Peter Pan'ların En İyisi ve En Sonuncusu
Peter Pan'ların En İyisi ve En Sonuncusu | |
Yazarı | J. D. Salinger |
---|---|
Özgün ismi | The Last and Best of the Peter Pans |
Ülke | ABD |
Özgün dili | İngilizce |
Konu(lar) | Savaşa çağrılmış bir askerin annesi ile olan diyalogu |
Anadilinde basım tarihi | Yayınlanmadı |
Önceki eser | Mrs. Hincher |
Takip eden eser | Varioni Kardeşler[1](The Varioni Brothers) |
Peter Pan'ların En İyisi ve En Sonuncusu[2] (İng. The Last and Best of the Peter Pans), ABD'li yazar J. D. Salinger'ın yayınlanmamış bir öyküsüdür.[3] Salinger, eseri 1942 yılında yazdı.
Açıklama
1942 yılının Nisan ayında ordu mensubu olan J. D. Salinger'a İkinci Dünya Savaşı'na katılması için celp geldi.[4] Celbin ardından yazdığı bu öyküsünde yazar oğlunun savaşa katılmasını istemeyen Mary Moriarity ile oğlu Vincent Caulfield arasındaki diyalogu yazdı. Vincent yazarın ünlü kahramanı Holden Caulfield'in ağabeyidir. Holden öyküde görünmez ancak adı anılır.
Konusu
Vincent, asker alma komisyonundan gelen alım belgesini mutfak çekmecesisinin içinde bulur. Annesinin sakladığını düşünerek hızla yanına gider ve kadına bağırmaya başlar. Vincent ile bir aktris olan annesi Mary Moriarity arasındaki askerlikle ilgili tartışma büyür. Mary, sadece Vincent'ın iyiliğini istediğini ve onun orduda mutlu olamayacağına inandığı için belgeleri sakladığını söylerek kendini savunur. Mary'nin diğer oğlu Kenneth savaşta ölmüştür ve kadın bir kayıp daha yaşamak istememektedir. Annesi Vincent'a dışarıda oynamakta olan küçük kız kardeşi Phoebe'yi göstererek evlerindeki mutlu hayatlarını hatırlatmak ister.
Öykünün sonunda Vincent'ın savaşa gideceği kesinleşir. Başlarda annesini riyakarlıkla suçlayan Vincent onun Kenneth'in ölümünden kısa bir sonra kendisini de kaybetmek istemediğini düşünmeye başlar. Odasında döndüğünde kadının bencil bir insan değil aksine "Peter Pan'ların en iyisi ve en sonuncusu" olduğuna karar verir.
Sonrası
Peter Pan'ların En İyisi ve En Sonuncusu Salinger'ın hiçbir zaman basılmayan öykülerinden biri oldu. 1946 yılında Whit Burnett ile Salinger arasında Gençler antolojisinin ikinci kere basılması gündeme geldi. İkili bu derlemede yer alması için 19 öykü üzerinde anlaştılar.[5] Bu öykülerden biri de Peter Pan idi. Fakat, Story Press'in ortak çalışacağı yayınevi finansal destekten vazgeçti ve Story Press'in bu derlemenin masraflarını tek başına karşılayamacağı ortaya çıkınca kitabın basımı iptal oldu. Antolojinin basımının ikinci kere iptal olması Salinger ve Burnett'ın dostuluğunun sonunu getirdi.
Story Press arşivleri 1965 yılında Princeton Üniversitesi'ne bağışlandı. Hikâye şu anda bu üniversitesinin kütüphanesinde bulunmaktadır.[2]
Salinger'ın 1944 yılında yazdığı Son İznin Son Günü isimli öyküsü Peter Pan'ların En İyisi ve En Sonuncusu'nun devamı kabul edilir. Bu öyküde Salinger İkinci Dünya Savaşı'nda savaşacak Vincent Caulfield ve arkadaşı Babe Gladwaller'ı anlattı.
Kaynaklar
- Slawenski, Kenneth (2011), Üzüntü Muz Kabuğu ve J. D. Salinger, Sel Yayınları, ISBN 9789755705200
Notlar
- ↑ Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 60
- 1 2 Öykünün Türkçe isminin alındığı kitap: Slawenski 2011, s. 53
- ↑ Reiff, Rachel Haugrud (2008) (İngilizce). J.D. Salinger: The Catcher in the Rye and Other Works. Marshall Cavendish. ISBN 9780761425946.
- ↑ Slawenski 2011, s. 52
- ↑ Slawenski 2011, s. 144