VI. Frederik
VI. Frederik | |
---|---|
Danimarka Kralı | |
Hüküm süresi | 13 Mart 1808-3 Aralık 1839 |
Önce gelen | VII. Christian |
Sonra gelen | VIII. Christian |
Norveç Kralı | |
Hüküm süresi | 13 Mart 1808-17 Mayıs 1814 |
Önce gelen | VII. Christian |
Sonra gelen | VIII. Christian |
Eş(leri) | Maria Sophia Frederika |
Hanedan | Oldenburg Hanedanı |
Doğum |
28 Ocak 1768 Christiansborg Şatosu |
Ölüm |
3 Aralık 1839 (71 yaşında) Kopenhag, Danimarka |
VI. Frederik (d. 28 Ocak 1768, Christiansborg Şatosu - ö. 3 Aralık 1839, Kopenhag, Danimarka),1808-39 arasında Danimarka, 1808-14 arasında da Norveç kralı.
Akli dengesi bozuk olan VII. Christian ile Kraliçe Caroline Matilda'nın oğluydu. Babasının üvey annesi olan Dul Kraliçe Juliana Maria tarafındna yetiştirildi. Juliana Maria, kendi oğlu Prens Frederik ve Ove Höegh-Guldberg'le birlikte 1784'e değin Danimarka'yı fiilen yönetti. Nisan 1784'te veliaht prens Frederik, yönetimde değişiklikler yaparak ülkenin gerçek yöneticisi durumuna geldi. Köylülere kişisel özgürlük ve yasal koruma getiren düzenlemeleri destekledi, çeşitli toplumsal ve ekonomik reformlar yaptı. 1790'da Hesse kontu Karl'ın kızı Maria Sophia Frederika ile evlendi. 13 Mart 1808'de babasının ölümü üzerine tahta çıktı.
Frederik'in, tahta çıktıktan sonra bütün kararları tek başına almaya başlaması hükümetin etkisinin giderek azalmasına yol açtı. Napoléon Savaşları'nın başında tarafsızlık politikası izledi. Naipliği sırasında, 1801 yılında Nelson komutasındaki Britanya donanması Danimarka'yı "silahlı tarafsızlık ittifakı"ndan ayrılmaya zorlamak için Kopenhag'ı bombaladı. Nelson donanmasının 1807'de Kopenhag'ı daha güçlü biçimde bombalaması üzerine Frederik Napoléon'u desteklemeye başladı.[1]
Yetenekli bir diplomat olmadığı için, Napoléon'u gereğinden de uzun süre destekledi ve 1809'da İsveç'in içinde bulunduğu güçlüklerden yararlanmayı başaramadı. Napoléon yanlısı politikasının sonucunda, 14 Ocak 1814'te imzalanan Kiel Antlaşması'yla Norveç'i İsveç'e, Heligoland'ı ise Britanya'ya bırakmak zorunda kaldı. Buna karşılık İsveç Pomeranyası'nı ve Rügen Adasını aldı; kısa bir süre sonra bu yerler Viyana Kongresi'nde (1814-15) Lauenburg'la değiştirildi.
Bu yenilgiye karşın, Viyana Kongresi'ni izleyen ekonomik bunalım yıllarında "ülkenin babası" sıfatını hak eden enerjik, sorumlu ve dürüst bir hükümdar olduğunu gösterdi; Andreas Peter Bernstorff, Christian Detlev Reventlow ve Ernst Heinrich von Schimmelmann adı bakanların öğütlerine uyarak kral, maliyesi ve ticareti savaş nedeniyle yıkıma uğramış bir ülkeyi kalkındırmaya çalıştı ve köklü reformlar gerçekleştirdi (serfliğin kaldırılması).[2]
Frederik, Fransa'daki Temmuz Devrimi'nin (1830) etkisiyle liberal düşüncelerin gelişmesi üzerine 1834'te ikisi kendi krallığı, biri Schleswig, öbürü Holstein olmak üzere dört yerel danışma meclisi kurdu. Bu düzenleme Danimarka'da parlamenter sistemin başlangıcını oluşturmuştur.
Kaynakça
VI. Frederik Oldenburg Hanedanı Doğumu: 28 Ocak 1768 Ölümü: 3 Aralık 1839 | ||
Resmî unvanlar | ||
---|---|---|
Önce gelen VII. Christian |
Danimarka Kralı 13 Mart 1808 – 3 Aralık 1839 |
Sonra gelen VIII. Christian |
Önce gelen VII. Christian |
Norveç Kralı 13 Mart 1808–17 Mayıs 1814 |
Sonra gelen Christian Frederick |
|