Dördüncü Enternasyonal
Sosyalizm |
---|
Gelişme
Sosyalizmin Tarihi
|
Fikirler
Ekonomik planlama ·
İlkel sosyalist birikim · Fırsat eşitliği · Ekonomik demokrasi Adhokrasi · Teknokrasi Öz-yönetim · Doğrudan demokrasi Kamu mülkiyeti · Ortak mülkiyet Sosyal temettü · Temel gelir Üretim kullanmak için Ayni hesaplanması · Çalışma çeki Endüstriyel demokrasi · İşbirliği Malzeme denge muhasebesi Sosyal mülkiyet · Ekonomi |
Çeşitleri
Tarım · Devlet · Demokratik
Yeşil · Esnaf · Marksist Liberter · Liberal · Karşılıkçılık Piyasa · Bilimsel · Devlet Anarşizm · Sendikalizm · Sosyal demokrasi Dini · Feodal · Burjuva · Devrimci 21. yüzyıl sosyalizmi Ütopik Afrika sosyalizmi |
Kişiler
Charles Hall · Henri de Saint-Simon
Robert Owen · Charles Fourier William Thompson Thomas Hodgskin Louis Blanc · Moses Hess Karl Marx · Friedrich Engels Ferdinand Lassalle William Morris · Mary Harris Jones Eugene V. Debs · John Dewey Enrico Barone · Ben Tillett Edvard Kardelj · Robin Hahnel Michael Albert · Sultan Galiyev |
Organizasyonlar
Birinci Enternasyonal İkinci Enternasyonal(Uluslararası Emekçiler Birliği) Üçüncü Enternasyonal (Komintern) Dördüncü Enternasyonal Beşinci Enternasyonal Sosyalist Enternasyonal Dünya Sosyalist Hareketi |
Sosyalizm portalı Siyaset portalı |
Siyaset serisinden |
Komünizm |
---|
Kavramlar
Diyalektik materyalizm
Marksist ekonomi Tarihsel materyalizm Artı değer Üretim biçimi Sınıf mücadelesi Sınıfsız toplum Proleter enternasyonalizm İşçi öz-yönetim Dünya devrimi |
Yönleri
|
Çeşitleri
Marksizm
Marksizm-Leninizm Troçkizm Maoizm Luxemburgizm Titoizm Stalinizm Castroizm Guevarizm Hocaizm Juche Sol komünizm Konsey komünizmi Anarşist komünizm Dini komünizm Hıristiyan komünizm Avrupa komünizmi Dünya komünizmi Devletsiz komünizm Ulusal komünizm İlkel komünizm Bilimsel komünizm |
Uluslararası
|
İlgili kavramlar
Antikapitalizm
Antikomünizm Soğuk Savaş Komünizmin eleştirileri Komünist parti kurallarına eleştiriler Proletarya diktatörlüğü Sol siyaset Yeni Sınıf · Yeni Sol Tasfiyecilik Sosyalizm Sosyalist ekonomi Sosyalist vatanseverlik Kapitalist yolcular Kızıl siyasi üs Öncü parti Devrimci durum Parti genel çizgisi Dünya işçileri, birleşin! Savaşa Hayır, Ancak Sınıf Savaşı Komünizmin 20 yılı |
Eserler
|
Siyaset serisinden |
Troçkizm |
---|
Lev Troçki Dördüncü Enternasyonal |
Marksizm Leninizm Rus Devrimi |
Kavramlar |
Yozlaşmış işçi devleti Dejenere işçi devleti Fransız Değişimi Sürekli devrim Siyasal devrim Sosyal devrim Geçiş ihtiyacı Birleşik cephe Dünya devrimi |
Önemli Troçkistler |
James P. Cannon Tony Cliff Pierre Frank Ted Grant Joseph Hansen Gerry Healy C. L. R. James Pierre Lambert Livio Maitan Ernest Mandel Nahuel Moreno J. Posadas |
Uluslararası |
FI İmar Merkezi Uluslararası Komünist Birliği Uluslararası İşçi' Komitesi Uluslararası Marksist Eğilim Uluslararası Sosyalist Eğilim |
Kolları |
Ortodoks Troçkizmi Üçüncü kamp |
Komünizm Portalı |
Dördüncü Enternasyonal, kapitalizme ve stalinizme karşı Troçki önderliğinde kurulmuş olan uluslararası örgüt. Öncülleri Sol Muhalafet ve Uluslararası Komunist Birlik'tir. Troçki ölümünden önce Dördüncü Enternasyonelin zaferinin kesin olduğunu söylemiştir.
Dördüncü Enternasyonal'in Kurulmasından Önce
SSCB'de bürokratik yozlaşmaya karşı işçi iktidarını savunma amacında olan Troçki ve diğer bolşevikler, Stalin'in önderlik ettiği bürokrasiye karşı muhalefet hareketi başlatır. Aslında bu muhalefetin tohumları lenin tarafından atılmıştır ama 1924'te hayatını kaybetmesi nedeniyle, bu harekete önderlik edememiştir. Sol muhalefet Rusya sınırları içinde kalmamıştır. Stalinistleşen bütün komunist partilerin içinde sol muhalafet hareketleri başlamıştır. Sol muhalafetin Rusya'daki yenilgisi 1928 yılında kesinleşirken(Troçki aynı dönemlerde Büyükada'ya sürüldü) Dünya genelinde sol muhalafet örgütlenmesine devam etmiştir. Sol muhalafet bu dönemde Komintern içinde bir hizip olarak örgütlenmektedir. 30'lu yıllarda Uluslararası Komunist Birlik kurulmuştur. Yine bu dönemde dünyanın her yerinde troçkistler partiler ve çeşitli örgütler kurulmuştur.
Dördüncü Enternasyonal'in Kuruluşu
Troçkistlerin komünist partilerden dışlanması, komünist partilerin geri dönüşü olmayan bir şekilde stalinistleştirilmesi, Komintern'in stalinistleştirilmesi ve tasfiyesinin başlatılması üzerine Troçkistler kendi örgütlerini kurma kararı verdiler. Bir dizi görüşmenin ardından 1938'de Paris'te 30 kadar delegenin katılımıyla kuruluş ilan edildi. Geçiş programı kabul edildi. SSCB'nin bozulmuş bir işçi iktidarı olduğu ve savunulması gerektiği kararı alındı. SSCB'de bürokrasiye karşı politik devrim yapılmasının gerekliliği belirtildi. Devrimin tek bir ülkede değil dünya genelinde olması gerektiğinin altı çizildi.
İkinci Dünya Savaşı ve Bölünmeler Dönemi
İkinci Dünya Savaşı yıllarında yer altına çekilmek zorunda kalan troçkist hareket çalışmalarına devam etti. ABD'den Sosyalist İşçi Partisi'nin başını çektiği çalışmalarla Dördüncü Enternasyonal yeraltı örgütlenmesini sürdürdü. Yine bu yıllarda Troçki'nin eşi Natalya Sedova Troçki Dördüncü Enternasyonal'e bir istifa mektubu verdi. Bu mektupta SSCB'nin artık bir işçi devleti sayılamayacağı, Yugoslavya'nın da bir işçi devleti olmadığı Troçki'nin düşüncelerinin dogmaya dönüştürüldüğü ve büyük hatalar yapıldığının altı çizildi. SSCB gibi baskıcı bir rejimi savunmak işçi sınıfı için bir hataydı. Öte yandan, baskı altında kalan Troçkist gruplar Vietnam'daki ve diğer ülkelerdeki kitle desteğini kaybettiler.
Dördüncü Enternasyonal Uluslararası Sekreteryası, II. Dünya Savaşı sonrası siyasi durumu ve Doğu Avrupa'daki yeni sosyalist devletleri değerlendirmek amacıyla 1946, 1948 ve 1951 yıllarında bir dizi uluslararası kongre topladı. 1951 kongresi, Doğu Avrupa devletlerini "deforme işçi devletleri" olarak tanımladı. Aynı kongre, Michael Pablo'nun, Troçkistleri stalinist komünist partilerin içinde daha etkin olmaya çağıran görüşlerinide benimsedi. Pablo'ya göre stalinist komünist partiler, gerçek bir işçi hareketine dayanmaları halinde Stalinizm'in etkisinden kurtulabilirdi. Pablo'ya göre; Yugoslavya'nın kendi yolunu seçmesi, bunun olabilirliğini kanıtlıyordu. 1951 kongresinde Troçkistlerin komünist partiler içinde faaliyet göstermesi yönünde karar alındı. Fakat bu karar, daha sonra birçok troçkist militanın tasfiye olmasına neden olacaktı.
1951 kongresinin karşı karşıya geldiği bir başka sorun, Doğu Avrupa'daki yeni rejimler oldu. Troçkist görüşe göre SSCB, kendi varlığı için tehdit olmadığı sürece kapitalizmle uyum içinde yaşayacak, devrimi yaymaya çalışmayacaktı. Doğu Avrupa ülkelerindeki durum bu tezle çelişiyor gibiydi. Tartışmalar sonucunda Kongre; SSCB yönetiminin hâlâ karşı-devrimci olduğunu, Doğu Avrupa'daki yeni rejimlerin II. Dünya Savaşı'nın askeri ve siyasi bir sonucu olduğunu, SSCB'nin rejimini bu ülkelere yaymasının devrimcilikten değil, varlığını koruma güdüsünden kaynaklandığını açıkladı.
1953 yılında ABD-SİP'in liderlerinden Dördüncü Enternasyonale yazdığı mektubunda entrizmi ve pabloculuğu eleştirdi. Kendisini destekleyen partilerle birlikte Dördüncü Enternasyonal'den ayrılıp Dördüncü Enternasyonal'in Uluslararası Komitesi'(DEUK)ni kurdu. İlerleyen dönemlerde SİP, DEUK'dan ayrılarak Dördüncü Enternasyonal'e geri döndü ve Birleşik Sekreterlik(BirSek) kuruldu.
Aşağıda bu sektlerden bazıları hakkında bilgiler bulacaksınız.
Uluslararası Sektler
İşçilerin Uluslararası Birliği - Dördüncü Enternasyonal(UİT-Cİ): Türkiye seksiyonu İşçi Demokrasisi Partisi
Birleşik Sekreterlik(BirSek): Türkiye seksiyonu Sosyalist Demokrasi için Yeni Yol
Dördüncü Enternasyonal'in Uluslararası Komitesi(DEUK): Türkiye seksiyonu Toplumsal Eşitlik
Uluslararası İşçi Birliği - Dördüncü Enternasyonal (LIT-CI / UİB-DE): Türkiye sempatizan seksiyonu RED Hareketi
Dördüncü Enternasyonal'in Yeniden Kuruluşu Koordinasyonu(CRFI): Türkiye seksiyonu Devrimci İşçi Partisi
Uluslararası Marksist Akım(IMT):
Uluslararası Sosyalist Akım(ISTENDENCY): Türkiye seksiyonu Devrimci Sosyalist İşçi Partisi