Biga Sancağı
Biga Sancağı veya Kale-i Sultaniye (Osmanlı Türkçesi: بيغا سنجاغي ), Osmanlı İmparatorluğu Sancağı. 1888 yılında Karesi Vilayetinden ayrılarak bağımsız Biga Sancağı adıyla İstanbul’a bağlanmıştır. Kazâları, Kale-i Sultaniye, Ezine, Ayvacık, Bayramiç, Biga, Lapseki idi.[1] Şimdiki Çanakkale ilinin Anadolu’da olan topraklarını kapsıyordu.
Tarihi
Biga, ondördüncü yüzyılda Osmanlı devletine katıldı, Kanuni Sultan Süleyman dönemine kadar kaza olarak yönetildi, o döneminde Biga Sancağı adıyla merkezi Gelibolu’da olan Cezayir-i Bahr’i Sefid (Akdeniz Adaları) eyaletine bağlanmıştır. O dönemde Biga Sancağı bugünkü Çanakkale ilinin Anadolu’da olan topraklarını kapsıyordu, hatta Balıkesir ili topraklarını da içine alıyordu.
Biga Sancak’ının Cezayir-i Bahr-i Sefid eyaletine bağlılığı 19. yüzyıl ortalarına kadar sürmüştür. 1867’de Çanakkale (Kale-i Sultaniye) Cezayir-i Bahr-i Sefid vilayetinin merkezi yapılınca Biga kazaya dönüşmüştür. 1877 yılında Cezayir-i Bahr-i Sefid vilayetinin merkezi Rodos’a taşınmış, şimdiki Çanakkale ilinin Anadolu yakasındaki toprakları Biga Sancağı adıyla hükümet merkezi olan İstanbul’a bağlanmıştır. 1881’de Biga Sancağı ile Karesi Sancağı birleştirilmiş ve Karesi Vilayeti adıyla yeni bir vilayet kurulmuştur. 1888 yılında, Biga yeniden bağımsız sancak olmuştur.
Nüfus
Biga Sancağı 1914 nüfusu [2] |
Kaza | Müslüman | Ortodoks Rum | Ermeni | Yahudi | Bașka | Toplam |
Kale-i Sultaniye | 13,596 | 4,358 | 1.269 | 2,961 | 68 | 22,252 |
Ezine | 15,801 | 486 | 700 | 256 | 82 | 17,325 |
Ayvacık | 17,089 | - | 5 | 1 | - | 17,095 |
Bayramiç | 20,614 | 290 | 48 | 269 | 9 | 21,230 |
Biga | 65,242 | 2,243 | 409 | 103 | | 67,997 |
Lapseki | 17,561 | 1,164 | 43 | 52 | 1,096 | 19,916 |
Toplam | 149,903 | 8,541 | 2,474 | 3,642 | 1,255 | 165,815 |
Bașka: 9 Katolik Rum, 67 Protestan, 1,097 Ortodoks Bulgar ve 82 Ulah. |
Ayrıca bakınız
Kaynakça