Fulgencio Batista
| Fulgencio Batista Zaldívar | |
|---|---|
 | |
| Küba Devlet Başkanı | |
| Görev süresi 10 Mart 1952 - 1 Ocak 1959 | |
| Başbakan | Andrés Domingo Jorge García Montes Andrés Rivero Agüero Emilio Núñez Portuondo Gonzalo Güell |
| Yerine geldiği | Carlos Prío |
| Yerine gelen | Anselmo Alliegro y Milá |
| Görev süresi 10 Ekim 1940 - 10 Ekim 1944 | |
| Başbakan | Carlos Saladrigas Zayas Ramón Zaydín Anselmo Alliegro |
| Yerine geldiği | Federico Laredo Brú |
| Yerine gelen | Ramón Grau |
| Kişisel bilgiler | |
| Doğum | Fulgencio Batista y Zaldívar 16 Ocak 1901 Banes, Küba |
| Ölüm | 6 Ağustos 1973 (72 yaşında) Guadalmina, İspanya |
| Partisi | Küba Liberal Partisi (1948–1949) Birleşik Hareket Partisi (1949–1952) İlerici Hareket Partisi (1952–1959) |
| Mesleği | Asker, Politikacı |
| Askerî hizmeti | |
| Bağlılığı |  Küba |
| Hizmet yılları | 1921–1940 |
| Rütbesi | Albay |
Fulgencio Batista Zaldívar (İspanyolca: [fulˈxensjo βaˈtista i salˈdiβar]; 16 Ocak 1901 - 6 Ağustos 1973), Kübalı asker ve diktatör. Küba'nın 1933-1940 arası gayri resmi (de facto) askeri lideri. 1940-1944 ve 1952-1959 yılları arasında Küba'nın resmi başkanı.
Yoksul bir çiftçi ailesinin oğludur. 1921'de stenograf olarak orduya girmeden önce çok çeşitli işlerde çalıştı. Orduda çavuşluğa yükseldi ve geniş bir taraftar topluluğu edindi. Gerardo Machado y Morales diktatörlüğünün yerini alan Carlos Manuel de Céspedes'in geçici rejimini, Eylül 1933'te örgütlediği çavuşlar ayaklanması'yla devirdi ve Küba'nın en güçlü adamı durumuna geldi.
İnsanları iyi tanıyan Batista, teröre başvurmaktansa, çevresindekileri hoş tutarak denetimini pekiştirme yolunu seçti. Böylelikle ordunun, devlet memurlarının ve örgütlü işçilerin desteğini kazandı. İlk birkaç yıl ülkeyi yakınları aracılığıyla yönettikten sonra 1940 yılında başkan seçildi. Kendisine büyük servetler sağlamakla birlikte, etkili bir yönetim kurdu.Eğitim sistemini yaygınlaştırdı; dev bir kamu girişimleri programı uyguladı ve ekonomik büyümeyi hızlandırdı.
1944 yılında görevinden ayrılarak yurtdışında gezilere çıktı. Bir süre Florida'da yaşadı ve Küba'da elde ettiği büyük servetin bir bölümünü buraya yatırdı. Onun iktidarda olmadığı sekiz yıl süresince Küba'da yozlaşma alabildiğine yayıldı ve kamu hizmetleri çöküntüye uğradı, bu nedenle 1952 yılında yeni bir askeri ayaklanma yoluyla tekrar iktidara gelmesi halkın geniş kesiminde onay gördü. Ama bu kez üniversiteyi, basını ve kongreyi denetimi altına alan zalim bir diktatör oldu, ekonominin çöküntü içinde olmasından yararlanarak büyük miktarda parayı zimmetine geçirdi. ABD'nın Küba'yı içki, kumar ve fuhuş merkezi yapmasına göz yumdu. Sonunda, 1958 sonbaharında Fidel Castro öncülüğündeki devrimci güçlerin başlattığı saldırıya yenik düşerek devrildi.
Rejimin çöktüğünü görerek 1 Ocak 1959 tarihinde ailesiyle birlikte Dominik Cumhuriyeti'ne kaçtı. Portekiz'e bağlı Madeira Adaları sürgüne, oradan da Lizbon yakınlarındaki Estoril'e gönderildi. Hayatının geri kalanını kitaplar yazdı. İspanyol hayat sigortası şirketinde Yönetim Kurulu Başkanı oldu.
İspanya'da Marbella yakınındaki, Guadalmina'da, 6 Ağustos 1973 tarihinde bir kalp krizi sonucu öldü.
Kaynakça
| Siyasi görevi | ||
|---|---|---|
| Önce gelen: Carlos Prío |
Küba Devlet Başkanı 1952–1959 |
Sonra gelen: Anselmo Alliegro |
| Önce gelen: Federico Laredo |
Küba Devlet Başkanı 1940–1944 |
Sonra gelen: Ramón Grau |
| ||||||||||
| ||||||||||||||||||||||||
