Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst
Chlodwig zu Hohenlohe-Schillingsfürst | |
---|---|
Almanya Şansölyesi | |
Görev süresi 29 Ekim 1894 - 17 Ekim 1900 | |
Hükümdar | II. Wilhelm |
Yerine geldiği | Leo von Caprivi |
Yerine gelen | Bernhard von Bülow |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 31 Mart 1819 Rotenburg an der Fulda, Hesse |
Ölüm | 6 Temmuz 1901 (82 yaşında) Bad Ragaz, İsviçre |
İmzası |
Chlodwig Carl Viktor Fürst zu Hohenlohe-Schillingsfürst (31 Mart 1819 - 6 Temmuz 1901), Alman imparatorluk şansölyesi, Ekim 1894'tem Ekim 1900'e değin Prusya başbakanı ve İmparator II. Wilhelm'in Chlodwig Amcası. İmparatorun üzerindeki etkisine karşın, aşırılıklarını önleyememiştir.
Bavyeralı bir Katolik olan ve bir prens ailesinden gelen Hohenlohe hem Hohenlohe-Schillingsfürst prensi, hem de Ratibor und Corvey prensi ünvanlarını taşıyordu. Kısa bir süre Prusya devlet hizmetinde bulunduktan sonra Bavyera üst meclisinde yer aldı. 1848'de Frankfurt'daki geçici Alman hükümetine bağlı bir diplomat olarak görev yaptı.
Bavyera'nın, Yedi Hafta Savaşı'nda (1866) Avusturya'nın müttefiki olarak Prusya karşısında yenilgiye uğramasından sonra, Aralık 1866'da, besteci Richard Wagner'in önerisi üzerine Bavyera başbakanlığına getirildi. Kuzey Alman Konfederasyonu'yla ittifak kurmasıve Alman Gümrük Birliği'nin (Zollverein)yenilenmesini desteklemesi, Bavyeralı milliyetçilerin muhalefetine ve Mart 1870'te iktidardan düşmesine yol açtı.
Bavyera'nın 1871'de Alman Devleti'ne katılmasını destekledi.Reichstag'da başkan yardımcısı, Bundesrat'ta Bavyera temsilcisi olarak görev yaptı. Kulturkampf (yeni Alman Devleti ile Katolik Kilisesi arasındaki çatışma) sırasında kilisede verilen vaazların siyasi amaçla kullanılmasını yasaklayan bir yasa tasarısına önayak oldu ve Cizvit tarikatının dağıtılmasını destekledi.
Temkinliliği, zekası ve geniş deneyiminden dolayı, 1894'te Caprivi kontu Leo'nun görevden alınmasıyla boşalan şansölyeliye dolduracak aday olarak ortaya çıktı. Şansölye olur olmaz Johannes von Miquel, Amiral Alfred von Tirpitz, Adolf Marschall von Bieberstein ve Bernhard von Bülow gibi nüfuzlu kişilerin gölgesinde kaldığını gördü. II. Wilhelm'in çoşkularının yol açtığı zararları önlemeye ya da onarmaya çalıştıysa da fazla başarılı olamadı. Wilhelm'in Sosyal Demokratlara karşı sert davranma politikasından yana olma politikasına karşın, bozgunculuğa karşın Alman yasasının (1894) ve Sosyalistlere karşı Prusya yasasının (1897) çıkarılmasını destekledi.
Bülow'un 1897'de dışişleri bakanı olarak uluslararası ilişkilerde Alman nüfuzunu artırmayı amaçlayan yeni bir dünya siyaseti izlemeye başlamasıyla bütünüyle silik bir şansölye durumuna düştü. İstifa edince yerine Bülow geçti.
Kaynakça
Siyasi görevi | ||
---|---|---|
Önce gelen: Leo von Caprivi |
Almanya Şansölyesi 1894-1900 |
Sonra gelen: Bernhard von Bülow |
|
|