Nikeforitzes

Nikeforitzes (Yunanca: Νικηφορίτζης), Bizanslı etkili bir hadım bürokrattır.

Özellikle VII. Mikhail (1071–1078 arası hükümdar) dönemimde Bizans İmparatorluğu'nun gerçek yöneticisiydi. Gerçek adı Nikeforos olmasına rağmen saraya girdiğinde diğer akrabası ile karıştırılmaması için "Nikeforitzes" ("küçük Nikeforos") lakabını almıştır.[1][2] Yüksek vergiler, Konstantinopolis'e yapılan buğday sevkiyatının bozulması, Küçük Asya'nın ihmali sonucu Türk akınları ile karşı karşıya kalınması nedeniyle sevilmeyen birisi olmuştur. Bu durum 1077 yılında iki büyük isyana neden olmuştur. Sonucunda VII. Mikhail tahtan feragat etmiştir. Nikeforitzes ise yakalanmış ve işkence ile öldürülmüştür.

Erken Dönem Hayatı

Boukellarion Themasında doğmuştur ve IX. Konstantin Monomakos (1042–1055 arası hükümdar) döneminde imparatorluk sekretaryasında çalışmaya başlamıştır. X. Konstantin (1059–1067 arası hükümdar) döneminde, imparatoriçe Eudokia Makrembolitissa'ya zina iftirası atması nedeniyle, saraydan çıkarılıp Antakya'ya vali olarak yollanmıştır. İmparatorun ölümünden sonra, imparatoriçe iktidar olunca tutuklanmıştır.[1][2][3] IV. Romanos Diogenes (1068–1071 arası hükümdar) serbest bırakılmış ve günümüz Yunanistan'ında bulunan iki thema'nın başına praetor ("sivil vali") olarak atanmıştır.[1][2] VII. Mikhail 1071 yılında iktidara geldiğinde, Nikeforitzes, yönetim yeteneklerine değer veren imparatorun amcası Caesar Yannis Doukas tarafından geri çağrıldı. Konstantinopolis'e geri döndü ve Logothetes tu dromu olarak atandı. Sonra gücü ve etkinliği hızlı bir şekilde arttı. Güçlü Mikhael Psellos ile beraber diğer bakanları kenara itmiş, en sonunda 1073 sonbaharında, Sezar'ın da hükümete aktif katılımından el çektirip emlaklarında emekliliğe zorlamıştır.[1][2][3]

Fiili Hükümdarlığı

VII. Mikhail tarafından bastırılan 'Nomisma' altın sikkesi

İmparatorluğun fiili hükümdarı olarak, Nikeforitzes devleti yeniden organize ederek eski gücünü tesis etmek ve merkezi kontrolü yeniden kurmayı denedi. İlk önceliği hazineyi beslemekti. Bunu sağlamak için ağır vergiler koydu. Bu hem taşrada hem de Konstantinopolis'te huzursuzluğa neden oldu. Ayrıca devlet tekeli yaratarak, daha iyi vergi toplamak ve piyasayı düzenlemek için Konstantinopolis'in hububat tedariği için Rhaidestos'te phoundax ("merkezi depo") kurdu. Nikeforitzes'e düşman bir kaynak olan Mikhael Attaleiates'e göre, onun bu politikası tahıl sıkıntısına ve fiyatların artmasına neden olmuştur. 1076/1077 kışında, Konstantinopolis kıtlık çekmiştir.[1][2][4][5]

Aynı zamanda, Tuna boyunda Paristrion eyaletinde yaşayan halk ve Peçenekler arasında isyan çıktı. Bunun sebebi, Nikeforitzes'in yıllık ödeneklerini kesmesiydi. İsyanı bastırması için yollanan Nestor, isyancılara katıldı. Asında isyancılar tek bir şey istiyordu, Nikeforitzes'ın görevden alınması. İsyancılar Rhaidestos alıp, tahıl ambarını yaktılar. VII. Mikail kaçamak cevap verdi, Nestor ve Peçenek müttefikleri kuzeye Paristrion'a çekildiler. Bu bölge takip eden 20 yıl boyunca, imparatorluğun etkin denetiminden çıkmıştır.[6][7]

Nikephoritzes, ayrıca orduda reforma gitmiştir. Yönetiminde ordunun durumu çok kötüydü. Sırpların atakları, Konstantin Bodin'in liderliğinde Bulgarların isyanı yanında Küçük Asya'da Roussel de Bailleul'un isyanı ve Malazgirt Meydan Muharebesi sonrası sürekli artan Türk saldırılarına yeterli cevap veremedi.[1][2][8] İnkar edilemez şekilde, yönetimde yetenekli olmasına rağmen, finansal ölçüleri ve merkezileztirme eğilimleri geri tepmiştir. "Her konuda mükemmel bir adamdır, anlayışlı, bir eunuch olmasına rağmen hem askeriye hem de idari konularda tecrübeli, kibar, çok akıllı ve anlam ve konuşmada yeteneklidir" diye yazan Kekaumenos hariç, diğer kaynaklar onun aç gözlü ve yolsuzlukları ile ilgili hikâyelerini anlatır. Bu kaynaklar, özellikle idaresi altındaki Hebdomon'da bulunan manastırda topladığı kişisel servetine odaklanırlar.[1][2][9] Değişik metroplitler ile başkentteki loncaların desteği ile muhalefet, Antakya'da görev yaptığı zamanlardan düşmanı Antakya Patriği Aemilian etrafında toplanmıştır. Ayrıca, 1077 yazında, Nikeforos Bryennios Balkanlarda, Nikeforos Botaneiates ise Küçük Asya'da VII. Mikhail'e karşı isyan ettiler. Bryennios, ele geçirmek üzere Konstantinopolis'e yürüdü, ancak birliklerinin banliyöleri yağmalaması üzerine geri çekildi. Nikeforitzes'e muhalih bir grup metropolit Aya Sofya'da 7 Ocak 1078 tarihinde toplanıp Botaneiates'i imparator ilan ettiler. Nikeforitzes'in cevabı, onları zora katedralden çıkarmak oldu. Bu eylem yüzünden Konstantinopolis Patriği tarafından aforoz edildi. Nikeforitzes, Aleksios Komnenos'u muhalefeti bastırması için yüksek komutan atadı fakat VII. Mikhail, Botaneiates lehinde 31 Mart tarihinde tahtan feragat etti.[10]

Nikephoritzes, Roussel de Bailleul'in kamp kurduğu Heraclea Pontica'ya kaçtı. Fakat Roussel onu tutuklayıp yeni imparatora teslim etti. Megas hetaireiarches Romanos Straboromanos tarafından acımasız işkencelere uğrayacağı önce Prote sonra Oxeia'da sürgüne gönderildi. Bu işkencelerin sonunda ölmüştür.[2][11][12]

Kaynakça

  1. 1 2 3 4 5 6 7 Kazhdan (1991), p. 1475
  2. 1 2 3 4 5 6 7 8 PBW, Nikephoros 63
  3. 1 2 Angold (1997), p. 121
  4. ↑ Angold (1997), p. 122
  5. ↑ Stephenson (2000), pp. 99–100
  6. ↑ Angold (1997), pp. 121–122
  7. ↑ Stephenson (2000), pp. 98, 100
  8. ↑ Angold (1997), pp. 117–121, 123
  9. ↑ Angold (1997), pp. 121–123
  10. ↑ Angold (1997), pp. 123–124
  11. ↑ Kazhdan (1991), pp. 1475, 1815
  12. ↑ Angold (1997), p. 124

Kaynaklar

This article is issued from Vikipedi - version of the 7/16/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.