XV. Benedictus
| XV. Benedictus | |
|---|---|
 | |
| Doğum |
Giacomo Paolo Giovanni Battista della Chiesa 21 Kasım 1854 Pegli, Cenova, İtalya |
| Ölüm |
22 Ocak 1922 (67 yaşında) Vatikan |
| Etkin yıllar | 3 Eylül 1914 – 22 Ocak 1922 |
| Yerine geldiği | X. Pius |
| Yerine gelen | XI. Pius |
| Din | Hıristiyanlık (Katolik) |
XV. Benedictus, asıl adı Giacomo Paolo Giovanni Battista della Chiesa (d. 21 Kasım 1854, Pegli, Cenova - ö. 22 Ocak 1922, Roma), 3 Eylül 1914 – 22 Ocak 1922 arasında hüküm sürmüş papa.
Hayatı
Giacomo Battista della Chiesa Cenova'nin bir varoş semti olan Pegli'de doğdu. Babası Markiz Giacomo della Chiesa ile annesi Giuseppe della Chiesa'nin üçüncü erkek çocuğu idi ve ailesi asil sınıfındandı. Babasının ecdadı arasında Papa II. Callixtus ve Kral II. Berengario vardı ve annesi tarafından ecdadında Papa VII. Innocentus bulunmaktaydı.
Papaz olmak için ruhban okuluna girmek istemesine babası itiraz etmişti. Babasının isteklerine uygun olup hukuk tahsil etmek için Genova Üniversitesi'ne girdi. Bu üniversitenin hukuk fakültesinden mezun olduktan sonra hukuk doktora tezi hazırlamaya başladi ve 2 Ağustos 1875'de daha 21 yaşında iken Genova Universitesi'nde hukuk doktora ünvanı aldı. Bu akademik başarısından dolayı babasının verdiği izinle 1878'de Roma'daki Capranica Ruhban Okulu'nda papazlık öğrenimine başladı. O yıl yeni papa olan XIII. Leo bu ruhban okulunu ziyaret etti ve okulda bulunan papaz adayı öğrencilerle şahsen konuştu. Papayı çok etkileyen della Chiesa 21 Aralik 1878'de resmen Katolik Kilisesi papazı olarak tayin edildi. 1878 ile 1883 arasında Papalık yüksek bilimler akademisi olan "Pontificia Accademia dei Nobili Ecclesiastici" akademide eğitim gördü. Hazırladığı ve sunduğu seminerlerden etkileyen Kardinal Rampola 1882'de Papalık Dışişleri Bakanı olduğu zaman della Chiesa'yi kendine asistan seçti. Della Chiesa yüksek akademiyi 1883'de bitirince Papalığın diplomatik hizmetine girerek dört yıl İspanya'da kaldı. 1887'de Dışişleri Bakanlığı'nda göreve başladı. Papa X. Pius tarafından 1907'de Bologna başpiskoposluğuna, 1914'te de kardinalliğe getirildi. I. Dünya Savaşı'nın patlak vermesinden bir ay sonra Papalığa seçildi. Görev süresinin büyük bölümünde savaşın yarattığı sorunlarla uğraştı.
Sıkı bir tarafsızlık siyaseti izlemeye çalışan Benedictus, savaşan devletlerin herhangi bir eylemini kınamaktan kaçındı. Başlangıçta, kilisenin bütün çabalarını savaşın yol açtığı acıları hafifletmeye yöneltti. Daha sonra, çoğunlukla Avusturya yanlısı duygular besleyen kardinallerin çıkardığı engellere karşın, barışın yeniden kurulmasına yönelik yapıcı girişimlerde bulundu. ABD'nin, Almanya yenilmedikçe Avrupa'da barışın yeniden kurulamayacağı biçimindeki İtilaf görüşünü benimsemesi ve savaşa katılması üzerine, arabulucuk yönündeki en önemli girişimi başarısızlığa uğradı (1917).
Papa XV. Benedictus, savaşa karşı çıkarak Avrupa´nın önde gelen kralları ve devlet başkanlarıyla ters düştüğü için, gösterdiği insani yaklaşıma rağmen, hakettiği saygıyı görmedi. Bu nedenle belki de 20. yüzyılın en az hatırlanan Papa´larından biri oldu.[1]
1919'a gelindiğinde, Vatikan, Papa XIII. Leo dönemindeki saygınlığını artık yitirmiş olduğundan, Benedictus barış görüşmelerinin dışında bırakıldı. Son üç yılını, savaşı izleyen toprak değişiklikleri doğrultusunda papalık yönetimini ve işleyişini yeniden düzenlemekle ve misyonerlik çalışmalarına ilişkin yönergeler hazırlamakla geçirdi. Bu dönem içinde Fransa ile resmi ilişkiler yeniden kuruldu. Ayrıca 17. yüzyıldan sonra ilk kez, bir İngiliz temsilcisinin Vatikan'a güven mektubu sunması sağlandı.
Benedictus, savaş sırasında özellikle Türk savaş esirlerine iyi davranılması için İngiliz, Fransız ve İtalyanlar nezdinde girişimleri de oldu. Bununla da kalmadı. Basra'da Türk yaralılara iyi bakılması için bir hastane kurulmasına önayak oldu. Bu hastanede günde 60 yaralıya bakıldı.
Savaş 1918'de sona erdikten sonra İstanbul'da Ati Gazetesi papanın bir heykelinin dikilmesi için kampanya başlattı. Ati Gazetesi, papanın heykelinin Pera'da (Beyoğlu) bir bulvara dikilmesini önerdi. Ancak Vatikan bunun çok iddialı olacağını savunarak, Harbiye'deki Notre Dame de Sion Lisesi´nin içindeki İstanbul'un en büyük Katolik Katedrali Saint Esprit´in avlusuna yapılmasını kabul etti. Heykelin yapımı için Padişah Vahdettin 500 lira verirken, Mısır Hıdivi de 500 lira verdi. Bunun dışında Osmanlı Bankası heykel için 300 lira bağışladı. Onlarca Türk ve gayrimüslim de heykel için katkı yaptı. Heykel ünlü heykeltıraş Quattrini tarafından tamamlandı. İtalya’nın yanı sıra çok sayıda ülkenin sanat yaşamına önemli katkısı olan Medici Ailesi´nden ünlü bir heykeltıraş da kaideyi tamamladı. Heykel 11 Aralık 1921´de büyük bir törenle açıldı. Törene padişah gelmedi ancak bir şehzade törene katıldı. Heykelin kaidesine de şöyle yazdırıldı: ´Dünya trajedisinin büyük Papası... Milliyetine ve dinine bakmadan tüm insanlığa kanat geren...
Kaynakça
- ↑ Papa heykelinin sponsoru Vahdettin, haber7.com, 22 Nisan 2005.
| Katolik Kilisesi unvanları | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: X. Pius |
Papa 3 Eylül 1914 – 22 Ocak 1922 |
Sonra gelen: XI. Pius |
| |||||||||||||||||||||||
