Kore Savaşı
Kore Savaşı | |||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|
Soğuk Savaş | |||||||
Üstten saat yönünde: ABD Deniz Piyadeleri'nin Chosin Reservoir geri çekilişi sırasında Çin hatları üzerinde hareketi; BM kuvvetleri, Inchon Muharebesi'nin başlangıç noktası Incheon limanında; Bir Amerikan M26 Pershing tankı önünde Koreli mülteciler; Baldomero Lopez liderliğindeki ABD Deniz Piyadeleri Incheon'da; F-86 Sabre savaş uçağı | |||||||
| |||||||
Taraflar | |||||||
Savaş birimleri
Diğer destek
|
Sağlık desteği
Diğer destekler
| ||||||
Komutanlar ve liderler | |||||||
|
| ||||||
Güçler | |||||||
Toplam: 972,214 |
Toplam: 1,642,600 | ||||||
Kayıplar | |||||||
Toplam: 178,426 ölü ve 32,925 kayıp Ayrıntılar
|
Toplam ölü: 367,283-750,282 Ayrıntılar
| ||||||
| |||||||
↑ Silahlı çarpışmalar bitmiş olmasına karşın savaş, kağıt üzerinde hala devam ediyor gözükmektedir. Barış antlaşması imzalanmamıştır |
|
Kore Savaşı (Güney Kore'de 한국전쟁 Hanguk-jeonjaeng (Han-Guk Savaşı) veya 육이오 사변 Yugio sabyeon yani 25 Haziran Olayı, Kuzey Kore'de 조국해방전쟁 Chogukhaebang chŏnjaeng yani Vatan Kurtuluş Savaşı), 1950-1953 yılları arasında yapılan, Kuzey Kore ile Güney Kore arasındaki savaştır. Soğuk Savaş'ın ilk sıcak çatışması olmuştur. Savaş, ABD ve Müttefiklerinin, daha sonra da Çin Halk Cumhuriyeti'nin müdahalesiyle uluslararası bir boyut kazanmıştır. Kore Savaşı sonunda Kore'nin bölünmüşlüğü korunmuş ve bugüne kadar gelen birçok sorun miras kalmıştır. Savaş 1953 yılında fiilen bitmesine rağmen, 2009'de Güney Kore ve Kuzey Kore arasında imzalanan ateşkes antlaşmasına kadar resmen devam etmiştir.
Savaş öncesinde Kore
Savaş öncesinde Kore, kolera salgınlarına uğrayan, okuma-yazma oranı düşük ve endüstrileşmeyi kaçırmış bir ülkeydi. Son yüzyıl boyunca, Uzakdoğu güç oyunlarında satranç tahtasındaki bir piyon gibi oynanmıştı. Kendi güvenliğini arttırmak ve Çin üzerinde daha rahat nüfuz kurmak için 1905 yılında Japonya, Rusya İmparatorluğu'nu yenerek Kore'ye sahip olmuştu.
Kore; 1945 yılında Japonya'nın teslimiyetinden sonra, ABD ile Sovyetler Birliği arasındaki anlaşmazlığın yüzeye çıktığı ilk yerlerden birisi oldu. Bu iki süper güç Japonya'dan aldıkları Kore toprakları üzerinde yerli ama kendilerine bağımlı hükumetler kurduktan sonra 1948-1949 yıllarında askerlerini çektiler. Böylece Sovyet yanlısı Kuzey Kore ile Amerikan yanlısı Güney Kore kuruldu ve 38. enlem aralarında sınır oldu.
Savaş
ABD'nin tepkisi
ABD Başkanı Truman'a göre bu harekat Sovyetler Birliği tarafından yönetilmekteydi ve geniş ölçekli bir Çin-Sovyet ortak saldırısının ilk adımıydı. Truman Japonya'daki Amerikan birlikleri komutanı 5-yıldızlı General (Mareşal) Douglas MacArthur'a Güney Kore'ye malzeme yardımı yapılması için emir verdi. Ayrıca Amerika, Birleşmiş Milletler Güvenlik Konseyi'ni derhal toplantıya çağırdı. Bir Amerikan tasarısı dokuz olumlu ve bir çekimser (Yugoslavya) oy ile kabul edildi. Çin Halk Cumhuriyeti'nin BM'de temsil edilmemesini protesto etmekte olan Sovyetler Birliği, temsilcilerini konseyden çekmiş olduğu için kararı veto edemedi. Güvenlik Konseyi nin aldığı bu kararla Kuzey Kore'nin saldırgan olduğu belirtiliyor ve birliklerini 38. enlemin kuzeyine çekmesi isteniyordu.
Kuzey Kore'nin BM kararını dinlememesi ve askeri durumun Güney Kore açısından gittikçe kötüleşmesi, Amerika'nın Hava ve Deniz birliklerini harekete geçirmesine yol açtı. 8. Amerikan Filosu Tayvan Adası'na yollanarak Kore'nin düşmesi durumunda adanın savunulmasında güçlü olunması sağlandı. Aynı gün, yani 27 Haziran'da, BM Güvenlik Konseyi, üye devletleri Güney Kore'ye yardım etmeye çağıran karar tasarısını kabul etti (7'ye karşı 1 oyla; Yugoslavya karşı, Mısır ve Hindistan çekimser).
Çin'in savaşa dahil olması
Birleşmiş Milletler'in Güney Kore'ye birlikler yollamasıyla (bu birliklerde kara kuvvetlerinin %50'si, hava kuvvetlerinin %93'ü ve deniz kuvvetlerinin %86'sı Amerikalıydı) Kuzey Kore yenilmeye ve geri çekilmeye başladı. Kuzey Kore'yi 38. paralelin kuzeyine iten BM kuvvetleri, eski sınırlarda durmadı ve iki Kore'yi birleştirme amacıyla Kuzey'i işgale başlayıp Çin sınırına kadar yaklaştı.
Bu durum savaşa daha önce ilgisiz olan Çin'in tepkisine yol açtı. O zamana kadar Çin, bütün ilgisini milliyetçi Çin Hükümeti'nin idaresinde olan Formoza (Tayvan) Adası'nın geri alınmasına vermişti. Ancak Amerikan müttefiki bir Kore kurulması Çin'i ciddi bir şekilde tehdit ediyordu. 38. enlemin geçilmesi durumunda savaşa gireceğini açıklayan Çin, BM birliklerinin durmaması sebebiyle aktif olarak Kuzey Kore'yi desteklemeye başladı.
24 Ekim 1950'de Amerikalı Mareşal Douglas MacArthur "savaşı bitirecek bir hücuma" girişeceğini söylemesiyle 'Çin Halk Gönüllü Ordusu' (Çince: 中国人民志愿军) adında yüz binlerce Çinli "gönüllü" sınırdaki Yālù nehrini geçerek gizlice Kore'ye girdi ve birçok Amerikan/BM birliğini savaş dışı bıraktı. BM'nin zaferi, kısa süre içinde toplu geri çekilme halini almıştı.
Ocak 1951'de Başkan Truman, savaşı yürütebilmek için Amerikan Kongre'sinden özel yetkiler istedi. 50 milyar Dolarlık bir savaş bütçesi oluşturuldu. Amerikan ordusu kısa süre içinde mevcudunu %50 arttırdı ve bölgeye ek hava birlikleri yolladı.
Kore Savaşı artık Kuzey-Güney Kore Savaşı değil Çin-ABD Savaşı olmuştu.
Savaşın sona ermesi
Çin Halk Gönüllü Ordusu BM birliklerini 38. paralelin güneyine püskürterek Güneyi işgale başladı. Ancak, Birleşmiş Milletler ordularının karşı saldırısı sonucunda cephe 38. paralel boyunca sabitlendi. Bu arada Mareşal Douglas MacArthur'un, Başkan Truman'ın aksi yöndeki emirlerine riayet etmeyerek ordularını tekrar Çin sınırına kadar ilerletmek istemesi üzerine Truman tarafından derhal re'sen emekliye sevkedildi. Savaşın durağan bir nitelik alması ve iki tarafın da herhangi bir kazanç elde edememesi, tarafları barış görüşmeleri yapmaya itti. 1951 Nisan'ında başlayıp 159 oturum boyunca devam eden görüşmeler sonucunda ancak 1953 Temmuz'unda ateşkes antlaşması imzalandı.
Savaşın sonucu
Kore Savaşı sonucunda Kuzey Kore, Çin ile Batı Bloğu arasında tampon bölge haline geldi. Savaştan yine en çok Koreliler zararlı çıktı. Kore yakılıp yıkıldı;yaklaşık olarak 3 milyon insan öldü. Bunlardan yaklaşık 36.000'i Amerikan askerinden, 600.000'i Koreli askerlerden ve 500.000'i Çinli askerlerden oluşmaktadır.
Bu savaş Amerika Birleşik Devletleri'ne atom silahların gücüne güvenmemeyi öğretti. Amerika'nın atom üstünlüğüne karşın Çin'in ve Sovyetlerin Kuzey Kore'yi desteklemesi, Batı Bloğu'nu konvansiyonel savaş gücünü arttırmaya itti.
Kore Savaşı ve Türkiye
Türkiye, TBMM'nin onayını almaksızın Kore'ye asker gönderdi. Kore'ye asker gönderme fikri, halihazırdaki hükümetin (DP) politikası gereği, artan Sovyet Rusya tehdidine karşı NATO'ya üye olabilmek[24] için bir fırsat olarak görüldü.
Tuğgeneral Tahsin Yazıcı komutasındaki 259 subay, 18 askeri memur, 4 sivil memur, 395 astsubay, 4414 erbaş ve er olmak üzere 5090 kişilik 1. Türk tugayı, 17 Eylül 1950'de İskenderun limanından hareket ederek 12 Ekim 1950'de öncü takım Pusan limanına ulaştı ve 17 Ekim'de ana birliği de Pusan'dan karaya çıktı. Aynı gün Pusan'dan hareket ederek 20 Ekim'de Taegu'ya vardı. Burada Amerikan teçhizatıyla donatılarak talimlere başladı. Türk Tugayı bir müddet cephe gerisindeki komünist gerillalarla mücadele ettikten sonra süratle kuzeye doğru ilerlemekte olan Birleşmiş Milletler ordularına iştirak etti. 10 Kasım'da Taegu'dan hareket ederek 21 Kasım'da Kunuri'ye vardı ve Amerikan 9. Kolordusu'nun sağ kanadına konuşlandırıldı.
24 Kasım 1950 sabahı kuzeye Çin sınırına doğru ilerleme emrini alan tugay Kunuri'den hareket ederek Kaechon, Sinnimni, Wawon boyunca Tokchon'a doğru yola çıktı. Ancak Çin Halk Gönüllü birlikleri cephenin arkasına sızmaya başladı. Durumu farkeden Amerika ve Güney Kore birlikleri ricat etmeye başladılar. Ancak Türk tugayına ricat emri geç ulaştı. 1. Taburun etrafı kuşatılıp süngülü çatışmaya girmek zorunda kaldı. Ricat harekâtını sağlamak için sonuna kadar direnen 3. Tabur 9. Bölük imha edildi. Geri kalan Türk birlikleri ise Chongchon nehri boyunca geri çekildi.
Galeri
- ABD Hava Kuvvetleri'nin Wonsan'ın güneyinde bulunan tren istasyonuna karşı düzenlediği hava saldırısı (Ağustos 1950).
- BMK Komutanı General Douglas MacArthur, USS Mt. McKinley den Incheon deniz bombardımanını izliyor (15 Eylül 1950).
- Seul'u geri alan ABD Deniz Piyadeleri (Eylül 1950).
- USS Missouri, Chongjin'deki Kuzey Kore iletişim hatlarını bozmak amacıyla kıyıya yakın hedefleri vuruyor (21 Ekim 1950).
- Ch'ongch'on Nehri yakınında ABD 2. Deniz Piyade Tümeni askerleri (20 Kasım 1950).
- Bir F4U-5 Corsairs, Çin Kuvvetleri ile mücadele eden ABD Deniz Piyadeleri'ne yakın hava desteği sağlarken (Aralık 1950).
- Kore Cumhuriyeti Ordusu tarafından kullanılan 57 mm top M1 (Suwon Hava Üssü, 1950).
- Koreli mülteci ve M26 Pershing (9 Haziran 1951).
- Bir Amerikan M46 tankı Kore'de bir nehirde İngiliz feribotlarının üzerine çıkarken (1951).
- Amerikan B-26 Invaders savaş uçaklarının Wonsan'daki lojistik depoya yaptığı bombardıman (Kuzey Kore, 1951).
- Yeni Zelanda topçu birliği (1 Nisan 1952).
- İngiliz savaş gemisi HMS Belfast Kore'de (Mayıs 1952).
- Güney Kore 8. Tümeni'ni destekleyen M4 Sherman ("Napalm Ridge", 11 Mayıs 1952).
- ABD 1. Deniz Piyade Tümeni'ne bağlı M46 Patton (5 Temmuz 1953).
Popüler kültür
İlgili filmler
- Savaş filmleri ve TV programları listesi
- 71 Ateş Altında
- Tae Guk Gi
- The Front Line
- Jiseul (2012, Meul O.)
İlgili belgeseller
- Gezelim Görelim (TRT İzmir, 2000)
- Şimal Yıldızı (NTV Tarih Dergisi, 2011 Ocak)
Türkiye'de çıkan ilgili kitaplar ve makaleler
- "Tümen Komutanı Tümgeneral Tahsin Yazıcı'nın Hatıraları", Ülkü Basımevi, 1963.
- "Alay Komutanı Albay Celal Dora'nın Hatıraları", İsmail Akgün Matbaası, 1963.
- "Kore Harbinde Türk Silahlı Kuvvetlerinin Muharebeleri", Genelkurmay Basımevi, 1975.
- İbrahim Artuç, "Kore Savaşlarında Mehmetçik", Kastaş Yayınları, 1990.
- Mustafa Semih Arıcı, "Kore Dağlarında Aslanım Yatar (Bir Kore Savaşı romanı)", Kastaş Yayınları, İstanbul 2010.
- İlker Günaçgün, "Sakin Sabahlar Ülkesi", Sokak Kitapları Yayınları, İstanbul 2011.
- Güven Gürkan Öztan - Tebessüm Öztan, "Militarizm ve Anti-komünizmin Kesiştiği Nokta: Kore Savaşı", Toplum ve Bilim, Sayı: 123, 2012
- Kore Mektupları,Gündoğdu Kayal,Türkiye İş Bankası Yayınları
Ayrıca bakınız
Kaynakça
- ↑ Israel’s Role in the UN during the Korean War
- ↑ Laura Desfor Edles (28 May 1998). Symbol and Ritual in the New Spain: The Transition to Democracy after Franco. Cambridge University Press. s. 32. ISBN 0521628857.
- ↑ "Romania’s "Fraternal Support" to North Korea during the Korean War, 1950–1953". Wilson Centre. 6 Temmuz 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150706121630/http://www.wilsoncenter.org/event/romania%E2%80%99s-%E2%80%9Cfraternal-support%E2%80%9D-to-north-korea-during-the-korean-war-1950-1953. Erişim tarihi: 24 January 2013.
- ↑ Stueck 1995, s. 196.
- ↑ Millett, Allan Reed, ed. (2001). The Korean War, Volume 3. Korea Institute of Military History. U of Nebraska Press. s. 692. ISBN 9780803277960. http://books.google.com/books?id=9JFvmnDiH-gC&lpg=PP1&dq=south%20armed%20forces%20size%20%22Korean%20War%22&pg=PA692#v=snippet&q=Strength&f=false. Erişim tarihi: 16 February 2013. "Toplam Güç 602,902 asker"
- ↑ Tim Kane (27 October 2004). "Global U.S. Troop Deployment, 1950–2003". Reports. The Heritage Foundation. 6 Ocak 2016 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20160106025911/http://www.heritage.org/research/reports/2004/10/global-us-troop-deployment-1950-2003. Erişim tarihi: 15 February 2013.
Ashley Rowland (22 October 2008). "U.S. to keep troop levels the same in South Korea". Stars and Stripes. http://www.stripes.com/news/u-s-to-keep-troop-levels-the-same-in-south-korea-1.84294. Erişim tarihi: 16 February 2013.
Colonel Tommy R. Mize, United States Army (12 March 2012). "U.S. Troops Stationed in South Korea, Anachronistic?". United States Army War College. Defense Technical Information Center. 13 Nisan 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130413143410/http://www.dtic.mil/cgi-bin/GetTRDoc?AD=ADA562829. Erişim tarihi: 16 February 2013.
Louis H. Zanardi; Barbara A. Schmitt; Peter Konjevich; M. Elizabeth Guran; Susan E. Cohen; Judith A. McCloskey (August 1991). "Military Presence: U.S. Personnel in the Pacific Theater". Reports to Congressional Requesters. United States General Accounting Office. 15 Haziran 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130615234749/http://www.gao.gov/assets/160/150991.pdf. Erişim tarihi: 15 February 2013. - 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 USFK Public Affairs Office. "United Nations Command". United States Forces Korea. United States Department of Defense. 25 Mart 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150325190310/http://www.usfk.mil/usfk/content.united.nations.command.68. Erişim tarihi: 17 February 2013. "Republic of Korea – 590,911
Colombia – 1,068
United States – 302,483
Belgium – 900
United Kingdom – 14,198
South Africa – 826
Canada – 6,146
The Netherlands – 819
Turkey – 5,453
Luxembourg – 44
Australia – 2,282
Philippines – 1,496
New Zealand – 1,385
Thailand – 1,204
Ethiopia – 1,271
Greece – 1,263
France – 1,119" - ↑ Rottman, Gordon L. (2002). Korean War Order of Battle: United States, United Nations, and Communist Ground, Naval, and Air Forces, 1950–1953. Greenwood Publishing Group. s. 126. ISBN 9780275978358. http://books.google.com/books?id=NpOp2OO1-DAC&lpg=PA126&ots=Zjyv18HXCt&dq=preak%20strength%20British%20%22Korean%20War%22&pg=PA126#v=onepage&q=preak%20strength%20British%20%22Korean%20War%22&f=false. Erişim tarihi: 16 February 2013. "A peak strength of 14,198 British troops was reached in 1952, with over 40 total serving in Korea."
"UK-Korea Relations". British Embassy Pyongyang. Foreign and Commonwealth Office. 9 February 2012. http://ukindprk.fco.gov.uk/en/about-us/working-with-dprk/uk-korea-relations. Erişim tarihi: 16 February 2013. "When war came to Korea in June 1950, Britain was second only to the United States in the contribution it made to the UN effort in Korea. 87,000 British troops took part in the Korean conflict, and over 1,000 British servicemen lost their lives"
Jack D. Walker. "A Brief Account of the Korean War". Information. Korean War Veterans Association. http://www.kwva.org/brief_account_of_the_korean_war.htm. Erişim tarihi: 17 February 2013. "Other countries to furnish combat units, with their peak strength, were: Australia (2,282), Belgium/Luxembourg (944), Canada (6,146), Colombia (1,068), Ethiopia (1,271), France (1,119), Greece (1,263), Netherlands (819), New Zealand (1,389), Philippines (1,496), Republic of South Africa (826), Thailand (1,294), Turkey (5,455), and the United Kingdom (Great Britain 14,198)." - ↑ "Land of the Morning Calm: Canadians in Korea 1950 – 1953". Veterans Affairs Canada. Government of Canada. 7 January 2013. 2 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20131102034451/http://www.veterans.gc.ca/eng/collections/korea/didyouknow. Erişim tarihi: 22 February 2013. "Peak Canadian Army strength in Korea was 8,123 all ranks."
- 1 2 3 Edwards, Paul M. (2006). Korean War Almanac. Almanacs of American wars. Infobase Publishing. s. 517. ISBN 9780816074679. http://books.google.com/books?id=5gYCm0bM68sC&lpg=PA517&ots=-V8_0ry5Pa&dq=France%20%22Peak%20Strength%22%20%22Korean%20War%22&pg=PA517#v=onepage&q=Turkey%20%22Peak%20Strength%22&f=false. Erişim tarihi: 22 February 2013.
- ↑ Zhang 1995, s. 257.
- ↑ Shrader, Charles R. (1995). Communist Logistics in the Korean War. Issue 160 of Contributions in Military Studies. Greenwood Publishing Group. s. 90. ISBN 9780313295096. http://books.google.com/books?id=UcGs__qQCzgC&lpg=PA90&ots=TcZk34bIGN&dq=CCF%20strength%20%22Korean%20War%22&pg=PA90#v=onepage&q=CCF%20strength%20%22Korean%20War%22&f=false. Erişim tarihi: 17 February 2013. "NKPA strength peaked in October 1952 at 266,600 men in eighteen divisions and six independent brigades."
- ↑ Kolb, Richard K. (1999). "In Korea we whipped the Russian Air Force". VFW Magazine (Veterans of Foreign Wars) 86 (11). http://www.highbeam.com/doc/1P3-43694886.html. Erişim tarihi: 17 February 2013. "Soviet involvement in the Korean War was on a large scale. During the war, 72,000 Soviet troops (among them 5,000 pilots) served along the Yalu River in Manchuria. At least 12 air divisions rotated through. A peak strength of 26,000 men was reached in 1952."
- 1 2 "U.S. Military Casualties – Korean War Casualty Summary". Defense Casualty Analysis System. United States Department of Defense. 5 February 2013. 11 Aralık 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151211002218/https://www.dmdc.osd.mil/dcas/pages/report_korea_sum.xhtml. Erişim tarihi: 6 February 2013.
- ↑ "Summary Statistics". Defense POW/Missing Personnel Office. United States Department of Defense. 24 January 2013. 31 Ocak 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150131084258/http://www.dtic.mil:80/dpmo/summary_statistics/. Erişim tarihi: 6 February 2013.
- ↑ "Records of American Prisoners of War During the Korean War, created, 1950 – 1953, documenting the period 1950 – 1953". Access to Archival Databases. National Archives and Records Administration. 1 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20131101231911/http://aad.archives.gov/aad/series-description.jsp?s=488. Erişim tarihi: 6 February 2013. "This series has records for 4,714 U.S. military officers and soldiers who were prisoners of war (POWs) during the Korean War and therefore considered casualties."
- 1 2 Office of the Defence Attaché (30 September 2010). "Korean war". British Embassy Seoul. Foreign and Commonwealth Office. http://ukinrok.fco.gov.uk/en/about-us/working-with-korea/defence-relations/korean-war. Erişim tarihi: 16 February 2013.
- ↑ Australian War Memorial Korea MIA Retrieved 17 March 2012
- ↑ "Korean War WebQuest". Veterans Affairs Canada. Government of Canada. 11 October 2011. 30 January 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. https://web.archive.org/web/20130130062836/http://www.veterans.gc.ca/eng/teach_resources/korwebquest/grp02/korsum. Erişim tarihi: 28 May 2013. "In Brampton, Ontario, there is a 60 metre long "Memorial Wall" of polished granite, containing individual bronze plaques which commemorate the 516 Canadian soldiers who died during the Korean War."
"Canada Remembers the Korean War". Veterans Affairs Canada. Government of Canada. 1 March 2013. 6 Oct 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. https://web.archive.org/web/20121006110456/http://www.veterans.gc.ca/eng/history/KoreaWar/koreawar_fact. Erişim tarihi: 27 May 2013. "The names of 516 Canadians who died in service during the conflict are inscribed in the Korean War Book of Remembrance located in the Peace Tower in Ottawa." - ↑ Aiysha Abdullah; Kirk Fachnie (6 December 2010). "Korean War veterans talk of "forgotten war"". Canadian Army. Government of Canada. 29 Mayıs 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20130529112037/http://www.army.forces.gc.ca/land-terre/news-nouvelles/story-reportage-eng.asp?id=4854. Erişim tarihi: 28 May 2013. "Canada lost 516 military personnel during the Korean War and 1,042 more were wounded."
"Canadians in the Korean War". kvacanada.com. Korean Veterans Association of Canada Inc.. 1 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150201021249/http://www.kvacanada.com/canadians_in_the_korean_war.htm. Erişim tarihi: 28 May 2013. "Canada's casualties totalled 1,558 including 516 who died."
"2013 declared year of Korean war veteran". MSN News. The Canadian Press. 8 January 2013. http://news.ca.msn.com/canada/2013-declared-year-of-korean-war-veteran. Erişim tarihi: 28 May 2013. "The 1,558 Canadian casualties in the three-year conflict included 516 people who died." - ↑ Ted Barris (1 July 2003). "Canadians in Korea". legionmagazine.com. Royal Canadian Legion. 2 Kasım 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20131102062807/http://legionmagazine.com/en/index.php/2003/07/canadians-in-korea/. Erişim tarihi: 28 May 2013. "Not one of the 33 Canadian PoWs imprisoned in North Korea signed the petitions."
"Behind barbed wire". CBC News. 29 September 2003. http://www.cbc.ca/news/background/cdnpows/. Erişim tarihi: 28 May 2013. - 1 2 Sandler, Stanley, ed. (2002). Ground Warfare: H-Q. Volume 2 of Ground Warfare: An International Encyclopedia. ABC-CLIO. s. 160. ISBN 9781576073445. http://books.google.com/books?id=L_xxOM85bD8C&lpg=PA1060&dq=Philippine%20casualties%20Korean%20War&pg=PA160#v=snippet&q=Philippines%20%22Korean%20War%22&f=false. Erişim tarihi: 19 March 2013. "Philippines: KIA 92; WIA 299; kayıp/esir 97
New Zealand: KIA 34; WIA 299; Kayıp/Esir 1" - ↑ "Two War Reporters Killed". The Times (London, United Kingdom). 14 August 1950. ISSN 0140-0460.
- ↑ http://dergiler.ankara.edu.tr/dergiler/45/789/10123.pdf
Dış bağlantılar
- Kore Savaşı Belgeleri
- The Turks in the Korean War
- Harita (Kunuri Muharebesi)
- UN Memorial Cemetery (Birleşmiş Milletler Anıt Mezarı)'Şehit arama motoru (İsimden)'/'Şehit arama motoru (Mezar blokundan)'
- Genelkurmay Başkanlığı Kore Savaşı Tarihi
Wikimedia Commons'ta Kore Savaşı ile ilgili çoklu ortam belgeleri bulunur.
|