Para

Türkiye'de özel hukuk tüzel kişiliğine sahip ve özel sermayenin de katıldığı bir anonim ortaklık banka olan Türkiye Cumhuriyet Merkez Bankası tarafından basılan banknot üzerinde kendi ismi yazmaktadır.
Türkiye'de devlete ait Darphane ve Damga Matbaası Genel Müdürlüğü (Türkiye) tarafından basılan Madenî para üzerinde Türkiye Cumhuriyeti yazısı

Para, mal ve hizmetlerin değiş-tokuşu için kullanılan araçlardan en yaygın olanı.[1] Para sözcüğü ile genellikle madenî para ve banknotlar kastedilmekle birlikte; ekonomide, vadesiz mevduatlar ve kredi kartları da parayı meydana getiren unsurlardan sayılır.[1] Vadeli mevduat, devlet tahvili gibi değişim araçları ise para benzeri olarak değerlendirilir.[1]

Para değer denkliğinin bir göstergesi olarak değer ölçütü, değişim ve saklama aracı olarak kullanılır.[2] Bu gösterge maddi ya da nominal değerde karşılıklar bulabilir. Maddî nitelikte paraya örnek olarak madeni para, banka teminat belgeleri ya da banknot, çek ya da senetler örnek verilebilir. Nominal nitelikte paraya ise banka hesabındaki para ya da kredi onayı örnek verilebilir. Para gündelik yaşamda takas aracı olarak kullanılır. Doğrudan doğruya takas yapan kişilerin ihtiyaçlarını karşılamasının yanında diğer takaslar için geçerli olması, parayı diğer takas araçlarından ayıran önemli bir özelliktir.

Günümüzde kullanılan borca dayalı para sistemi ile işleyen ekonomilerde sanıldığının aksine parayı devletler üretmez. Bu sistemde para, borç demektir. Para bankalar tarafından müşterilerin borçlanmasıyla üretilir. Mevcut paraların tamamına yakını itibari para olduğu için nakit paranın altın ya da döviz rezervleriyle değişimi olanaksızdır. Günümüzde kullanılan nakit para miktarı, her devlette para basmaya yetkili özel bir banka olan merkez bankası tarafından kontrol edilmekte ve ticari bankalar aracılığı ile piyasaya sürülmektedir. Ticari bankalar Merkez bankalarından alınan paraların karşılığından fazla elektronik ortamda para yaratarak müşterilerine verebilirler.

Etimoloji

Para sözcüğü Türkçeye, Farsça pâre (küçük parça) sözcüğünden geçmiştir.[3]

Para bir ülkenin para sahasına dâhil olan madeni ve banknot sistemini içeren tüm para varlığıdır. Para sahası da bir paranın yürürlük alanı anlamına gelir ve mal, hizmet takasını sağlar. Para birimi ise genellikle ülkelerin para türleriyle eş anlamda kullanılır. Bu nedenle para birimi, paranın bir alt biçimi olarak görülür. Çoğu para birimi, uluslar arası döviz piyasalarında da işlem görür. Bu piyasalardaki değerler de kambiyo ya da döviz kuru adını alır. Piyasada bulunan neredeyse tüm nominal para değerleri, ana birim ve bunun yüzde biri değerinde olan alt birimlerden oluşan ondalık sayı sistemine dayanır.

Günümüzde para stokunun kontrolünü yani para politikasını, hazine müsteşarlığı ya da merkez bankaları yürütmektedir. Neredeyse tüm batılı ülkelerin merkez bankaları bağımsızdır, yani hükümet merkez bankalarına ya neredeyse hiç müdahale edememekte ya da hükümetin nadiren, dolaylı ve küçük müdahalesi olabilmektedir.

Bir paranın konvertibilitesi dünya piyasalarında serbestçe alınıp-satılabilir ve değiştirilebilir olması demektir. Ayrıca bir para birimi, altın ve/ veya gümüşle tanımlanıyor ve banknot bu para birimiyle her zaman değiştirilebiliyorsa yine konvertibiliteden söz edilebilir.

Şu an dünyada yürürlükte olan resmi para birimi 160’dan fazladır(ISO 4217). Uluslararası alanda geçerliliği olan başat döviz birimi Amerikan Doları ve Euro’dur. Resmi para birimine nispeten bölgesel olan tümleyen para birimi ise takas aracı olarak kabul görür.

Halk arasında eski önemini yitirmiş bir para birimi genellikle yedek değer olur. Örneğin II. Dünya Savaşı sonrası Almanya’da ödeme ve takas aracı olarak sigaranın para birimi olarak kullanılması. Bu geçici para, kriz zamanlarında resmi para biriminin yerini tutmuştur. Para birimleri diğer devletlerin yedek para birimi olarak da kullanılmıştır. En iyi bilinen örnek; Demokratik Almanya Cumhuriyeti’nin Doğu Alman Markı yerine Alman Markı’nı kullanmasıdır.

Paranın dört temel işlevi

Paranın değişim aracı işlevi: Para bir hak ölçüsüdür. Altın karşılığı para kullanan bir devlet ne kadar para basarsa Merkez bankasına o değerde Altın stoklaması veya koyması lazımdır. Günümüzde Türkiye herhangi bir karşılığı olmayan "fiat" sistemine dahildir.

Paranın ticari işlemlerdeki fonksiyonu tam burada ortaya çıkar. İki malın değişiminde para, bir üçüncü mal olarak araya girer ve değişim iki bölüme ayırır. A malı verilip karşılığında para alınır, başka bir yer ve zamanda ise para verilip B malı alınır.

Paranın bu şekilde mal değişimini iki bölüme ayırması, paranın bir değişim (mübadele) aracı olma işlevidir.

Paranın hesap ve değer birimi işlevi: Paranın hesap ve değer birimi olarak işlevi, onun bir değişim aracı olma işlevinden kaynaklanır. Farklı malların değişiminde değişim oranları para ile belirlenir. Öte yandan para sayesinde iktisadi değerlerin tek bir ölçü birimiyle ifadesi de sağlanır. Özellikle işlemlerin kaydının tutulmasında paranın bu işlevi zorunludur.

Paranın değer biriktirme ve spekülasyon işlevi: Para, arz ve talebin rahatlıkla karşılanmasını sağlar.Sermaye birikimi ve yatırım aracı olarak da kullanılır.

Paranın bir iktisat politikası aracı olması işlevi: Gelişmiş bir para ekonomisine sahip ülkelerin para otoriteleri 20. Yüzyılda sıklıkla, faiz oranları ve para arzını kontrol etmek yoluyla, paranın bir iktisat politikası aracı olarak kullanmışlardır.

Para çeşitleri

Mal para ve itibari(temsili) para olmak üzere ikiye ayrılır:

Mal para

Hem mal olarak kullanıldığında bir değere sahip olan hem de değişim aracı olarak kullanılabilen nesnelerdir. Buna en iyi örnek altın paradır. İkiye ayrılır:

Tek maden sistemi

Tek maden (normalde altın) burada madeni para birimi olarak görülür.

Çift maden sistemi

Çift maden (altın ve gümüş) burada madeni para birimi olarak kullanılır.

İtibari para

İtibari para, hükümet kararına dayalı çıkartılan, altın, gümüş vs. karşılığı olmayan, altında imzası olan yere ve düzenlediği kağıdın taklit edilemeyeceğine güven üzerine kurulmuş, mal ve hizmet alışverişi için kullanılan banka kağıdı veya kağıt para demektir.[4] Günümüzde dolaşımda olan paralar bu şekildedir.

Manipülasyona uğramış kâğıt para değerleri: Altınla konvertibilitesi olmayan bu kâğıt paraların ödeme gücü artırılabilir. Günümüzde para miktarını, her devletin kendi bağımsız merkez bankası kontrol etmektedir. Nakit paranın altın ya da döviz rezervleriyle değişimi olanaksızdır. 1971’de ABD Başkanı Richard Nixon’un Amerikan Dolarının altın karşılığını kaldırmasıyla birlikte modern siyasi iktisatta paraların tamamına yakını kâğıt paraya dönüşmüştür. Bu bağlamda Avusturya Okulunun (İktisadi düşünce okulu) terimlerinden olan itibari para (Fiat Money) yerini almıştır.

Kaydi para

Bankaların Kısmi Rezerv Sistemi'nde (KRS) kredi vermek suretiyle yarattıkları sanal paradır. Borca Dayalı Para Sistemi (BDPS) denen mevcut küresel finans sisteminde piyasadaki paralar içinde fiziksel para %10'luk kısmı oluştururken Kaydi Para %90'lık kısımdır. Yani piyasadaki paranın %90'ı bankalarca yaratılmaktadır.[5]

Tarihçe

Şark, Mısır ve Afrika

MÖ. 3. yy. başından itibaren bakır, gümüş, kalay ve altın gibi madenler paranın yerini tutmuş; paranın değişim aracı, ödeme aracı, hesap birimi ölçüsü, değer saklama aracı olma gibi işlevlerini yerine getirmiştir. Bu madenlerin yanı sıra tahıl ürünleri de değer ve takas ölçüsü olarak kullanılmıştır. Ancak destekleyici üretime bağlı olan Oikos ticareti ile bağlantılı olarak saray ekonomisi, kendi üretimine dayalı malların değiş tokuş yoluyla veya hizmet yükümlüğü karşılığında sağlanmasından ötürü para odaklı ekonominin gelişimini engellemiştir. Bu nedenle madeni para, sadece birkaç ekonomi dalında kendini kabul ettirebilmiştir.

Afrika’da her dönem farklı para değerleri tedavülde olmuştur. Bu değerlerin hepsi değer biriktirme işlevi görmüştür. Ödeme aracı olarak inci, fildişi, sığır ya da Manilla kullanılmıştır. 15. yy.da ise köle ticaretinden elde edilen gelirler (özellikle köle alım- satımında kullanılan Manilla halkası) söz konusu olmuştur.

Yunanistan

Antik Yunan’da mallar, yerine getirdikleri para fonksiyonlarına göre sınıflandırılmıştır.

Bu bağlamda, paranın standartlaşmış kamusal ödemeler için şehir devletlerinde(Polis) belirgin bir öneme sahip olduğunu varsaymak gerekir. İlk madeni paralar MÖ. 600' lü yıllarda Batı Anadolu’da darp edilmiştir. Bu paralar gümüş- altın alaşımı/ elektrum/beyaz altından elde edilmiş ve büyük olasılıkla da sadece bölgesel çapta kullanılmıştır. Sikkelerin gümüşten yapılması zorunluluğunun (olağanüstü durumlarda altın ve bronzdan) hâkim olduğu Yunanistan’da madeni para kullanımı hızla artmıştır. Sikkelerin ağırlığı Polis şehri damgasıyla garanti altına alınmıştır.

En önemli para değeri Yunan Drahmisi olup 1831’den 2001 yılına kadar Yunanistan’da kullanılmıştır. MÖ. 5.yy. başlarından itibaren de paralı ekonomiden söz edilebilir. Antik monetarizmin merkezi Atina olup, para değeri de tüm Akdeniz sahasında dolaşmaktaydı. Bunun temelinde de Atina’daki demokratik yapı ve ticari piyasa yatmaktadır. Ancak Büyük İskender’in Atina' yı hâkimiyetine almasıyla yeni bir para tedavüle girmiştir.

Roma

Antik Yunan’da olduğu gibi Roma İmparatorluğu’nda da farklı para türleri vardır. Genel olarak geçerliliği olan bir para biriminin standartlaştırılması MÖ. 500’de mümkün olmuştur. Para burada cezanın tespiti görevi de görmüştür.

Roma İmparatorluğu’nun genişlemesiyle birlikte savaş ganimeti olarak daha büyük altın- gümüş ve bronz yatakları bulunmuştur. Bu da para basımının çoğalmasını sağlamıştır. İlk olarak bronz ve gümüş madeni paralar basılmıştır. Yunanlara göre Romalıların madeni paraya geçişi daha geç olmuştur.

Pön Savaşları’ndan ötürü askeri finansman için gereken büyük miktardaki para da madeni paranın değerinin düşürülmesiyle elde edilmiştir. Diğer yandan da Roma’nın parası İtalya’da o kadar yaygınlaşmıştır ki tüm İtalyan şehirlerinde para basımı durmuştur. Yeni fethedilen bölgelerde Roma’nın esas parasıyla konvertibilitesi olan sayısız farklı para birimi hâkimdi. Sınırların daha da genişlemesiyle birlikte Roma’daki gümüş miktarında artış olmuş, böylece de ülke harcamalarının büyük bir kısmı yeni gümüş paraların basımıyla finanse edilmiş; bu da ilerideki yüzyıllarda para değerinin düşmesine ve M.S 3.yy.da Romalı gümüş paranın tedavülden kalkmasına yol açmıştır. Bu nedenle artık Romalıların da gümüş madeni gibi kıtlaşan yeni madeni para türlerine güveni kalmamış, böylelikle özellikle eski madeni paralar istiflenmiş ve eritilmiştir. Para bu nedenle eski önemini kaybetmiştir. Bunun sonucunda da Roma askerlerinin tayın bedeli tahılla ödenmiştir. Buna tepki olarak İmparator I. Konstantin ise gümüş parayı istikrarlı altın para ile karşılamıştır.

Antik dönemin sonlarında ise yeniden düzenlenen para sisteminde bu sefer yüksek değerli gümüş ve bronz paralar darp edilmiştir, altın paralar ise daha sonra çıkarılmıştır. Tüm bunlara rağmen gümüş para, Roma’nın gümüş ve bronz madeni paralara dayanan para sisteminin altın ve bronz para değeri sistemiyle değiştirilmesi neticesinde yine önemini kaybetmiştir.

Bizans

Bizans’ın para değer sisteminin temelini, I. Konstantin zamanında uygulanan Solidus (sikke) (Türkçe: temel/sağlam) adı verilen altın para oluşturmaktadır. Bu para yaklaşık 1000 yıl önce- MÖ. 5. yüzyıldan MS. 700 yılında Dinar’ın piyasaya girişine kadar- tedavülde kalmıştır. Bunun nedenleri de yüksek altın değeri ve bu değerin istikrarıdır. Bu gelişim karşısında gümüş gittikçe önem kaybetmiştir. Ancak, tıpkı bronz para gibi, gümüş para da altının yanı sıra ödeme aracı olarak geçerliliğini sürdürmüştür. Para Bizans toplumunda çok yüksek bir öneme sahip olmuştur. Ekonominin tüm alanlarında ve genel harcamalarda kullanılıp uluslar arası ticarete de imkân sağlamıştır. Fakat bu özellikler de Bizans bölgesinde artan güvensizliğe neden olmuştur.

Ortaçağ'ın ilk dönemleri

Şarlman döneminde Solidus ile benzer özellikler taşıyan fenik ya da gümüş dinar adı verilen madeni paralar çıkarılmıştır. Kamusal alanda altının tedavülü de devam etmiştir. Altın aynı zamanda gittikçe takas aracına dönüşmüş ve ticaret için piyasada kullanılmaya başlanmıştır. İlk altın para, ödeme aracı özelliğini kaybederek sadece değer biriktirme amaçlı kullanılmıştır. 7. yy.dan 8. yüzyıla kadar ise sadece altındaki hesap parası özelliği taşıyan saf gümüş para değerine geçilmiştir.

Kâğıt paranın kullanılması

Banknot biçimindeki kâğıt para ilk defa Çin’de kullanılmaya başlanmıştır. 618’den 1279 yılına kadar uzun bir geçerlilik süresi olmuştur. Bu sayede kâğıt para 10. yy. da kısıtlı bir bölgede de olsa tacirlerin tuz alım- satımını kolaylaştırmıştır. Banknot basımı kamulaştırılsa da zamanla pek çok bölgesel para ortaya çıkmıştır.

Toplu kâğıt basımı 11. yy. ‘da matbaanın icadıyla gerçekleşmiştir. 13. yy. ortalarında pek çok farklı para standart bir konuma kavuşmuştur.

7. yy. ile 12. yy. arasında İslam ülkelerinde artan ticaret ve değer istikrarını sürdüren Dinar’dan beslenen güçlü bir paralı ekonomi oluşmuştur. İlk kez kredi, çek, borç senedi ve tasarruf hesabı kavramları ortaya çıkmıştır. Böylece de bankacılığın temeli oluşmaya başlamıştır.

1661 yılında Avrupa’da ilk kez İsveç’te resmi kâğıt para tedavüle girmiştir. Gerçi İsveç zengin bakır rezervlerine sahipti, ancak bakır demir paralarının nominal değeri düşüktü, bu nedenden dolayı da aşırı derecede büyük ve epey ağır demir paralar dökülmesi gerekiyordu.

Banknot kullanımının kredi verme, altın ve gümüşün transferindeki risklerin ortadan kalkması gibi pek çok olumlu etkisi olmuştur. Buna ek olarak da şirketlerden hisse senedi alabilme olanağı da doğmuştur.

Diğer tarafta, bazı olumsuz yanlar da söz konusu oluyordu; örneğin hükümetler artık mali gereksinimlerini (kolaylaştırılmış savaş maliyeti gibi) karşılamak üzere sınırsız boyutta para basabiliyordu; çünkü değerli taşlarla kesin belirlenmiş değere sahip madeni paranın aksine, banknotların belirli bir değeri bulunmuyordu. Bu gelişmeyle birlikte de yüksek enflasyon tehlikesi olasılığı baş göstermiştir.

Ulusal tek paraya geçiş

İlk çağda sikke basma hakkı her asilzadenin elde etmeye çalıştığı bir ayrıcalıktı. Bunun nedeni de sikke düzenlemesinin ayrıcalıklı bir egemenlik hakkı oluşuydu. Bu da, her sikke türünün şiddetli fiyat dalgalanması olduğu için, karşılaştırılması olanaksız pek çok değerin tedavülde olmasına neden oluyordu. Ortaçağda alışılmış sikkeler tedavülde olduğu için yabancı bir sikkenin para değeri, değerli maden oranıyla belirleniyordu. Bu da bölgeler üstü ticareti engel oluşturuyordu. Ticareti kolaylaştırma ve güç odaklanması ise ulusal tek paraya olan eğilimi artırdı.

Paranın tedavülde olduğu eski dönemlerde, sikkenin maden oranı nominal değeriyle uyum içindeydi. Sikke bastıran kişi, para ihtiyacı karşılama amacıyla sık sık sikkenin değerinin düşürülmesini sağladığı için yeniçağın ilk dönemlerinde daha büyük bir enflasyon söz konusu olmuştur. Örneğin; 30 Yıl Savaşlarının başlangıcındaki Kipper ve Wipper zamanı, sikkelerin değerinin düşürülmesinden ileri gelmektedir.

Avrupa’da ilk olarak Fransa, madeni para hakkını merkezi yönetimi ve kraliyet gücüyle garanti altına almıştır. İlk esaslı para reformu XIII. Ludwig zamanında yapılan büyük madeni para reformudur. 1640 ve 1641’de “Louis D’or” adlı para birimi ithal edilmiştir. 1795 yılında Fransız Frankının tedavüle girmesiyle birlikte ilk kez ondalık sisteme geçilmiştir. Napolyon’un seferleriyle de bu para ve onluk parçaları Avrupa’ya yayılmıştır. Bununla birlikte Fransa ve çevresinde, birkaç madeni para sistemi oluşmuştur. Bu sistemlerde benzer şekilde yapılanmış ve yüksek saflık dereceli tedavüldeki paralardan dolayı sabit bir döviz kuru oluşturulmuştur. Böylece de 23 Aralık 1865 yılında Latin Madeni Para Birliği’nin kurulması sağlanmıştır. Fransa, Belçika, İtalya, İsviçre ve Yunanistan’ın katılımıyla oluşan Latin Madeni Para Birliği, madeni para üretiminde oldukça avantaj sağlamıştır. Tüm bu ülkeler aslında kendi madeni paralarını basmışlardır. Basılan paraların hepsi 35 mm çapında; 32, 26 gr. altından olan 100’ lük madeni paralardır (100 Frank, 100 Lira, 100 Drahmi).

Latin Madeni Para Birliği’nin dezavantajı ise, çift metalliliktir, yani altın madeni paralarla gümüş madeni paraların sabit takas oranıdır.

Altın standardı

19. yy. sonlarına doğru gümüş paraların büyük değer kaybı, çift metal paralardaki sorunları gündeme getirmiştir. Öyle ki çoğu ülke altın tek metal sistemine geçmiştir. Para birimlerinin altına bağlı desteklenmesi ile kâğıt paranın dolaşıma girmesine bağlı olumsuzlukları (özellikle de yüksek enflasyon risklerini) yumuşatma amacı güdülüyordu. İngiltere bu gelişmeye öncülük etmiş ve 1817’de altın standardını yürürlüğe sokmuştur. 1871 yılında Alman - Fransız Savaşıyla (1870), Almanya ve 1900’de de Amerika bu sisteme geçmiştir. 1880’den sonra ise altın para tamamen farklı biçimlerde ortaya çıkmıştır.

Para rezervi biçimleri Genellikle altın sikkeler Altın, gümüş, ufaklık para, kâğıt para
Altın İngiltere, Almanya, Fransa, Amerika Belçika, İsviçre
Genellikle döviz Rusya, Avustralya, Güney Afrika, Mısır Avusturya- Macaristan, Japonya, Hollanda, İskandinav ülkeleri,
Döviz haricinde Filipinler, Hindistan, Latin Amerika

Altın standardıyla birlikte konvertibilite(Serbestçe başka para birimlerine çevrilebilirlik) görevi de doğmuştur. Bu da teorik olarak nakit paranın Merkez Bankasındaki altın değeriyle takası anlamına gelmektedir. Altın paritesi ya da altın denkliği burada takas durumunu ifade eder. Bu saf altın standardı aslında teoride kalmıştır. Altın paranın depolanması ise pratikte artan nakit enflasyonuna karşı bir önlem görevi (fiyat istikrarı sağlama)görmüştür.

I. Dünya Savaşıyla birlikte hükümetlerin para ihtiyacı artmış, dünya ekonomi krizi ve II. Dünya Savaşı’nın patlak vermesiyle de bu ihtiyaç somutlaşmıştır. Öyle ki çoğu ülke altın standardını kaldırmış ve altın külçe standardına geçmiştir (banknotların direk olarak altınla takası da böylece son bulmuştur).

Para birimleri

Sahte Para

Sahte para, para değeri varmış gibi görünen, ama herhangi bir değeri olmayan, yapımına hile karıştırılmış ya da taklit edilmiş para anlamına gelmektedir. Bu parayı kullananların amacıysa alacaklıları paranın gerçek değeri konusunda aldatmaktır. Sahte para kullanılması, bu paranın piyasaya sürülmüş olduğu anlamına gelmektedir. Sahte para imalatı, piyasaya çıkarılması ya da çıkarılma amacıyla hazırlanması dünya genelinde suçtur.

Para sahteciliğinin tarihi

Paranın piyasaya ilk olarak çıkarılmasından beri az ya da çok sayıda marifetli dolandırıcılar paranın taklidini üretmek ve piyasaya çıkarmak çabasındadırlar.

İ.S. 220 yıllarında o zamanlar Roma İmparatorluğu sınırları içinde olan Retien bölgesindeki Rißtissen’de, kilden kalıplar yardımıyla büyük miktarda sahte Roma Denarius’u basılmıştır. Sahte sikkeler ve kalıplar Rißtisser’deki Roma müzesinde görülebilir. Ayrıca bugünkü adı Rottweil olan Arae Flaviae’den de İ.S.100’lü yıllara ait benzer bir buluntu vardır. Altın talerin sahtesiyle (genellikle sert maddeden olur) gerçeğinin ayırt edilmesi için ısırma yöntemi kullanılırdı. Ortaçağ’da bir kalpazan kaynar yağa sokularak ağır cezaya çarptırılırdı.

İkinci dünya savaşında Alman İmparatorluğu gizli servisinin, Aktion Bernhard takma adlı bir sahte para eylemi gerçekleşti. Bunun yanı sıra düşman ülkelerin ekonomisinin dengesini bozmak amacıyla büyük miktarlarda sahte yabancı para üretilmiştir. 1970’li yıllarda Günter Hopfinger elle boyanmış Bin ve Yüz Marklar sayesinde ün kazanmıştır. Bunun için 4 yıl 3 ay hapis cezasına çarptırılmıştır.

1994 yılından beri Kuzey Kore’nin Süper dolar olarak tanımlanan mükemmele yakın şekilde Dolar ürettiğine ilişkin şüpheler vardır.

Hukuki Boyut

Sahte para hazırlanması ve imalatı için her dönemde ağır cezalandırmalar bulunmaktadır. Günümüzde orijinal sikkeler ve banknotlar sahtelerinin hazırlanmasını mümkün oldukça zorlaştıran bazı özel güvenlik işaretlerine sahiptir.

Para sahteciliğinin önlenmesi

Güvenlik İşaretleri

Sahtecilik Türleri

Sahtecilikler genelde devlet bankası şubelerinde (Federal Alman Bankası, İsviçre Ulusal Bankası) fark edilir ve belirli resmi makamlara bildirilir.

Sahtecilikler kalitelerine göre sınıflara ayrılmaktadır.

Demir para

Avrupa Bölgesinde en sık sahte basımı yapılan birimler 2 ve 1 Avroluklar ve 50 Sent demir paralardır. 2006 yılında Almanya’da Euro para birliğinden [2] bu yana en yüksek oran olan 77.000 adet sahte demir para ele geçirilmiştir. İsviçre’de de bu durum 5 frank demir para için geçerlidir.

Sahte paranın 2 Avro demir paralarda basımı oldukça çoktu ve kâğıt paraya oranla demir para olarak basımı sayıca çok daha fazlaydı. 75.000 adet 2 Avro üzerinde çalışmalar neticesinde yaklaşık 15 ila 25’inin sahte olduğu ortaya çıkmıştır. 2006 yılında 141.000 sahte 2 Avro demir para ve 14.000 sahte 1 Avro demir para piyasadaydı. Sahtecilik yapılan paraların miktarları bölgelere göre değişiklik göstermekteydi (kırsal bölgelerde kentlere oranla daha az sahte para basımı görülüyordu). Gündelik yaşamda tecrübesiz birinin sahte bir parayı tanıyabilmesi neredeyse imkânsızdır. En basitinden sahte Avro demir paralar bir mıknatısla anlaşılabilir: sahte Avro demir paralar genellikle çok serttir ve manyetik (mıknatıslı) değildir. Gerçek 1 ve 2 Avro demir paralar ise çok kolay şekilde mıknatıslara yapışırlar.

İsviçre’de üretimi İtalya’da yapılan 5 frank demir paralarının gerçek gibi görünen sahteleri çıktığında, sahte para basım yerlerinin feshedilmesiyle durum biraz daha iyileşti. Önlem olarak şimdilerde derin bir kenar yasına sahip olduğu için 1985 yılından 1993 yılına kadarki 5 Frank demir paralar toplatılıyor ve yok ediliyor. Bu paralar 2007 yılından itibaren geçersizdir, fakat merkez bankası tarafından önceden olduğu gibi itibari değeriyle geri alınıyor. Diğer basım yıllarında paraların daha belirgin kenar yazıları bulunduğu için sahtelerinin üretilmesi zordur. 1998 yılında 21.000 sahte demir para saptanmışken bu sayı 2004 yılında 339’dur.

Bunun yanında çok sayıda sahte 2 Franklıklar ve 20 Frank Altın parçaları da saptanmıştır.

Kâğıt paralarda sahteciliğin tanımlanmasına ilişkin işaretler:

Para Krizi

Milli ekonomi krizi adıyla da anılan para krizi bir para değerinin ani ve beklenmedik bir şekilde devalüasyona uğramasıdır. Bu da bir ya da daha fazla para değeri veya altın karşısında sabit döviz kurunun istenmeyen düşüşüyle meydana gelir. Para krizleri sık sık mali ve ekonomik krizlere neden olur.

Para krizleri her zaman farklı yapıda olsa da, çok sıkça açığa çıkan bazı erken sinyal ve belirtiler gözlemlenebilmektedir. Bunlar arasında; (kalıcı) üretim bilanço açıkları, sermaye bilançosunda güçlü döviz akışı, kısa vadeli dış ticaret yükümlülüklerinin artışı, yüksek kredi büyümesi ve varlık değerlerinde (özellikle gayrimenkuller ve hisselerde) yoğun fiyat artışları sayılabilir.

Bir para krizinin patlak vermesinin ardından tipik kriz semptomları ortaya konur. Burada yurt dışı borçlanmalarındaki artan kısa vadeler, yurt dışı borçlarının yabancı paralarla güçlükle ödenmesi, borçlu ülkelerdeki kredi alacaklılarına yüksek faiz kıyası, hisse senedi ve taşınmazların yüksek değer kaybına uğraması, sermaye göçünün dönüşü ve de para rezervlerinde ciddi kayıplar söz konusudur.

Bretton Woods Sisteminin sona erişinin ardından meydana gelen para krizlerine örnek olarak; 1971 Dolar krizi, 1982/83 Amerika borç krizi, 1994/95 Meksika krizi (Tequila krizi), 1997 Güney Doğu Asya finans ve para krizi (Asya krizi) ve 1999 Brezilya krizi verilebilir.

Krize karşı uluslararası önlemler

Merkez bankalarının koordinasyonu

Aralık 2007’den beri Avrupa Merkez Bankası (EZB) Amerikan Federal Rezerve ile yaptığı anlaşma gereği bankalara Amerikan Doları sunmaktadır ve buna karşılık para piyasasındaki durumu rahatlatmak için güvence olarak Avro değerini karşılayan kıymetli kâğıtlar almaktadır. Avrupa Merkez Bankası aynı şekilde özel bankaların değişken kur risklerini üstlenmektedir. 18 Eylül 2008 tarihinde dünya genelindeki merkez bankaları para piyasasındaki gerilimi yumuşatmak için 180 Milyar Amerikan Doları sunmuşlardır. Bankalar 18 Eylül 2008 Perşembe günü Avrupa Merkez Bankası’ndan bir gün için 40 milyar ABD Dolarına kadar para alabilmişlerdir, dahası açık bir hacimle Avroya hızlı bir teklif ortaya çıkmıştır. Bank of Japan ilk defa ABD Doları sunmuştur.

Aralık 2008’den itibaren aralarında Federal Rezerve (Fed), Avrupa Merkez Bankası (EZB), Bank of England (BoE) ve İsviçre Ulusal Bankası (SNB) gibi bankaların da bulunduğu öncü bankalar ortak bir hareketle dünya genelinde güdümlü faiz oranını düşürmüşlerdir. O zamandan beri güdümlü faiz oranlarını on yıldan beri eriştiği en düşük seviyeye kısmen tarihindeki en düşük duruma getiren faiz gerilemeleri yaşanmıştır.

6 Nisan 2009 tarihinde Avrupa Merkez Bankası Federal Rezerv’e 80 Milyar ABD Doları swap-lines kaynağı sunmuştur. Britanya Ulusal Bankası 60 Milyar Sterlin, İsviçre Ulusal Bankası 40 Milyar Frank ve Japonya Merkez Bankası ise 10 Trilyon Yen sunmuştur. Amerikan kredi kurumları Fed üzerine geleceğe yönelik kredi bağlamında dış para birimlerine başvurabilmektedir. Ulusal bankaların önlemleri 18 Eylül 2008 önlemlerini aksi yönde tamamlamaktadır. O zamanlar Fed dış ulusal bankalara toplamda 300 Milyar ABD Doları swap-lines vermiştir.

Kurtarma paketleri

Finans krizi çerçevesinde birçok ülkede geniş kapsamlı kurtarma paketleri ve finans piyasasını sabitleme yasaları çıkarılmıştır. Bunlar ABD'de şöyleydi: Economic Stimulus Act of 2008 (ESA kapsamında: 150 Milyar ABD Doları), Emergency Economic Stabilization Act of 2008 (EESA kapsamında: 700 Milyar ABD Doları) ve American Recovery and Reinvestment Act of 2009 (ARRA kapsamında: 787 Milyar ABD Doları). Almanya’dakiler: Finans piyasasını sabitleme yasası (FMStG kapsamında: 400 Milyar Avro), Önlem paketi “Büyümenin güçlenmesi yoluyla istihdam güvencesi” (Kurtarma paketi 1 kapsamında: 50 Milyar Avro) ve Kurtarma programı "Krize direnme, bir sonraki canlanma için güçlü durma" (Kurtarma paketi 2 kapsamında: 14 Milyar Avro); Avusturya'dakiler: Kurtarma paketi 1 ve 2 ve Vergi Reformu (toplamda yaklaşık 12 Milyar Avro).

Deutsche Bank Research’ün bir araştırmasına göre kurtarma programının birçok yıla dağılımı yapılan hacmi yaklaşık 2 Trilyon ABD Dolarından oluşmaktadır. DB Research’e göre programlar olmasaydı kişi başına düşen yıllık gelirdeki düşüş göz ardı edilemeyecek kadar çok olurdu. Araştırma kişi başına düşen yıllık gelirin kriz şartlarında gerilemesini şu rakamla ifade etmektedir: “4 Trilyon” ABD Doları. Bankacılık sektörü sonunda yavaş yavaş iyileşme gösterebilmektedir.

Bankalara yapılan yardımlar

Kriz çerçevesinde ABD’de ve Almanya’da Bad-Bank Konsepti (Tasfiye edilen bankalar) sunulmuştur. Almanya’da 2009 yılında finans piyasasının istikrarının geliştirilmesi yasasıyla merkeze bağlı olmadan tek tek kredi kurumları için bir Bad Bank kurma olanağı sağlanmıştır. Bu Bad Bank kusurlu olarak yapısı belirlenen kıymetli kâğıtları kabul edebilir ya da iyileştirme gereksinimi duyan bankaların tüm zarar eden iş alanlarını tasfiye edebilirdi.

Kasım 2008’den beri banka borcu harcamaları devlet tarafından garanti altına alınmaktadır. Aralık 2009’a kadar devlet tarafından garanti altına alınan banka borcu harcamalarının hacmi yaklaşık 800 Milyar ABD Dolarına ulaşmıştır. 450 Milyar ABD Dolarından daha fazlası Batı Avrupa’nın, geri kalanın büyük bir kısmı ise ABD'nin payına düşmektedir.

Uluslararası Para Ticareti

Uluslararası para ticareti, paranın (dövizin) farklı ticaret yerlerinde satın alınması ve satılmasıdır. Artan uluslararası kartelleşmeler nedeniyle, döviz piyasasındaki parayla yapılan uluslararası ticaret son yıllarda oldukça önem kazanmıştır. Paralar hem spekülatif hedeflere hem de reel ekonomik temelli değişim hedeflerine ulaşmıştır. Bir paranın değişiminde, ekonomik entegrasyonu güçleştiren - çoğu ekonomistin görüşüne göre - ayrı bir işlem maliyeti de ortaya çıktığı için, son yıllarda parasal birliklere talep artmaktadır (örneğin; Avrupa Birliği Ekonomik ve Parasal Birliği).

Para birimi isimlerinin etimolojik listesi

Para, tıpkı ülke bayrağı gibi, bir ülkenin kimliğini oluşturan niteliklerden biridir. Fakat ülkeler çoğunlukla başka ülkelerin para isimlerini benimsemişlerdir. Örneğin; Joachimstaler/Taler denince (Amerika, Asya ve Afrika’da) Dolar anlaşılmaktadır (Joachimstaler adı, Çek Cumhuriyetindeki Jáchymov şehrinden gelir; bu şehir ağır maden yatakları ile tanınır).

Para İşaretleri ve Kısaltmaları

Çoğu para değerinin kendine has yazı işareti ya da kısaltması vardır. Bunlarda para birimi sembolü kullanılır. Örneğin;

İki tip kısaltma vardır: Biri işaret ya da herhangi bir kurala dayanmayan ülke içinde kullanılann harf kısaltması (örneğin; İsviçre Frankı için „Fr“ ya da „sfr“), diğeri de üç harf kuralı kısaltmasıdır, ki bu da uluslararası para ticaretinde kullanılan ISO- 4217 Standardına göre oluşturulmuştur (örneğin; CHF)

Para birimi sembolleri

Çoğu para biriminin karakteristik kısaltması ya da sembolü bulunmaktadır.

Para birimi Kullanıldığı ülkeler Anlamı / Kökeni
Afgani Afganistan Afgani, aslında Afganlara, Afganistan sakinlerine verilen addır.
Ariari Madagaskar Ariari 2005’te yürürlüğe girmiştir. 2005 öncesinde Malaga Frankı kullanılıyordu. Ülke Fransız kolonisi haline gelmeden önce, Ariari resmi para birimini ifade ediyordu.
Austral eskiden Arjantin Eski Arjantin para birimi olan Austral, adını Latincedeki “australis” (=güneye ait) kelimesinden alır.
Avro Almanya, Andora, Belçika, Finlandiya, Fransa, Hollanda, İrlanda, İspanya, İtalya, Lüksemburg, Vatikan ve Yunanistan Ekü (Avrupa Para Birimi= Avrupa Para Birliği), hesaba geçme birimi olarak Avro’nun öncüsüdür. 16 Aralık 1995’te Madrid’te Avrupa Zirvesi, Avrupa para birimi adını Avro olarak belirlemiştir. Bu tarihten önce Avrupa Frankı, Avrupa Kronu, Avrupa Guldeni gibi farklı isimler de öne sürülmüştür. Hali hazırda ünlü bir para değeri isminin kullanılmasıyla süreklilik sinyali verilmiş ve halkın yeni para değerine olan güveni pekiştirilmiştir. Ayrıca katılımcı birkaç ülke, o zamana kadarki kendi para değerlerinin ismini sürdürebilirdi. Örneğin Fransa Ekü’ye bir ara göz kırpmıştır, zira eski tedavül biriminin adıydı bu. Aslında bu tip öneriler, katılımcı ülkelerin çekincelerini gözler önüne sermiştir. Buna karşı da Alman Maliye Bakanı Theodor Waigel Avro ismini önermiştir.Avro simgesi € , büyük yuvarlak bir E üzerine çizilen yatay iki çizgiden ya da eşittir işaretiyle C harfinin birleşiminden oluşmaktadır. Yunan Epsilon (ε) harfini ve bununla da Avrupa’nın antik kökenini çağrıştırmaktadır. Üzerindeki iki çizgi ise Avronun ve Avrupa Ekonomi Sahasının istikrarını öncelikli olarak da halkların eşitliğini ifade etmektedir. Semboldeki kavis karşıtlıkları alt edip birlikteliği sağlayan bir köprü vazifesi görmektedir. Bu nedenle tüm Avro görünümlerinde köprüler resmedilmiştir.
Baht Tayland Bir Baht (Tayland dilinde: บาท ; sembolü: ฿) 100 Satang’a (Tayland dilinde: สตางค์) bölünmüştür. 25 Satang bir Salüng etmektedir. Aslında Baht, geleneksel ağırlık birimini ifade eder (1 Baht= 15,16 g) ve günümüz Tayland ticaretinde altın ağırlığı ölçüsüdür.
Balboa Panama Balboa, adını Panama’nın batı sahilindeki Pasifik’e ulaşan ilk Avrupalı kâşif Vasco Nûnez de Balbao ’dan almıştır.
Birr Etiyopya Birr (Amharca ብር, aslında “gümüş”) 1894 yılında İmparator II. Menelik zamanında kullanılmaya başlanmıştır.
Bolivyano Bolivya Bolivyano 1987’de yürürlüğe girmiş ve neredeyse değersiz kabul edilen, şu ana kadarki Peso Bolivyano’nun yerini almıştır. Bolivyano, gündelik kullanımda, halk dilinde Peso olarak adlandırılır.
Cedi Gana Cedi (GHC) 1965’den beri Gana’nın para birimidir. “Sedie” (Kauri/ deniz kabuğu) kelimesinden türemiş olup, tarihi kıyı kökenlilerin kullandığı sikke öncesi Kauri parasına dayanır.
Kolon El Salvador, Kosta Rika Kolon 1897’de Kosta Rica’da kullanılmaya başlanmış, daha sonra da Peso’nun yerini almıştır. Kolon Kristof Kolomb’un soyadının İspanyolcasıdır. (ital. Cristoforo Colombo, ispan. Cristóbal Colón, port. Cristovão Colombo).
Kordoba Nikaragua Kordoba adını, Santiago de Granada ve Santiago de León de los Caballeros şehirlerinin kurucusu olan kaşif ve fatih Francisco Hernández de Córdoba’dan alır.
Dalasi Gambia Doların yerel dildeki adıdır.
Dinar Makedonya Dinar (lat. denarius) MÖ. 211’den 3. yy. kadar Roma’daki ana gümüş sikkedir. Ortaçağda dinar fenikle eş anlamda kullanılmıştır. Bu da 1971’e kadar Büyük Britanya’da eski feniklerin kısaltmasında kullanılan “d” harfini açıklar bize. Dinar ismi Latince “deni”den (her ondan) türemiştir.
Dinar Bahreyn, Cezayir, Irak, Kuveyt, Libya, Sırbistan, Ürdün, Tunus ve eskiden Yugoslavya Dinar (Arapça ve Farsça: دينار) ismi Latince Denarius (aureus) dan gelmektedir. Dinar (lat. denarius) MÖ. 211’den 3. yüzyıla kadar Roma’daki ana gümüş sikkedir. Ortaçağda dinar fenikle eş anlamda kullanılmıştır. Bu da 1971’e kadar Büyük Britanya’da eski feniklerin kısaltmasında kullanılan “d” harfini açıklar. Dinar ismi Latince “deni”den (her ondan) türemiştir
Dirhem Fas ve BAE Bizan İmparatorluğu'ndaki Drahmi'den ileri gelmektedir.
Dobra São Tomé ve Príncipe İspanyol örnek Dublone’nin (çift) ardından basılan 2 altın Escudo tanesi.
Dolar ABD, Avustralya, Doğu Karayıp Para Birliği, Hong Kong, Kanada, Liberya, Namibya, Singapur, Tayvan, Yeni Zelanda ve Zimbabwe Dolar kelimesi İngiliz tüccarların Kuzey Almanya ile olan deniz ticaretinde kullandıkları Talerden türemiştir (Kuzey Almanca telaffuzuna göre Taler, “Doller” ya da “Daller”dir). Esasen Dolar kelimesi büyük gümüş madeni para anlamına gelir. 16. yy. halk dilinde İngilizce Kron’a Dolar denmiştir. Kuzey Amerikan Kolonilerinde -hiçbir basım ayrıcalığı bulunmayan Masaçuses madeni paraları hariç- farklı Avrupa ülkelerinin madeni paraları tedavülde olmuştur. Meksika’da sekizlik Reales parası (Peso de à ocho) en geniş yayılıma ulaşmış ve İspanyol Doları olarak nitelendirilmiştir. 1792 yılında Dolar resmi olarak Amerika’nın para birimi olmuştur. Amerikan Dolarının kısaltma simgesi ($), S harfi üzerine iki dikey çizgiden ibarettir. Bu da farklı teorileri akla getirmektedir: Bunlardan biri, İspanyol Dolarının metal resmidir ve Herkül’ün ruhunun dolambaçlı bir pankart şeklinde yansıtılmasıdır. Büyük ihtimal taşıyan diğer teori de İngilizce Birleşik Devletler kelimelerinin ilk harflerinin üst üste getirilmesidir, böylece de alttaki çizgiler yok olmuştur. Dolar simgesinin diğer bir teorisi de Peso’daki iki harfin “p” ve “s” nin ligatüründen oluşmasıdır.
Đồng Vietnam Đồng (Sembolü ₫) Vietnam’ın para birimidir. Adını Vietnam dilindeki 18. ve 19. yüzyıllardaki madeni paradan, "Thong Bun"dan, alır. “Thong Bun” ise çok fazla para ya da tedavüldeki para anlamına gelir.
Drahmi eskiden Yunanistan Antik Drahmi (esasen yunan. – δραχμη, Sembolü: ₯) gümüş ağırlık ve madeni para birimi anlamına gelir. Antik dönemden bu yana tedavüldedir. Esasen “elin alabildiği kadar” anlamına gelen Drahmi, Mora Yarımadasında üzerinde küçük demir mızrak ve hatta anıt resimleriyle süslenerek basılmıştır. Obolos, Drahmi’ nin 1/ 6 sı değerindedir.
Dram Ermenistan Dram adının Drahmiden türemiş olduğu sanılmaktadır. Dirhemden daha az bir değeri vardır ve bazen Dirhem yerine kullanılmıştır.
Dukaten eskiden 1284’te Venedik’te darp edilmiştir. İtalyanca “Ducatus” Dük kelimesinden türemiştir.
Ekü eskiden Fransa Ortaçağ’dan 18. yy’a kadar olan Fransız altın ve gümüş paralarına Ekü denmiştir. Escudo gibi Ekü adı da sikke üzerine resmedilmiş armadan türemiştir. (Üzerinde kralın resmi olan) “Écu d'or“, “Louis d'or“ olarak ya da Almanlarda 1703’den beri sikke üzerine resmedilmiş, güneş kralını (Louis XIV) sembolize eden güneş simgesi; Sonen- Pistole olarak da adlandırılan altın sikkeler gümüş parçalar Lira (= Paund) halinde basılmıştır.
Eskudo Portekiz ve eskiden Yeşil Burun Adaları levha anlamına gelen Portekizce Escudo kelimesi, bu sikkenin üzerindeki armadan türemiştir.
Fils Ürdün
Filler Macaristan Dilsel açıdan Heller’den türemiştir. Tablonun devamına bakınız.
Florin Aruba Gulden'e bakınız.
Forint Macaristan Gulden'e bakınız.
Frank Burundi, İsviçre, Lihtenştayn, CFA-Frankı, Cibuti, Gine, Komorlar, Kongo ve Tayvan Fransa ve diğer Frankofon ülkelerde sikke ve para Frank ile ifade edilir. Ortaçağ sonlarındaki Yüz Yıl Savaşları zamanında Fransa’da Franc d´or adıyla altın madeni para basıldı. 16. ve 17. yy.da Frank, gümüş madeni para idi (Franc d'argent). 1795 yılında Fransız Frankı onluk birimler halinde bölümlendi. Daha sonra Frank ismi diğer Avrupa ülkeleri ve Fransız kolonilerinde de kullanılmaya başlandı (CFA-Frankı). Avro tedavüle girinceye kadar Frank; Belçika, Lüksemburg ve Fransa’nın resmi para birimi olmuştur.
Gurdu/ Gourde Haiti Gourde ismi İspanyolca “gordo” kelimesinden türemiştir.
Guarani Paraguay Guarani, Kolombiya’nın keşfedilişi öncesi zamanında Güney Amerika’nın ortalarına yerleşen çiftçilerin oluşturduğu bir Kızılderili halktır. Bu nedenle de Güney Amerika halklarından biri sayılır.
Gulden eskiden Güney Almanya, Hollanda ve Surinam Eskiden çoğu ülkede kullanılan bir madeni para birimidir. Golden/goldener (Altından) kelimelerinden türemiştir. Adından da anlaşıldığı gibi esasen altındandır, fakat daha sonraları gümüşten basılmıştır. Latincesi “florenus aureus”, Fransızcası ise “Florin” olan Fiorino’nun, genel kısaltması “fl” ya da “f”dir. 13. yy.da Avrupa’da hâkim olan Floransa Altın Guldeni’nden türemiştir.
Heller Çek Cumhuriyeti ve Slovakya Ortaçağ Almanyası’nda oldukça yaygın olan Heller madeni paranın adı; Heller’in esasen darp edildiği yer olan Schwäbisch Hall‘den türemiştir. Aslen “Haller Fenik”tir.
Hryvnya / Grivna Ukrayna Hryvnya (гривня), at yelesi demek olup; yaklaşık değerinin bir ata bedel olduğu söylenmektedir. Farklı hayvanların kürklerine bedel olan daha küçük para birimleri de kullanılmıştır; Nogata (ayı ya da kurt), Kuna (Vizon ya da samur), Wekscha (sincap). 1 Hryvnya = 20 Nogata = 25 Kuna = 100 Wekscha etmektedir. Daha sonraları Hryvnya ismi bakır sikke (2,5 ya da 3 Kopeke) ya da Hrywenik (гривеник) 10 Kopeke değerindeki gümüş madeni paralar için kullanılmıştır.
Keş eskiden Çin Ksh kelimesi Sanskritçe करब "karsha" (= belirli ağırlıktaki küçük sikkeler) kavramından ve Tamil Kelimesi “kasu”dan (= küçük sikke) ileri gelmektedir.
Kina Papua Yeni Gine Kina ismi, Yeni Gine’nin yüksek kesimlerinde geleneksel ödeme aracı olarak kullanılan Kina midyelerinden türemiştir.
Kron Çek Cumhuriyeti, Danimarka, Estonya, İsveç, İzlanda, Norveç ve Slovakya Hâkimiyet sembolü olarak basılmış ve darp edilen çoğu madeni paraya Kron denilmiştir.Günümüzde kullanılan İsveç’in 1 Kronluk madeni parasının üzerine ülke arması resmedilmiştir.

Kron kelimesi Latince "corona", Yunanca "κορώνα" kelimelerinden türemiştir. Çoğu İskandinav ülkesinin para biriminin Kron olmasının nedeni de İskandinav Para Birliği’ne katılmış olmalarıdır.

Kuetzal Guatemala Kuetzal adını ülke armasını da süsleyen uzun kuyruklu tropikal bir kuştan almıştır. Bu kelime aynı zamanda tüylü yılan “Kuetzalkoatl”da da bulunmaktadır.
Kuna Hırvatistan Kuna, Hırvat sansargili anlamına gelir. Bunun nendi de Ortaçağda Hırvat şehirlerinde, Slovenya ve kıyı ülkelerde ticaret ve hesap işlerinde sansar kürkünün kullanılmasıdır. Sansar resimleri de 13.yy başlarından, 14. yy sonlarına değin zamanın Banoviçi sikkelerini süslemiştir.
Kwacha Malabi ve Zambiya Köken olarak, gün ağarması - başlaması anlamına gelen Bemba diline dayanan Kwacha kelimesi, “özgürlüğün yeni başlangıcı” sloganını ima eder.
Kwanza Angola Cuanza ya da Kwanza Angola’daki bir nehirdir.
Kyat Myanmar
Lari Gürcistan Lari (Gürcüce ლარი ; kısaca GEL), Gürcüce hazine, mülkiyet anlamlarını ifade eder.
Lek Arnavutluk Arnavutçada para anlamına gelir.
Lempira Honduras Lempira (1499 – 1537), Lenca'ın kabile reisi idi. Lempira İspanyol akıncılarına karşı savaşmıştır.
Ley Moldova ve Romanya Ley, Moldovca ve Rumence dillerinde “aslan” anlamına gelir.
Lev Bulgaristan Esasen “aslan” anlamına gelir. Bulgar parası, adını sikkelerin üzerine basılan armalardaki aslan figüründen alır.
Lira İtalya, Malta ve Türkiye Lira kelimesi Latince libre (=Pound) kelimesinden türemiştir. Libre, ağırlık birimi (327,45 gram) olan Roma Poundunun adıdır. Diğer yandan Pound kelimesi de Latince pondus (ağırlık) kelimesinden türemiştir. Aynı zamanda değerli metallerin ölçümünde ağırlık birimi olarak kullanılmış ve böylece de para birimi haline dönüşmüştür.
Litas Litvanya Litas, 1922 – 1940 yılları arasında yürürlükte olmuştur. 1993 yılında, bir yıllığına Rus Rublesinin yerini alan geçiş parası Talonas’ın yerine geçmiştir. Litas kelimesi ülkenin adından doğmuştur.
Manat Azerbaycan ve Türkmenistan Manat kelimesi sikke anlamına gelen Rusça “manjeta” kelimesinden doğmuştur. Son hali ise, Latince moneta (Monete) kelimesinden ileri gelmektedir.
Mark Bosna Hersek, Finlandiya ve eskiden Almanya Ortaçağ’da Mark, “bir işaretle belirlenmiş gümüş külçesi” iken (Alm. Mark: işaret), 9. yüzyıldan itibaren eski Poundun yerini alan ağırlık birimi (yaklaşık yarım Pound) olmuştur.

1998’de Alman Markından ileri gelen Konvertibıl Markı yürürlüğe koymuştur.

Nakfa Eritre Nakfa, adını Eritre’nin kuzeyinde yer alan Nakfa şehrinden almıştır.
Ngultrum Bhutan Dzongka dilinden "dNgul Tam" kelimesinden doğan ve gümüş sikke anlamına gelen Ngultrumདང, 1974 yılındaki para reformundan bu yana Bhutan Krallığı’nın ilk resmi para birimidir.
Obolos Yunanistan Obolus, Obelisk kelimesi gibi eski Yunanca obélos (=et şişi) kelimesinden türemiştir. Muhtemelen bu türün ilk madeni paraları eskiden uçlu bir biçimdeydi. Obolos günümüzde ise az bir meblağın aktarımı anlamına gelmektedir. Bu küçük sikke, Hades’in ölüm krallığından geçiş parası olarak ölenin dilinin altına konulmuştur. Bu, ölen için yerine getirilmesi gereken bir görev sayılmıştır.
Øre İskandinavya Roma zamanında kullanılan Aureus' tan türemiştir.
Ouguiya Moritanya Ouguiya ismi Piaster ile aynı anlama gelmektedir.
Pa'anga Tonga Pa’anga ismi eski bir oyunda kullanılan deniz fasulyesi tohumundan (Entada scandens) ileri gelmektedir.
Pataka Makao Esasen Portekiz kolonilerindeki madeni paraların ismidir. Adı Asya’da yaygın bir şekilde kullanılan Meksika Gümüş Dolarının Portekizce ismi “Pataca Mexicana”dan gelir. 1959 yılına kadar Portekiz Timoru’nda para birimi Pataka olmuştur. Daha sonra ise Escudo, Pataka’nın yerini almıştır.
Peni İngiltere Fenik'e bakınız.
Peseta eskiden İspanya Peseta ismi Katalanca kelime “peçeta”dan (kısaltması “peça”) türemiştir. Peseta daha çok küçük meblağ/ parça adını alır.
Peso Arjantin, Şili, Dominika, Kolombiya, Küba, Meksika, Filipinler, Uruguay Peso (Sembolü: $) İspanyolca ağırlık kelimesinden türemiştir. “Peso de a ocho”nun kısaltılışıdır. Bu da Riyalle tamamlanan 8 ağırlık birimi, yani 8 Riyal ağırlığından parça anlamına gelmektedir.
Fenik eskiden Almanya Ortaçağın başlarından bu yana Batı Avrupa’da yaygınlaşan Fenik, Peni adı büyük bir olasılıkla Latince “panna” (anahtar, tava) sözcüğünden türemiştir..
Pound Birleşik Krallık, Guernsey, Jersey, Mısır, Lübnan, Sudan ve Suriye Sembolü, £’dur (ya da L). Pound Latince “ibra”dan türemiştir. Sterlin adı ise aynı adlı eski 1,555 gramlık (1/240 Pound) İngiliz gümüş sikkesinden gelir.

Adını ya “easterling”den (Kuzey Almanya’daki Hansa kenti Ostling) aldığı, orada yapılan sikkelere dayandığı ya da “star/starling”den türemiş olduğu ileri sürülmektedir. Bu ikincisinin nedeni ise; çoğu Ortaçağ İngiliz sikkesinin yıldızla süslenmiş oluşudur.

Piaster Mısır ve Ürdün Değeri yüksek, eski bir İspanyol sikkesinin adıdır. Bu isim bir zamanların İspanyol Amerika'sında da kullanılmıştır. Mısır da bu ismi kullanmıştır (Arapça قرش Suudi Arabistan riyali, çoğul قروش qurūsch), ancak Piaster Mısır Poundu ve Ürdün Dinarının en küçük para birimi olarak kalmıştır.
Pula Botsvana Pula adını ülke işareti olarak kullanılan “Pula”, yani “yağmur”dan alır. Kökeni Tswana diline dayanan bu sözcükle yağmur dileği de dile getirilmektedir.
Rand Güney Afrika Rand, Afrikancada sıra dağlar anlamına gelir. Dağ silsilesinin içindeki, Johannesburg' un altın çıkarılan Gouteng şehrinin adıdır.
Renminbi Çin Halk Cumhuriyeti Renminbi halkın para birimi anlamına gelir (renmin = halk + bi =para birimi).
Riyal Brezilya, İran, Katar, Suudi Arabistan, Umman ve Yemen Latincede “krala özgü” anlamına gelen kelimeden türemiştir.

1 Haziran 1994’ten beri Brezilya’da tedavülde olan aynı adlı para birimi ise “gerçekten” kelimesiyle sesteştir. Arap ülkelerinde Riyal esasen; (Avrupa) büyük gümüş madeni paraları (Taler, Peso) demektir. İran’da Riyal (ریال) “Toman” adlı eski para biriminin yerini almıştır.

Ringgit Malezya Malay dilinde Ringgit; “tırtıklı, dişli” anlamına gelir. Ringgit adı bir zamanlar Güney Doğu Asya’da ödeme aracı olarak kullanılan İspanyol gümüş dolarının tırtıklı kenarlarından gelmiştir.
Ruble Beyaz Rusya, Rusya ve Tacikistan Tahminen ruble kelimesi Rusça “rubitj”den türemiş olup, büyükçe gümüş külçelerin parçalara bölünmesine dayanır.
Rufiyaa Maldivler Ülkede kullanılan dilde, Maldiv Rupisi demektir.
Rupiah Endonezya Rupiah ismini, II. Dünya Savaşında Japon işgalcilerin kullandığı Hint Rupisinden alır. 1610- 1817 yılları arasında Hollanda Doğu Hint Adalarında Hollanda Guldeni kullanılmıştır.
Rupi Hindistan, Mauritius, Nepal, Pakistan, Seyşeller ve Sri Lanka रूप्य Rūpya kelimesi (Sembolü: ₨) Sanskritçe kökenlidir ve işlenmiş gümüş anlamına gelir.Rupi'ye Hindistan'da; Taka, Rubai ve Rupaye gibi farklı isimler de verilmiştir.
Sestertius / Sesterce eskiden Roma İmparatorluğu Sesterce, Roma dönemi sikkelerinden olan “semis tertius” (2 ½) ifadesinden doğmuştur. Sesterce, MÖ. 211 yılında esasen 2 ½' lik bir gümüş sikke olarak Dinar (10 As) ve Quinarius (5 As) ile tedavülde olmuştur.
Sol Peru 1863 yılında Peru'nun para birimine “güneş” (İnka İmparatorluğu döneminden bu yana ülkenin sembolüdür) anlamına gelen Sol adı verilmiştir. 1895 yılında yüksek enflasyon nedeniyle Peru, İnti (İnkaların Keçuva dilinde güneş anlamına gelir) para birimini kullanmaya başlamıştır.
Som Kırgızistan, Özbekistan Som kelimesi, çoğu Türk dilinde “saf, saf altın” anlamına gelir.
Sukre Ekvador Sukre ismi 1822 yılında İspanyol askerlerinden kaçarken vurulan özgürlük savaşçısı Mareşal Antonio José de Sucre'den alır.
Şekel İsrail Şekel (Sembolü: ₪) Sami dil ailesindeki “terazi, çeki” anlamına gelen kelimeden türemiştir. Esasen Şekel, Ons'un ağırlık birimiydi. 60 Şekel bir minaya karşılık geliyordu. İbranice "שקל חדש" kelimesiyle ifade edilen Şekel, ש"ח biçiminde kısaltılmıştır. Sembolü “₪” olup, "ח “ ve “ש" harflerinin bir araya getirilişinden oluşur.
Şilin eskiden Avusturya Şilin kelimesinin kökeni hakkında fazla bilgi yoktur. Gotça'da Şilin, aynı zamanda mücevher olarak da kullanılabilen Roma altın sikkesi (Solidus) demekti. Şilin kelimesinin “levha gibi, işaretsel” anlamına gelen, eski Almanca “Skildulingaz” kelimesinden doğduğu sanılmaktadır. Daha sonraları ise Şilin'e resmi olarak Solidus adı verilmiştir.
Şilin Kenya, Somali, Tanzanya, Uganda ve eskiden Büyük Britanya Eski Büyük Britanya kolonileri günümüzde de Şilin kullanmaktadırlar. Bu Koloniler onluk sistemden önce 1970 yılına kadar Şilin'i kullanmışlardır.

Şilin kelimesi, Alman halklarının Bizans Solidus'u yerine kullandığı “Skullinger", "Skilligs" ya da "Scilling" gibi kelimelerden doğmuştur.

Ayrıca bakınız

Dış Bağlantılar

Kaynakça

  1. 1 2 3 "para." Bankacılık terimleri. Bankalar.org Erişim: 1 Aralık 2011.
  2. ↑ "Para". Ekonomi Sözlüğü. 7 Kasım 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20151107112356/http://www.mahfiegilmez.com:80/p/ekonomi-sozlugu.html. Erişim tarihi: 1 Nisan 2015.
  3. ↑ para Güncel Türkçe Sözlük. Türk Dil Kurumu. Erişim: 1 Aralık 2011.
  4. ↑ http://books.google.com.tr/books?id=0-p6VcWNuS4C&lpg=PA11&ots=Ma3-6tFf_n&dq=itibari%20para&pg=PA11#v=onepage&q=itibari%20para&f=false
  5. ↑ Para nasıl üretiliyor? Ufuk Hattı Erişim: 3 Mart 2013.
This article is issued from Vikipedi - version of the 1/1/2017. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.