Epir (Roma eyaleti)

120 yılı civarlarında Epir eyaleti

Epir, (Latince Epirus), Roma İmparatoru Vespasian^[1] tarafından Achaea eyaletinden ayrılarak oluşturulan antik Roma eyaleti.

Romalı general Quintus Caecilius Metellus'un Makedon Andriskos'u MÖ 148'de yenilgiye uğratmasının ve bölgede Roma tarafından kurulmuş dört kukla cumhuriyetin dağılmasının ardından MÖ 146 yılında oluşturulan Makedonya eyaletine bağlanan Epirus bölgesi kuzeyde bulunan Epirus nova bölgesinden ayırt edilebilmesi için Epirus vetus olarak adlandırıldı. Bölgenin kıyıları Roma dünyası ile yapılan ticaret sayesinde zenginleşti ve Via Egnatia'nın inşaa edilmesiyle bu zenginlik katlandı.

Epir, İmparatorluğun 395 yılında doğu ve batı olarak ikiye bölünmesinin ardından Doğu Roma İmparatorluğu'nun en batıdaki eyaleti haline geldi. Konstantinapolis'in 1204 yılındaki Dördüncü Haçlı seferinde düşmesinin ardından Aetolia ve Epir bölgelerine el koyan Mikhail Angelos Komnenos Dukas bağımsız Epir Despotluğu'nu kurdu.

1318 yılında Sırpların saldırısına uğrayan Epirus bir dizi isyanla karşı karşıya kaldı. 1359 yılındaki Arnavutluk ayaklanması sırasında II. Nikeforos'un öldürülmesi üzerine bölgede Bizans egemenliği yeniden sağlandı ve Epir bir vasal krallık olarak Bizans'a bağlandı. Bölge 1430 yılında Osmanlı sultanı II. Murad tarafından imparatorluk topraklarına katıldı ve Roma egemenliğine son verildi.

Kaynak

1. Edward Gibbon: The History of the Decline and Fall of the Roman Empire. New York 1906, Bd. 1., Kap. 6, S. 24.