Süheyl Ünver
| Süheyl Ünver | |
|---|---|
|
Ordinaryüs Prof. Dr. Süheyl Ünver | |
| Doğum |
1898 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
| Ölüm |
14 Şubat 1986 İstanbul, Türkiye |
| Milliyeti |
 Türk |
| Dalı | Tıp, tıp tarihi |
| Öğrenim |
Darülfünun Tıp Fakültesi (Dr, 1920) Paris Tıp Fakültesi (Uzm. Dr, 1929) |
Süheyl Ünver (1898, İstanbul - 14 Şubat 1986, İstanbul), Türk yazar ve doktor.
İstanbul'da doğdu. Medresetü'l-Hattatin'de tezhip ve ebru öğrendi. Türk süslemesi minyatür sanatı ile uğraştı. Darülfünun Tıp Fakültesi'ni bitirdi (1920). Paris Tıp Fakültesi'nde iç hastalıkları uzmanlıklarını tamamladı. (1927-1929) Tıp Fakültesi Tedavi Kliniği ile Farmakodinami müderris yardımcılığı yaptı. (1930) Gureba ve Haseki hastanelerinde çalıştı, Sanayi Mektebi'nde asistanlık yaptı. . İstanbul Üniversitesi tıp tarihi Enstitüsü'nü kurdu, Güzel Sanatlar Akademisi hocalığı yaptı. 1933 senesinde Üniversite tıp tarihi Enstitüsü direktörü oldu. 1938'de profesör, 1954'de ordinaryus profesör oldu. 1967'de Cerrahpaşa Tıp Fakültesi'nde tıp tarihi ve Deontoloji kürsüsünü kurdu.İstanbul Güzel sanatlar Akademisinde "Türk Minyatürü ve Süslemesi "hocalığı yaptı. Romanya, Yugoslavya, Yunanistan, Fransa, İsviçre, italya,Almanya, Avusturya, Mısır, Irak, İran, Amerika,Roma ve Hollanda'da inceleme gezilerinde bulundu. (1929-1969)Topkapı Sarayı Müzesi'nde 500 yıllık nakışhaneyi yeniden kurarak öğrenci yetiştirdi. Öğrencilerinden biri de daha sonra nakışhaneyi bırakacağı kızı Gülbün Mesera'dır.[1] Ünver, 1973'de emekli oldu, 1986'da öldü.
Arapça, Farsça, Fransızca biliyor; ney üflüyor; aynı zamanda ressam, minyatürcü, tezyinatçı ve hattattı. Türk kültürünün bütün yönleriyle ilgileniyordu. Arşivciydi ve arşivini kendi kurduğu enstitülere, Türk Tarih Kurumu'na, Süleymaniye Kütüphanesi'ne bağışlamıştır. Hayatı boyunca yoğun bir araştırma ve yazma işine kendisini vakfetmiştir. 18 bilimsel kuruluşun üyesi olmuş, tıp tarihi, bilim tarihi, kültür tarihine ait 2500 civarında kitap ve makale yayınlamıştır. 1985'de Kültür Bakanlığınca büyük ödüle layık görülmüş, yurtdışında da ödüller almıştır. Dergi, gazete ve ansiklopedilerde sayısız yazısı vardır. Tarihten Sesler dergisinin de kadrosunda yer almıştır.
Kendisini etkileyen hocaları Hoca Ali Rıza Bey, Abdülaziz Mecdi Tolun, Akil Muhtar Özden'dir.
Başlıca eserleri
- Uygur Hekimliği, 1936.
- İslam Tababetinde Türk Hekimlerinin Mevkii ve İbni Sina'nın Türklüğü, 1937.
- Anadolu Beylikleri ve tıp tarihimiz, 1938.
- Yılan remzi ve Selçuklular Tababeti, 1939.
- Selçuklular Döneminde Tıp, 1940.
- "Selçuk Tababeti", Türk Tarih Kurumu Yayınları, Ankara, 1940.
- Mahya Hakkında araştırmalar, 1940.
- "Tıb Tarihi", İstanbul Üniversitesi Yayınları, 1943.
- İlim ve Sanat Bakımından Fatih Devri Albümü, 1943.
- Türk Göz Hekimliği Tarihine Ait Notlar, 1946.
- Ressam Nigari, 1946.
- Fatih Külliyesi ve Zamanı İlim Hayatı, 1946.
- Ali Kuşçu, 1948.
- Fatih Devri Yemekleri , İstanbul Üniversitesi tıp tarihi Enstitüsü, 1952
- Hattat Ahmed Karahisari, 1964.
- 56 Türk Motifi, 1967.
- Kahvehanelerimiz ve Eşyası, 1967.
- İstanbul Rasathanesi, 1972.
- İstanbul Risaleleri, 5 cilt, 1995-96.
Onun Anısına Hazırlanmış Bazı Yapıtlar
- A. Süheyl Ünver Bibliyografyası; Gülben Mesara
- Süheyl Ünver; Ahmed Güner Sayar
- Süheyl Ünver Hoca'dan Notlar; Zuhal Özaydın
- Dr A Süheyl Ünver Bibliyografyası; Osman Ergin
- Garb Dillerinde Dr A Süheyl Ünver Bibliyografyası; Gönül Özdemir
- Bir Ayşekadın Masalı Kadı Bedrettin; Beyaz Arif Akbaş
- A. Süheyl Ünver Kütüphanesi ; Ümraniye
Ayrıca bakınız
Kaynakça
Dış bağlantılar
- Süheyl Ünver ansısına adanmış bir kitap (online okunabilir)
| |||||||||||||||||