Sebe' Suresi
| Sınıfı | Mekki |
|---|---|
| İsmin anlamı | Yemen’de bulunan bir bölgenin ve bir kabilenin adı |
| Sayısal bilgiler | |
| Sure numarası | 34 |
| Ayet sayısı | 54 |
| Kelime sayısı | 884 |
| Harf sayısı | 3510 |
Sebe' Suresi (Arapça: سورة سبأ) Kur'an'ın 34. Suresi, Mekke döneminde indirildiğine inanılan 54 ayetten ibarettir.
Sure adını, 15. ayette geçen “Sebe’ ” kelimesinden almıştır. Sebe’ (Seba), Yemen’de bulunan bir bölgenin ve eski bir kabilenin adıdır. Bu kabilenin adı Saba Krallığı, toplumu da Saba halkı isimleriyle de anılır. Bu yöre dönemin en verimli bahçelerine ve MÖ 800 yıllarında yapılan Marib Barajı isimli kerpiçten yapılmış büyük bir baraja sahiptir.
Kerpiçten yapılma Marib Barajı'nın yıkılması ile MÖ 500 yıllarında taş yapı kullanılarak yeni bir baraj inşa edilmiştir.
Muhtemelen kerpiç barajın yıkılması efsanevi Arîm Seli ve Sebe halkının helakı gibi Kur’an’da da konu edilen hikâyelerin doğmasına yol açmıştır.
Daha sonra dağılma sürecine giren kabilenin büyük bir bölümü Suriye ya da Mekke'ye göç etmiştir.
Surede başlıca paganların ahireti inkâr etmeleri, Davut ve Süleyman Peygamberlerin kıssaları ve paganların Muhammed'in peygamberliği hakkındaki şüpheleri konu edilmektedir.
Ayrıca bakınız
| Tarihsel önce: Lokman Suresi |
 Sure metni: Sebe' Suresi |
Tarihsel sonra: Zümer Suresi |
| Kur'an'da sırası: | ||
| ||