Wilhelm Ostwald
Wilhelm Ostwald | |
---|---|
Wilhelm Ostwald, 1909 | |
Doğum |
Friedrich Wilhelm Ostwald 2 Eylül 1853 Riga, Rusya İmparatorluğu (günümüz Letonya) |
Ölüm |
4 Nisan 1932 (78 yaşında) Leipzig, Almanya |
Milliyeti | Alman |
Dalı | Fiziksel kimya |
Çalıştığı yerler |
Tartu Üniversitesi Riga Teknik Üniversitesi Leipzig Üniversitesi |
Öğrenim | Tartu Üniversitesi |
Doktora hocası | Carl Schmidt |
Doktora öğrencileri |
Arthur Amos Noyes Georg Bredig Paul Walden Frederick G. Donnan |
Aldığı ödüller | Nobel Kimya Ödülü (1909) |
Wilhelm Ostwald (let. Vilhelms Ostvalds), (d. 2 Eylül 1853, Riga, Letonya – ö. 4 Nisan 1932, Leipzig), kimyager. 1909 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü kazandı.
Dorpat Üniversitesi'nde okudu. Riga Politeknikumu'nda kimya (1881), Leipzig Üniversitesi'nde fizikokimya profesörü oldu (1897) ve aynı şehrin Elektrokimya Enstitüsü'nün başına getirildi (1898). Özellikle elektrolitler ve kataliz üstüne çalışmalarıyla tanındı. 1888 yılında elektrolitlerin iyonlaşmasına kütle etkisi kanunu uygulayarak, kendi adıyla anılan seyreltikleşme kanununu buldu. Seyreltiklik, sınırsız olarak artarsa, iyonlaşma da tam olur. Ostwald, tepkime hızını tanımlayarak, kataliz olayını bir kimyasal kinetik problemi haline getirdi. 1907 yılında, amonyağı katalizle yükseltgeyerek, nitrik asidi sınaî olarak üretti. Fakat, atomların gerçekliğini kabul etmeyerek, 1908 yılında evrenin enerjetik bir tanımlamasını yaptı ve böylece enerjetiğe dayanan bir felsefe okulunun şeflerinden biri oldu. 1887 yılından sonra Van't Hoff ile birlikte Zeitschrift der Physikalische Chemie'yi yayımladı. 1909 yılında Nobel Kimya Ödülü'nü kazandı.
Eserleri
- Lehrbuch der Allgemeinen Chemie (Genel Kimya Ders Kitabı), (1884-1887)
- Electrochemie (Elektrokimya), (1894)
- Schule der Chemie (Kimya Okulu), (1903)
- Grosse männer (Büyük Adamlar), (1909)
- Harmonie der Farben (Renk Uyumu), (1918)