İhsan Sabri Çağlayangil
İhsan Sabri Çağlayangil | |
---|---|
Türkiye Cumhurbaşkanı Vekili | |
Görev süresi 6 Nisan 1980 - 12 Eylül 1980 | |
Yerine geldiği | Fahri Korutürk |
Yerine gelen | Kenan Evren |
Cumhuriyet Senatosu Başkanı | |
Görev süresi 6 Kasım 1979 - 12 Eylül 1980 | |
Yerine geldiği | Sırrı Atalay |
Yerine gelen | Makam kaldırıldı |
Türkiye Dışişleri Bakanı | |
Görev süresi 27 Ekim 1965 - 26 Mart 1971 | |
Başbakan | Süleyman Demirel |
Yerine geldiği | Hasan Esat Işık |
Yerine gelen | Osman Olcay |
Görev süresi 31 Mart 1975 - 21 Haziran 1977 | |
Başbakan | Süleyman Demirel |
Yerine geldiği | Melih Esenbel |
Yerine gelen | Ahmet Gündüz Ökçün |
Görev süresi 21 Temmuz 1977 - 5 Ocak 1978 | |
Başbakan | Süleyman Demirel |
Yerine geldiği | Ahmet Gündüz Ökçün |
Yerine gelen | Ahmet Gündüz Ökçün |
Türkiye Çalışma Bakanı | |
Görev süresi 20 Şubat 1965 - 27 Kasım 1965 | |
Başbakan | Süleyman Demirel |
Yerine geldiği | Bülent Ecevit |
Yerine gelen | Naili Erdem |
Kişisel bilgiler | |
Doğum | 1 Ocak 1908 İstanbul, Osmanlı İmparatorluğu |
Ölüm | 30 Aralık 1993 (85 yaşında) Ankara, Türkiye |
Partisi | Adalet Partisi (1961-1980) |
Eşi | Furuzende Çağlayangil |
Bitirdiği okul | İstanbul Üniversitesi |
Mesleği | Avukat, politikacı |
İhsan Sabri Çağlayangil (1908, İstanbul - 30 Aralık 1993, Ankara), Türk siyasetçi. 1965-1971 ve 1975-1977 arasında Dışişleri Bakanlığı, 1979-1980'de Cumhuriyet Senatosu başkanlığı ve Cumhurbaşkanı vekilliği yapmıştır. Kendi yazmış olduğu anılarında memleketini Değirmenboğazı, Manyas olarak belirtmiştir. Ubıhlardandı[1].
Hayatı
İstanbul (Erkek) Lisesi mezunudur. 1932'de İstanbul Üniversitesi Hukuk Fakültesi'ni bitirdi. Emniyet Genel Müdürlüğü'nün çeşitli kademelerinde görev yaptı. 1937 yılında Dersim harekatının sonuçlanmasının ardından kurulan mahkemede idama mahkûm edilen sanıkların infazını düzenlemekle görevlendirildi.
1945'te Ahlat kaymakamı, 1948'de Yozgat, 1950'de Antalya, 1953'te Çanakkale, 1954'te Sivas valisi oldu. Aynı yıl getirildiği Bursa valiliği görevini 1960'a değin sürdürdü. Memleketi olduğu için Cumhurbaşkanı Celal Bayar'ın özel önem verdiği bu valilik nedeniyle Demokrat Parti hareketinin önemli isimlerinden birine dönüştü. 27 Mayıs 1960 ihtilalinden sonra tutuklanarak önce Yassıada, ardından Balmumcu'da hapis yattı. Yargılanmadan 6 ay sonra serbest bırakıldı.
1961'de siyasete atılarak, Adalet Partisi'nden Bursa senatörü seçildi. 20 Şubat 1965'te Suat Hayri Ürgüplü başkanlığında kurulan koalisyon hükümetinde Çalışma Bakanı oldu. 1965 genel seçimlerinin ardından kurulan Demirel hükümetinde Dışişleri Bakanı olarak görev aldı. Görevi sırasında çok iyi bilmediği diplomasi dünyasına hızla alıştı, komplekssiz kişiliği ve bilmediği konularda dışişleri personeline tam güveniyle başarılı bir bakan oldu.
Hükümetin 12 Mart 1971 askeri müdahalesi üzerine istifa etmesiyle, bu görevden ayrıldı. 12 Mart döneminde senato üyeliğini ve AP içindeki etkili konumunu sürdürdü.
Mart 1975'te Demirel'in kurduğu I. Milliyetçi Cephe hükümetinde gene Dışişleri Bakanlığı görevine getirildi. 5 Haziran 1977 genel seçimlerinden sonra kurulan Cumhuriyet Halk Partisi azınlık hükümetinin güvenoyu alamamasından sonra Temmuz 1977'de Süleyman Demirel başkanlığında oluşturulan II. Milliyetçi Cephe hükümetinde de aynı görevi üstlendi. Aralık 1977'de hükümetin bir gensoruyla düşürülmesine değin bakanlık görevini sürdürdü. Ekim 1979'daki ara seçimlerden sonra Cumhuriyet Senatosu başkanlığına seçildi. 6 Nisan 1980'de görev süresi dolan Cumhurbaşkanı Fahri Korutürk'ün yerine cumhurbaşkanlığı görevine vekalet etti. 12 Eylül 1980 askeri müdahalesiyle sona eren bu görevi sırasında kontenjan senatörleri ataması mecliste tartışmalara yol açtı.
1982 Anayasası'nın geçici 4. maddesi ile 5 yıllık siyaset yasaklıları arasına giren Çağlayangil, Mayıs 1983'te siyasal partilerin kurulmasına izin verilmesinden sonra Büyük Türkiye Partisi'nin (BTP) kuruluşunda rol oynadı. Partinin Milli Güvenlik Konseyi kararıyla kapatılmasının ardından bazı eski AP'li ve Cumhuriyet Halk Partisi üyesi politikacılarla beraber 1 Haziran 1983-30 Eylül 1983 arasında Zincirbozan'da (Çanakkale) gözetim altında tutuldu. 6 Eylül 1987'de yapılan referandum sonunda siyaset yasağı kalktı, ancak Kasım 1990'da aktif siyasetten ayrıldığını açıkladı.
Anekdotlar
- İhsan Sabri Çağlayangil, siyasetin yanında önceleri bir süre şiirle de uğraştı.
- "Bir elinde sigara, bir elinde binlik şişe;
- Erkeklik bu mu kızım? Erkeksen ayakta işe"
beyiti her ne kadar kendisi yazmasa da ona mal edilmiştir.
- Çapkınlığıyla tanınmış, bu tür söylentileri yalanlamak bir yana, yayılmasına bizzat katkıda bulunmuştur.
- İhsan Sabri Çağlayangil, Zincirlikuyu Mezarlığı'na defnedilmiştir.
- 1967 yılında Papa 6. Paul'ün Türkiye ziyaretinde, Ayasofya Müzesi'nde dizlerini çöküp dua etmek istediği sırada, o zaman Dışişleri Bakanı olarak papaya eşlik etmekte olan Çağlayangil, "Burası Cami ya da Kilise değil, müze. Burada dini tören yapılamaz" demiş ve herhangi bir krize yol açmadan meseleyi geçiştirmiştir.
- Fransızca bilen Çağlayangil, zaman zaman konuşmalarını İngilizce yapmak da istemiştir. Bu durumda konuşmasını Dışişleri personeline çevirtip İngilizce metni çalışarak kürsüye çıkmıştır.
Kaynakça
- ↑ Wubıh’lar İhsan Sabri Çağlayangil gibi siyasetçi, Taha Carım gibi diplomat, Keriman Halis gibi dünya güzeli yetiştiren bir toplumdu. Wubıh’lar, bu dünyaya Rusların sayesinde 21 Mayıs 1864’te elveda demişti. Rusların bu jenositini Kafkasyalılar kadar tarih de affetmeyecektir. (Recep Albayrak, "Simav Çerkezleri", T.C. Simav Kaymakamlığı, June 19, 2012.
Siyasi görevi | ||
---|---|---|
Önce gelen: Fahri Korutürk |
Türkiye Cumhurbaşkanı Vekili 6 Nisan 1980 - 12 Eylül 1980 |
Sonra gelen: Kenan Evren |
Önce gelen: Sırrı Atalay |
Cumhuriyet Senatosu Başkanı 6 Kasım 1979 - 12 Eylül 1980 |
Sonra gelen: Sonra gelen yoktur. |
Önce gelen: Ahmet Gündüz Ökçün |
Türkiye Dışişleri Bakanı 21 Temmuz 1977 - 5 Ocak 1978 |
Sonra gelen: Ahmet Gündüz Ökçün |
Önce gelen: Melih Esenbel |
Türkiye Dışişleri Bakanı 31 Mart 1975 - 21 Haziran 1977 |
Sonra gelen: Ahmet Gündüz Ökçün |
Önce gelen: Hasan Esat Işık |
Türkiye Dışişleri Bakanı 27 Ekim 1965 - 26 Mart 1971 |
Sonra gelen: Osman Olcay |
Önce gelen: Bülent Ecevit |
Türkiye Çalışma Bakanı 20 Şubat 1965 - 27 Kasım 1965 |
Sonra gelen: Naili Erdem |
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|
|