarında on başı rütbesi ile görev yapmış Osmanlının devrilmesi ile köyüne dönmüştür.Yörük olan soyadı küçükyörük olmuştur.
Bu köyde Yavaşoğulları Osmanlı hanedanından gelmiş olup bu köyün güney batı tarafındaki eski türklere ait daha sonra Osmanlıya katılan Saray-salır-salur (SALAR) köyüne yerleşmiştir.Daha sonra İlice köyüne yerleşen soy ağaçlarıda bulunmaktadır. Yavaşoğulları Osman isimlerini halen taşımaktadırlar. Yavaşoğulları şuanki durumu ile Yavaş soyismini almışlardır.
Coğrafya
Sinop merkeze 100, Boyabat'a 10 km. uzaklıktadır.
İklim
Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir. Kuzey Anadolu Dağları'nın güneyinde kaldığı için, karasal iklim de görülmektedir.
Bu alanda yetişen keklikler de artık bulunmmamaktadır.
Kültür
Köy, din ve geleneklerine bağlıdır. Her yıl Mayıs ayının son haftasında, geleneksel "Pınarbaşı Duası" olarak adlandırılan etkinlikler yapılır. Verdiği nimetler (pınarbaşı mevkiinden köyün kaynak suyu çıkar) için Allah'a şükretmek amacıyla yapılır. Kazanlarla pilavlar yapılır. Yahni yapılır ve pilavın üstüne dökülerek güzel bir tat elde edilirek duaya gelen konuklara ikram edilir.
Nüfus
Son 30 yılda büyükşehirlere akan göçten dolayı köydeki genç nüfus azalmış; artık köy, emekliler diyarı haline gelmeye başlamıştır. atiyenin arifin ercep tekrar çifçiliğe başlamıştır
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |
|---|---|
| 2007 | 360 |
| 2000 | 323 |
| 1997 | 341 |
Ekonomi
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır. Genel olarak çeltik, buğday, pancar, mısır yetiştirilmektedir. Bunların dışında meyvecilik özellikle de kirazı ve Kavunu ile ünlüdür.
Doğal olarak çıkan kaynak suyunun kimyasal ve bakteriyolojik analizleri içmeye uygun kaliteli su olarak çıkmıştır. İçme ve sulama suyu olarak bu su kullanılır.
Köyün kuzeyinden Gökırmak geçer, bu da köyde çeltik (pirinç) üretiminde kullanılır. Son zamanlarda köye büyükşehirlerden dönüşler başlamış ve dönen kişiler hayvancılık yapmaya başlamışlardır.
Altyapı bilgileri
Köyde ilköğretim okulu vardır. Köyde, Köylülerin Kullanımı İçin Köy Hizmet Binası, Köy Misafir Konağı, içme suyu şebekesi, kanalizasyon şebekesi vardır. PTT Bölge dağıtım santrali mevcuttur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur.
"Boyabat kiremiti" diye bilinen kiremitin hammaddesi (toprağı) bu köyün Kepez bölgesinden alınmaktadır.