Miyanesultan, Alaca
Koordinatlar: 40°17′21.27″K 34°57′44.68″D / 40.2892417°K 34.9624111°D
| Miyanesultan | |
| — Köy — | |
 |
|
| Koordinatlar: 40°17′21.27″K 34°57′44.68″D / 40.2892417°K 34.9624111°D | |
| Ülke |  Türkiye |
|---|---|
| İl | Çorum |
| İlçe | Alaca |
| Coğrafi bölge | Karadeniz Bölgesi |
| Rakım | 1.140 m (3.740 ft) |
| Nüfus (2010) | |
| - Toplam | 35 |
| Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
| İl alan kodu | 0364 |
| İl plaka kodu | |
| Posta kodu | 19600 |
| İnternet sitesi: Miyanesultan resmi sitesi | |
Miyanesultan, Çorum ilinin Alaca ilçesine bağlı bir köydür.
Tarihçe
Alaca'nın 25 km kuzeyinde Hışır Köyü Boğazı'yla başlayan ihtiyar Deveci Dağları'nı, Alaca suyu ile yaran, yöredeki en derin ve uzun vadinin Dereyazıcı Köyü'nün, batıdan, yaklaşık 250–300 m yüksekliğinde, kuş bakışı konumda, sarp kayalık yamaç üzerinde bulunur. Miyanesultan, türbesi ve kalesi ile meşhurdur. Miyanesultan Kalesi, Çikhasan Pazarlı Höyük'ünün, güneydoğu yönünde, 2 km mesafeyle Miyanesultan Köyü'ne 1 km mesafede etrafı sur temelleri ile çevrili, batıdan girişi bulunan, güney, kuzey ve doğu yönüyle derin, sarp kayalık, ormanlık vadinin üst bölümünde, büyükçe bir köy oturumunda kale içi eski bir yerleşim yeri mevcuttur. Pazarlı Höyük'ü, üst tabaka özellikleri içerir konumdadır. Ev temelleri yerli yerindedir.
Kültür
Köyün gelenek, görenek ve(yemek) leri hakkında bilgi yoktur. sünni köydur
Coğrafya
Çorum iline 44, Alaca ilçesine 20 km uzaklıktadır.
İklim
Köyün iklimi, Karadeniz iklimi etki alanı içerisindedir.
Nüfus
| Yıllara göre köy nüfus verileri | |
|---|---|
| 2010 | 35 |
| 2000 | 77 |
| 1990 | 119 |
| 1985 | 174 |
Ekonomi
Köyün ekonomisi tarım ve hayvancılığa dayalıdır.
Köyün ekonomisi geçmişten bugüne kadar tarım ve hayvancılık üzerine kurulmuştur. 1960'lı yıllara kadar tarım, tarlada karasaban, harmanda döven; hayvancılıkta dağda doyur köyde yatır usulü yapılmakta idi. Tarla tarımında arpa ve buğday, bahçe tarımında meyve, sebze ve üzüm başta olan ürünlerdi. Hayvancılıkta, koşum için büyükbaş hayvan, diğer ihtiyaçlar için küçükbaş hayvanlardı. Nüfusa göre köyün arazisinin yetersizliği nedeniyle, ne kadar emek sarfedilirse edilsin yeterli değildi. Köy halkı arasındaki alış verişler takas usulü olup, ticari zihniyetli değil yardımlaşma ve dayanışma amacıyla yapılırdı. İş ilişkilerinde de aynı anlayış yani imece usulü hakimdi.
Köyden dışarıya göçün hızlanması nedeniyle iş gücünde azalmalar oldu. Maliyet artarken üretim azaldı. Bunun üzerine 1970'li yıllarda modern tarıma yönelerek, tarlada traktör, harmanda patos uygulamısana başlanıldı. Bu nedenle büyükbaş hayvancılığı tarihe karıştı. Köydeki ekili arazinin modern tarıma müsait olmaması, zaten yetersiz alanların daha da azalmasına (yaklaşık% 50 kadar) sebep oldu. Köyde kalanlar iş bulamayıp çevre köylerde iş aramaya başladılar. Bu işler için soğan otu, pancar çapası, pancar ve soğan sökümü yalnızca birkaç örnektir.
Bu işleri de yetersiz bulanlar bu kez Mart ayında yorganlarını sırtlayarak Kasım ayına kadar gurbete gitmek zorunda kaldılar. Öte yandan devletin ormanları koruma altına alması, köylünün geçiminde önemli bir tutan küçükbaş hayvanlardan keçinin beslenmesine yasak getirdi. Böylece hayvancılıkta "evde doyur evde yatır" usulüne dönülmek zorunda kalındı. Kendini karnını zor doyuran köy halkı, hayvancılığı geçici bir süre bırakmış olsa da ve alt yapı da müsait olmasa, şimdi daha modern usulle yapılan hayvancılık bazı ailelerin uğraş alanı oldu.
Bahçe tarımı neredeyse yok olmak üzere, bağlar ve bahçelerin büyük bir bölümü ise bozulmuş durumdadır.
Altyapı bilgileri
Köyde, ilköğretim okulu yoktur fakat taşımalı eğitimden yararlanılmaktadır. Köyün içme suyu şebekesi ve kanalizasyon şebekesi yoktur. PTT şubesi ve PTT acentesi yoktur. Sağlık ocağı ve sağlık evi yoktur. Köye ulaşımı sağlayan yol asfalt olup köyde elektrik ve sabit telefon vardır. Ayrıca köyün tarihi yerleri vardır. Bunlardan biri köyün kalesidir.