X. İnnocentius

X. İnnocentius
Diego Velázquez tarafından yapılan portresi
Doğum	Giovanni Battista Pamphilj ya da Pamphili 6 Mayıs 1574(1574-05-06) Roma, İtalya
Ölüm	7 Ocak 1655 (80 yaşında) Roma, İtalya
Etkin yıllar	15 Eylül 1644 - 7 Ocak 1655
Yerine geldiği	VIII. Urbanus
Yerine gelen	XIII. Leo
Din	Hıristiyanlık (Katolik)

Papa X. İnnocentius (6 Mayıs 1574 – 7 Ocak 1655), Giovanni Battista Pamphili (ya da Pamphilj olarak doğmuştur), 15 Eylül 1644 - 7 Ocak 1655 döneminde papa.^[1] Roma'da dünyaya geldi. IX. İnnocentius zamanında Roma'ya göç etmiş Umbrialı bir ailenin oğluydu. Pontifical Gregorian Üniversitesi'nden mezun oldu ve geleneksel Cursus honorum'u takip etti. Bir avukat olarak eğitildi. Vatikan'ı güçlü bir pozisyona getiren Papa VIII. Urbanus'un ardından 15 Eylül 1644'te papa oldu. X. İnnocentius'un ataları arasında Papa VI. Alexander da vardı.

Papalık elçisi günleri

XV. Gregorius, Pamphili'yi Napoli Krallığı'na papalık elçisi olarak gönderdi. VIII. Urbanus ise, onu, yeğeni Francesco Barberini'nin eşlikçisi olarak ilk olarak Fransa ve ardından İspanya'ya gönderdi. İspanya'da Barberini'ye karşı ilk düşmanlık hislerini duydu.

Papalığı

Seçim

VIII. Urbanus'tan sonra kimin geleceğinin seçimleri uzun ve fırtınalı geçti. 9 Ağustos'ta başladı ve 15 Eylül 1644'te son buldu. Fransız grup, İspanyol adaya, Fransa'nın politikasına yön veren Kardinal Mazarin'in düşmanı olduğu için karşı çıktı. Fransız grup, seçimlerin uzaması halinde İspanya'nın lehine bir karar çıkacağından korkarak İspanya'da elçilik yapmış olan Pamphili'yi uygun bulduğunu açıkladı ve seçimi Pamhili kazandı.

Fransa'yla ilişkiler

Seçimin ardından kendisine X. İnnocentius ismini alan Papa, Barberini'leri kamuya ait parayı yemekle suçladı. Antonio ve Francesco Barberini, Fransa'ya kaçtılar ve Mazarin'in koruması altına girdiler. 19 Şubat 1646'da X. İnnocentius onların mallarına el koydu ve resmi bir mektup yayınlayarak, papanın izni olmadan altı aydan uzun bir süre Papalık Devletlerini terk eden tüm kardinallerin haklarının ve ünvanlarının elinden alınacağını açıkladı. Fransız parlementosu talimatların Fransa için geçersiz olduğunu duyurdu. Fakat, X. İnnocentius, Mazarin, İtalya'ya ordularını göndermek üzere hazırlamadan kararından vazgeçmedi. Bu aşamadan sonra, papalığın Fransa'ya olan politikaları yumuşadı ve Barberini'lere hakları geri verildi.

Parma'yla ilişkiler

Papa VIII. Urbanus'un ölümü, Parma Dükü Odoardo Farnese'ye karşı açılan Birinci Castro Savaşı'nın çıkmasını hızlandırdı. Papalık ile Parma Dükalığı arasındaki anlaşmazlıklar 1649 yılında artınca, X. İnnocentius Castro şehrine ordusunu göndererek şehri yıktırdı.

Vestfelya Barışı

X. İnnocentius, Vestfelya Antlaşması'na karşı çıktı ve Kasım 1648'de konuyla ilgili Zelo Domus Dei resmi mektubunu yayınladı. Fakat, Avrupa'nın güçlü ülkeleri Papa'nın itirazını görmezden geldiler.

İngiliz İç Savaşı

Olimpia Maidalchini

İngiliz İç Savaşı boyunca, Papa, Mazarin ve Paris'te sürgünde bulunan ana kraliçe Henrietta Maria'nın tüm itirazlarına rağmen İrlanda'nın tarafını tuttu. X. İnnocentius, elçisi Giovanni Battista Rinuccini'yi Kilkenny'e yüksek miktarda silah, para ve askeri güçle birlikte gönderdi.^[2] Kilkenny'de Rinuccini büyük başarılar elde etti ve yaptığı açıklamada orada bulunma sebebini İrlanda'nın katolik insanlarının çektikleri acıları dindirmek olduğunu söyledi. Rinuccini, Katolik kiliselere eski haklarını iade etmek ve restore ettirmek de istiyordu. Fakat, sonunda, Oliver Cromwell İrlanda'yı kanlı bir mücadele sonucunda geri aldı ve Rinuccini 1649 yılında Roma'ya geri döndü.

Olimpia Maidalchini

Papa'nın erkek kardeşlerinden biriyle evli olan Olimpia Maidalchini, X. İnnocentius'un metresi kabul edilir çünkü Papa'nın politik düşünceleri ve verdiği terfiler üzerindeki etkisi çok büyüktü.

Ölümü

Guido Reni'nin bu tablosunda ezilmekte olan şeytan X. İnnocentius'a benzemektedir.

Papalığın iki önemli ailesi Barberini'ler ve Pamphili'ler arasındaki rekabetin büyüklüğü Guido Reni'nin yaptığı bir tablodan dahi anlaşılabilir. Bu tabloda melek Mikail, Şeytan'ı çiğnemektedir ve şeytanın yüzü X. İnnocentius'a çok benzemektedir. Bu benzerlik Pamphili ailesi tarafından da hemen fark edilmiştir. Bu tablo halen Roma'daki Santa Maria della Concezione Kilisesi'ndeki şapellerden birinde asılıdır. VIII. Urbanus'un papalığı sırasında Papa'nın en büyük rakibi Kardinal Giovanni Battista Pamphili idi. Papa'nın erkek kardeşi Antonio Barberini de bir kardinaldi. 1635 yılında, Otuz Yıl Savaşları sürerken, Kardinal Antonio'nun Mikail'in Şeytan'ı ezerken betimlendiği bir resim ısmarladığı bilinmektedir.

1650 yılında, X. İnnocentius, Hrıstiyanlıktaki jübile yılını kutladı. Roma'yı işlemeli yer döşemeleri ile süsledi ve Aziz Petrus Bazilikası'na kabartmalar yaptırdı. Piazza Navona'ya Bernini'nin Fontana dei Quattro Fiumi'sini diktirdi ve Campidoglio'daki Palazzo Nuovo'nun inşasına başlanması için emir verdi.

Papa, ayrıca, Diego Velázquez'in X. İnnocentius'un Portresi isimli tablosunun da konusudur. Bu tablo şu günlerde Palazzo Doria'daki aile galerilerinde sergilenmektedir. Velázquez'in bu çalışması yirminci yüzyıl ressamlarından Francis Bacon'a da ilham kaynağı olmuş ve "Çığlık atan Papa" tabloları yapmasına sebep olmuştur. Bu eserlerden en meşhuru Velázquez'in X. Innocentius'un Portresi'nin ardından Çalışma isimli tablodur.

X. İnnocentius 7 Ocak 1655'te vefat etti ve ardından VII. Alexander papa oldu.

Kaynakça

↑ Dictionaire Général pour la maîtrise de la langue française la culrute classique et contemporaine. Larousse. 1993. 2-03-320300-X.
↑ "con somme cospicue di pecunia ed altre munizioni", G. Alazzi, Nunciatura in Irlanda di Monsignor Gio. Batista Rinuccini (Florence) 1844, önsöz (sayfa vi)

Dış bağlantılar

Katolik Encyclopedia: X. İnnocentius
Encyclopaedia Britannica, 1911: X. İnnocentius

Katolik Kilisesi unvanları
Önce gelen: VIII. Urbanus	Papa 15 Eylül 1644 - 7 Ocak 1655	Sonra gelen: VII. Alexander

Katolik Kilisesi'nin papaları

1. - 4. yüzyıllar	Petrus Linus Anacletus I. Clemens Evaristus I. Alexander I. Sixtus Telesphorus Hyginus I. Pius Anicetus Soterius Eleuterus I. Victor Zephyrinus I. Callixtus I. Urbanus Pontian Anterus Fabianus Cornelius I. Lucius I. Stephen II. Sixtus Dionysius I. Felix Eutychian Caius Marcellinus I. Marcellus Eusebius Miltiades I. Sylvester Markus I. Julius Liberius I. Damasus Siricius I. Anastasius

5. - 8. yüzyıllar	I. İnnocentius Zosimus I. Bonifacius I. Celestinus III. Sixtus I. Leo Hilarius Simplicius III. Felix I. Gelasius II. Anastasius Symmachus Hormisdas I. Ioannes IV. Felix II. Bonifacius II. Ioannes I. Agapetus Silverius I. Vigilius I. Pelagius III. Ioannes I. Benedictus II. Pelagius I. Gregorius Sabinian III. Bonifacius IV. Bonifacius I. Adeodatus V. Bonifacius I. Honorius Severinus IV. Ioannes I. Theodore I. Martinus I. Eugene Vitalian II. Adeodatus Donus Agatho II. Leo II. Benedictus V. Ioannes Konon I. Sergius VI. Ioannes VII. Ioannes Sisinnius Constantinus II. Gregorius III. Gregorius Zacharias II. Stephanus I. Paulus III. Stephanus I. Hadrianus III. Leo

9. - 12. yüzyıllar	IV. Stephanus I. Paschalis II. Eugenius Valentine IV. Gregorius II. Sergius IV. Leo III. Benedictus I. Nikolas II. Adrian VIII. Ioannes I. Marinus III. Hadrianus V. Stephanus Formosus VI. Bonifacius VI. Stephanus Romanus II. Theodore IX. Ioannes IV. Benedictus V. Leo III. Sergius III. Anastasius Lando X. Ioannes VI. Leo VII. Stephanus XI. Ioannes VII. Leo VIII. Stephanus II. Marinus II. Agapetus XII. Ioannes V. Benedictus VIII. Leo XIII. Ioannes VI. Benedictus VII. Benedictus XIV. Ioannes XV. Ioannes V. Gregorius II. Sylvester XVII. Ioannes XVIII. Ioannes IV. Sergius VIII. Benedictus XIX. Ioannes IX. Benedictus III. Sylvester VI. Gregorius II. Clemens II. Damasus IX. Leo II. Victor IX. Stephanus II. Nicolaus II. Alexander VII. Gregorius III. Victor II. Urbanus II. Paschalis II. Gelasius II. Callixtus II. Honorius II. İnnocentius II. Celestinus II. Lucius III. Eugenius IV. Anastasius IV. Hadrianus III. Alexander III. Lucius III. Urbanus VIII. Gregorius III. Clemens III. Celestine III. Innocentius

13. - 16. yüzyıllar	III. Honorius IX. Gregorius IV. Celestinus IV. İnnocentius IV. Alexander IV. Urbanus IV. Clemens X. Gregorius V. İnnocentius V. Hadrianus XXI. Ioannes III. Nicolaus IV. Martinus IV. Honorius IV. Nicolaus V. Celestinus VIII. Bonifacius XI. Benedictus V. Clemens XXII. Ioannes XII. Benedictus VI. Clemens VI. Innocentius V. Urbanus XI. Gregorius VI. Urbanus IX. Bonifacius VII. Innocentius XII. Gregorius V. Martinus IV. Eugenius V. Nicolaus III. Callixtus II. Pius II. Paulus IV. Sixtus VIII. İnnocentius VI. Alexander III. Pius II. Julius X. Leo VI. Hadrianus VII. Clemens III. Paulus III. Julius II. Marcellus IV. Paulus IV. Pius V. Pius XIII. Gregorius V. Sixtus VII. Urbanus XIV. Gregorius IX. İnnocentius VIII. Clemens

17. yüzyıl-20. yüzyıl	XI. Leo V. Paulus XV. Gregorius VIII. Urbanus X. İnnocentius VII. Alexander IX. Clemens X. Clemens XI. İnnocentius VIII. Alexander XII. İnnocentius XI. Clemens XIII. İnnocentius XIII. Benedictus XII. Clemens XIV. Benedictus XIII. Clemens XIV. Clemens VI. Pius VII. Pius XII. Leo VIII. Pius XVI. Gregorius IX. Pius XIII. Leo X. Pius XV. Benedictus XI. Pius XII. Pius XXIII. Ioannes VI. Paulus I. Ioannes Paulus II. Ioannes Paulus

21. yüzyıl-günümüz	XVI. Benedictus I. Franciscus

This article is issued from Vikipedi - version of the 4/2/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.