Ilya Prigogine
| Ilya Prigogine | |
|---|---|
|
| |
| Doğum |
İlya Romanoviç Prigojin 25 Ocak 1917 Moskova, Rusya İmparatorluğu |
| Ölüm |
28 Mayıs 2003 (86 yaşında) Brüksel, Belçika |
| Vatandaşlığı | Belçika |
| Milliyeti | Rusya Yahudisi |
| Dalı |
Kimya Fizik |
| Çalıştığı yerler |
Université libre de Bruxelles Uluslararası Solvay Enstitüsü Teksas Üniversitesi, Austin |
| Öğrenim | Université libre de Bruxelles |
| Doktora hocası | Théophile de Donder |
| Doktora öğrencileri |
Adi Bulsara Radu Bălescu Dilip Kondepudi Zili Zhang |
| Önemli başarıları |
Disipatif sistem Brüsselator |
| Aldığı ödüller |
 Nobel Kimya Ödülü (1977) |
Ilya Prigogine (Rus: Илья́ Рома́нович Приго́жин İlya Romanoviç Prigojin, 25 Ocak 1917, Moskova - 28 Mayıs 2003, Brüksel), Belçikalı kimyager, fizikçi.
Denge dışı termodinamikler ile ilgili çalışmaları ve tüketimli yapılar teorisi dolayısıyla 1977 yılında Nobel Kimya Ödülüne layık görülmüştür.[1] Prigogine'in bilimsel çalışması, sanat ve felsefe ile iç içedir. Keşifleri ölü maddeden canlı maddeye geçişi tanımlamayı sağlayan temelleri atmıştır. Otomobil trafiği, böcek toplulukları, kanserli hücrelerin büyümesi, toplumsal sistemlerin analizi gibi çeşitli alanlarda görülmemiş uygulamalarda bulundu. Zamanın yeniden keşfine odaklanmak istemiştir. Bunu da Newton ve Einstein'a dayandırır. Onlar zaman boyutunun insan zihninin dışında var olmadığı görüşündedir. Prigogine ise zaman oku fikriyle açıklama getirir. Zaman oku düşüncesine göre: "zaman, olasılıklardan biri olan gerçeği yapma rolü oynar.[2]
Ayrıca Bakınız
Kaynaklar
- ↑ "The Nobel Prize in Chemistry 1977 Ilya Prigogine" (İngilizce). Nobelprize.org. 26 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130526160929/http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/chemistry/laureates/1977/prigogine.html. Erişim tarihi: 6 Şubat 2013.
- ↑ http://marksist.net/kitaplik/onlineKitap/AI/bolum8.htm
