Narıncalı, Eşme
| Narıncalı | |
| — Köy — | |
 |
|
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Uşak |
| İlçe | Eşme |
| Coğrafi bölge | Ege Bölgesi |
| Rakım | 800 m (2.625 ft) |
| Nüfus (2000) | |
| - Toplam | 111 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0276 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 64600 |
| İnternet sitesi: YerelNET | |
Narıncalı, Uşak ilinin Eşme ilçesine bağlı bir köydür.
Tarihçe
Köyün tarihi hakkında kesin bir bilgi bulunmamakla birlikte rahmetli Hasan USLU (Efe Hasan) dedemizin anlattığı kadarıyla yüzyıllar önce 'NARLI' adında bir aşiret varmış. Bu aşiret göçebe olarak yaşarmış. Çok varlıklılarmış. Sığır sürüleri, koyun sürüleri, atlar ve develerin sayısı belli değilmiş. Aşiret reisi de Koca Mustafa (lakabı daha sonraları Battal Mustafa, Pehlivan Mustafa olarak da anılmıştır.) babayiğit biriymiş. Köyün kuzeyinde bulunan Umurbaba Dağı'nda çadırlarını kurup, sürülerini otlatan Koca Mustafa eceliyle vefat etmiş. Naaşını Umurbaba Dağı'nda çadır kurduğu yere defnemişler ve etrafını taş duvarla çevirmişler. Vefatından sonra aşiret içinde bölünmeler başlamış ve Koca Mustafa'nın büyük oğlu Süleyman kuzeye, ortanca oğlu Abdil güneye, küçük oğlu Mahmut batıya doğru ilerleyerek sürülerini kışın Umurbaba Dağı'nın soğuğundan korurlar. Daha sonra yavaş yavaş buralara yerleşirler. Günümüzde de Umurbaba Dağı'nın çevresindeki köylerde aşiretin adı olan Narıncalı'ya rastlanır (Narıncalı Süleyman Narıncalı Pıtrak gibi). Yine çevre köylerde Koca Mustafa, Koca Oğlan, Koca Hasan, Efe Hasan, Pehlivan Mustafa gibi lakaplara rastlanır. Umurbaba'nın güneyindeki Abdil Ağa ve adamlarının bulunduğu bölge yerleşim yerlerinin köy tüzel kişiliğini almasıyla Narıncalı, Güneyköy, Davutlar, Battal Mustafa, Ballı gibi isimlerle başka köyler oluşturulmuş ve ağalık sisteminden bıkmış olan halk, ağadan uzak olan köylere yerleşmişlerdir. Bu yüzden Narıncalı'nın nüfusu çevre köylere göre en azdır.
Kültür
Narıncalı Köyü'nde göreneklere bağlı tutum ve davranışlar pek görülmez. Törenler (düğün, nişan, bayramlar...) ve günlük yaşayışta, geleneklerin hâkim olmadığı kolayca görülür. Köydeki evler, toprak örtülü, iki oda ve hayat adı verilen salondan ibaret iken son yılarda daha çok odalı ve kiremit çatılı evler de yapılmaya başlanmıştır. Köyde dayanışma, sosyal ve komşuluk ilişkileri eskiye göre zayıftır.Köylülerin kendi ürünleri olan tarhana ve bulgur, Eşme ve Uşak çevresinde tanınmıştır.Ayrıca tereyağlı keşkek ve topalak meşhur yemeklerdir.
Coğrafya
Narıncalı Köyü, Uşak ili Eşme ilçesine bağlı, nüfus bakımından oldukça küçük, coğrafya ve yerleşim bakımından dağlık ve dağınık bir köydür. Uşak'a 93 km. Eşme'ye ise 30 km. uzaklıktadır. 25 haneli köyün nüfusu, 2007 yılı sonu itibarıyla 90'dır. Uşak ilinin en batısında, Manisa il sınırındaki engebeli arazide yer alır. Doğu, güneydoğu ve kuzeydoğusunu Eşme'nin Davutlar Köyü ve bu köyün Hacı İsmailler Mahallesi çevreler. Güneyinde ve güneybatısında Alaşehir'in İsmailbey Köyü ve bu köye bağlı (Narıncalı Köyü'nden göç eden yaklaşık 15 hanelik) Aşağı Narıncalı (Sepetçi) Mahallesi, kuzeybatısında ise Kula'nın Battalmustafa (Kavaklı) Köyü vardır. 1555 metre yüksekliğindeki Umurbaba Dağı, köyün kuzey tarafında bulunmaktadır. Geniş ve oldukça engebeli bir arazi üzerinde dağınık bir hâlde bulunan köyün güneyden kuzeye genişliği yaklaşık 5 km.dir. Köyde rastgele yerlere yapılan evler birbirine çok uzak mesafededir ve bu nedenle tipik bir köy özelliği görülmez.
İklim
Yaklaşık 840 mt.lik rakımda bulunan Narıncalı Köyü'nde kışlar çok soğuk, yazlar ise çok sıcaktır. Tipik karasal iklim görülür. Hiçbir mevsim yeterli yağış almaz. Köy sınırları içerisindeki derelerde Mayıs ayının başından, kış mevsimine kadar akarsu görülmez. Sıklıkla yağmayan yağmurların suları, dik oluşumlar olan küçük dereciklerden, büyük derelere ulaşır ve hızla akar gider. Köy toprakları erozyona maruz kaldığı gibi, yağmur suları toprakta fazla oyalanmaz. Bu nedenle köyün yararlanılabilecek düzenli bir akarsuyu yoktur. Köy yeraltı suları bakımından da oldukça fakirdir. Son yıllarda sondaj kuyuları açtıran bazı aileler, yetersiz su kaynaklarından yararlanmaya çalışmaktadır. Az sayıda artezyen kuyularında ise azalan sular yaz mevsiminde tamamen kaybolmaktadır. Hayvanların sulanması için yapılan bazı göletlerin kısmen ihtiyaç karşılasa da, hayvanlar için pek sağlıklı olduğu söylenemez.Köyün oldukça engebeli bir arazisi vardır. Dik veya oldukça engebeli araziler bozuk meşe ormanlarıyla kaplıdır. Düz arazilerde ise kısmen tarım yapılmaktadır. Köyde tilki, sansar ve porsuk dışında yabani hayvan görülmez; az sayıda tavşana rastlanır. Serçe, alakarga (barak), saksağan, karatavuk, kırlangıç, çamurcu (çömlekçi), turgay vd. kuşların yanında nadir olarak keklik de görülür.
Nüfus
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |
|---|---|
| 2010 | 90 |
| 2000 | 111 |
| 1990 | 109 |
| 1985 | 123 |
Ekonomi
Düzensiz ve düşük gelire sahip köyün başlıca gelir kaynakları; küçükbaş hayvancılık (nadir olarak büyükbaş hayvancılık) tır. Yılda bir kez satılan kuzular ile hayvanlardan elde edilen peynir, tereyağı ve yünden yıllık gelir elde edilir. Ayrıca, yetiştirdiği bazı tahılları satarak geçimine destek sağlayan birkaç aile vardır. Bazı köylüler, elde ettikleri gelirlerle traktör ve otomobil sahibi olmuşlardır. Her evde televizyon ve çoğunlukla uydu anteni vardır. Buna rağmen köylülerin yaşam standartları çok düşüktür. Genellikle hayvansal ürünlere dayalı bir beslenme düzeni hâkimdir. Üretilen besin ve tahılları, genellikle köylünün kendisi tüketir. Köyün ekonomik bakımdan güçlü olmayan yapısı; kuruluştan bu yana elli kadar ailenin başka köylere veya ilçelere ve illere göç etmesine neden olmuştur.
Altyapı bilgileri
Köyde ilköğretim okulu vardır ancak faal olmadığından eğitim taşımalı olarak yapılmaktadır. Ayrıca köyde içme suyu şebekesi vardır ancak kanalizasyon şebekesi yoktur. Köyde sağlık kurumu bulunmamaktadır. Köyde sabit hatlı telefonlar faal olup yaklaşık her evde ev telefonu vardır. GSM operatörleri de, dere yatakları hariç, her yerde çekmektedir.