Erdal İnönü

Erdal İnönü
Türkiye Başbakanı
(vekil)
Görev süresi
16 Mayıs 1993 - 25 Haziran 1993
Cumhurbaşkanı Süleyman Demirel
Yerine geldiği Süleyman Demirel
Yerine gelen Tansu Çiller
Türkiye Başbakan Yardımcısı
Görev süresi
20 Kasım 1991 - 19 Eylül 1993
Başbakan Süleyman Demirel
Yerine geldiği Ekrem Pakdemirli
Yerine gelen Murat Karayalçın
Türkiye Dışişleri Bakanı
Görev süresi
27 Mart 1995 - 6 Ekim 1995
Başbakan Tansu Çiller
Yerine geldiği Murat Karayalçın
Yerine gelen Coşkun Kırca
Sosyaldemokrat Halkçı Parti Genel Başkanı
Görev süresi
30 Mayıs 1986 - 11 Eylül 1993
Yerine geldiği Aydın Güven Gürkan
Yerine gelen Murat Karayalçın
Türkiye Büyük Millet Meclisi
17., 18. ve 19. dönem milletvekili
Görev süresi
28 Eylül 1986 - 24 Aralık 1995
Seçim Bölgesi 1986 – İzmir
1987 – İzmir
1991 – İzmir
Kişisel bilgiler
Doğum 6 Haziran 1926(1926-06-06)
Ankara, Türkiye
Ölüm 31 Ekim 2007 (81 yaşında)
Houston, Teksas, Amerika Birleşik Devletleri
Partisi Sosyal Demokrasi Partisi (1983-1985)
Sosyaldemokrat Halkçı Parti (1985-1995)
Cumhuriyet Halk Partisi (1995-2001)
Eşi Sevinç İnönü
Bitirdiği okul Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi
California Teknoloji Enstitüsü
Mesleği Akademisyen, Fizikçi
Dini İslam

Erdal İnönü (d. 6 Haziran 1926, Ankara – ö. 31 Ekim 2007, Houston), Türk bilim insanı ve siyasetçi. 16 Mayıs ve 25 Ekim 1995 tarihleri arasında yaklaşık 1.5 ay süreyle başbakanlık görevine vekalet etmiştir. Ayrıca 1991–1993 yılları arasında Başbakan yardımcılığı görevini üstlenmiştir. 1986–1993 yılları arasında Sosyal Demokrasi Partisi (SODEP) genel başkanlığı görevini sürdürmüştür. Türkiye Cumhuriyeti'nin ikinci cumhurbaşkanı İsmet İnönü'nün oğludur.

İnönü 1983 yılında 12 Eylül Darbesi'nin ardından siyasi faaliyetler serbest bırakılınca bütün öğretim ve yöneticilik görevlerinden ayrılmıştır ve aynı yıl Haziran ayında SODEP'i kurucu üyeleri arasında yer almıştır ve ilk genel başkanı olmuştur. Kurucu üyeliğinin Güvenlik Konseyi'nce veto edilmesine karşın, Aralık 1983'te yeniden SODEP genel başkanlığına seçilmiştir. 1984 Türkiye yerel seçimleri'nde partisi %%23.4 oy alarak 2. sırada yer almıştır. 1985 yılında SODEP Halkçı Parti ile Sosyaldemokrat Halkçı Parti (SHP) adı altında birleşmesinin ardından 1986 yılında partinin genel başkanı olmuştur. Partisi 1986 Türkiye milletvekili ara seçimleri'nde %22.6 oy alarak 3. sıraya düşmüştür ve İnönü İzmir milletvekili olarak meclise girmiştir.

1991 Türkiye genel seçimleri'nin ardından SHP Süleyman Demirel'in genel başkanlığını yaptığı Doğru Yol Partisi (DYP) ile bir koalisyon hükümeti kurmuştur ve İnönü Başbakan yardımcısı olmuştur. 1993 Türkiye cumhurbaşkanlığı seçimi'nde Demirel Cumhurbaşkanı seçilince Başbakanlık görevine başlamıştır. Tansu Çiller DYP'nin genel başkanı seçilince ve hükümet kurunca İnönü, başbakan yardımcılığı görevini üstlenmiştir. 1995 yılında aktif siyasetten ayrılana kadar Dışişler bakanlığı görevini sürdürmüştür.

Erken yaşamı

Erdal İnönü ailesiyle (sağ üstte)

Erdal İnönü, İsmet ve Mevhibe İnönü'nün üç çocuğunun (Ömer ve Özden) ortancası olarak 6 Haziran 1926 tarihinde Ankara'da dünyaya geldi. İlk, orta ve lise öğrenimini Ankara'da tamamladı. 1943'te Ankara Gazi Lisesi, 1947'de Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi Fizik-Matematik Bölümü'nü bitirdikten sonra ABD'ye gitti. California Teknoloji Enstitüsü'nde (Caltech) fizik dalında yüksek lisans (1948) ve doktora (1951) dereceleri aldı. Bir süre Princeton Üniversitesi'nde araştırma yaptıktan sonra 1952'de Türkiye'ye döndü. Asistan olarak girdiği Ankara Üniversitesi Fen Fakültesi'nde 1955'te doçent oldu. 1957'de Sevinç (Sohtorik) İnönü'yle evlendi. 1958-60 arasında Princeton Üniversitesi'nde ve Oak Ridge Princeton National Laboratory'de konuk araştırmacı olarak bulundu. Ardından kuramsal fizik profesörü olarak Orta Doğu Teknik Üniversitesi'ne (ODTÜ) girdi.

Soldan sağa doğru: Galip Demirağ (Nuri Demirağ'ın oğlu), Ömer İnönü (İsmet İnönü'nün oğlu), Nuri Demirağ, Erdal İnönü (İsmet İnönü'nün oğlu), bilinmiyor, Mehmet Kum.

ODTÜ'de Teorik Fizik Bölüm başkanlığı (1960-64), Fen ve Edebiyat Fakültesi dekanlığı (1965-68) yaptı. 1968'de ABD'ye giderek Princeton ve Columbia üniversitelerinde bir yıl süreyle konuk profesör olarak ders verdi. 1969'da yurda dönerek ODTÜ rektör vekilliğine, 1970'te de rektörlüğüne seçildi. Mart 1971'de rektörlükten ayrılarak yalnızca öğretim ve araştırma görevlerini sürdürdü. 1974'te fizik dalında TÜBİTAK Bilim Ödülü'nü kazandı.[1] Aynı yıl altı ay kadar Princeton Üniversitesi'nde konuk araştırmacı olarak çalıştı. 1975'te Boğaziçi Üniversitesi'ne geçti. Bir yıl sonra aynı üniversitenin Temel Bilimler Fakültesi dekanlığına getirildi. Altı yıl süren bu görevden sonra 1982'de, Türkiye Bilimsel ve Teknolojik Araştırma Kurumu'nun (TÜBİTAK) İstanbul'da kurulan Temel Bilimler Araştırma Enstitüsü (Feza Gürsey Enstitüsü) müdürlüğüne atandı.

Siyasi yaşamı

Mayıs 1983'te, 12 Eylül Darbesi'nin ardından siyasi faaliyetler serbest bırakılınca bütün öğretim ve yöneticilik görevlerinden ayrıldı ve 6 Haziran 1983'te Sosyal Demokrasi Partisi'nin (SODEP) kurucu üyesi ve ilk genel başkanı olarak siyasal yaşama atıldı. Kurucu üyeliğinin Haziran 1983'te Milli Güvenlik Konseyi'nce veto edilmesine karşın, Aralık 1983'te yeniden SODEP genel başkanlığına seçildi.

SODEP ile Halkçı Parti'nin (HP) birleşmesinde yapıcı bir rol oynadı. SODEP'in 2-3 Kasım 1985'te Halkçı Parti ile Sosyaldemokrat Halkçı Parti (SHP) adı altında birleşmesinden sonra, SHP genel başkanlığını partinin ilk genel kuruluna kadar Halkçı Parti genel başkanı Aydın Güven Gürkan'a bıraktı. Haziran 1986'daki kurultayda genel başkanlığa getirildi. 28 Eylül 1986'da yapılan ara seçimlerde İzmir'den Türkiye Büyük Millet Meclisi'ne (TBMM) seçildi. Haziran 1987'deki SHP kurultayında yeniden SHP genel başkanlığına, 30 Kasım 1987'deki erken genel seçimlerde de ikinci kez İzmir milletvekilliğine seçildi.

İnönü liderliğindeki SHP, iktidardaki Anavatan Partisi'nin (ANAP) ağır bir hezimete uğradığı 1989 yerel seçimlerinde oyların yüzde 28.7'sini alarak birinci parti konumuna yükseldi; SHP, başta İstanbul, Ankara ve İzmir olmak üzere 67 il merkezindeki belediye başkanlıklarının 39'unu elde etti.

İnönü, parti içinde Deniz Baykal, İsmail Cem ve Ertuğrul Günay'ın başını çektiği muhalefet grubuna karşı, kurultayları (Haziran 1988'de İsmail Cem'e, Aralık 1989, Eylül 1990 ve Ocak 1992'de de Baykal'a karşı) kazanarak genel başkanlık görevini sürdürdü.[2]

Kasım 1991'deki erken genel seçimlernde oyların yüzde 20'sini toplayabilen SHP üçüncü parti olunca parti içi muhalefet yitirilen oyların sorumluluğunu İnönü yönetimine yükledi. Ama seçimlerden birinci parti olarak çıkan Doğru Yol Partisi'nin (DYP) SHP ile koalisyon hükümeti kurması, hükümette başbakan yardımcılığını üstlenen İnönü'nün parti içindeki durumunu güçlendirdi.

Aynı seçimlerde SHP listelerinden seçime katılan Halkın Emek Partisi (HEP) adaylarından 18'i milletvekili seçildi. HEP kökenli Leyla Zana ile Hatip Dicle'nin neden oldukları TBMM'deki yemin krizinden sonra Erdal İnönü, iki milletvekilinin partiden istifasını istemek zorunda kaldı. Bunun üzerine SHP’den ayrılan HEP kökenli milletvekilleri Demokrasi Partisi'ni (DEP) kurdular.

25-26 Ocak 1992'deki 7. Olağanüstü Kurultay'da İnönü'ye karşı bir kez daha yenilen ve parti yönetimini ele geçirme umutlarını kaybeden Deniz Baykal ve muhalefet grubu "Yeni Sol", SHP'den ayrılarak Cumhuriyet Halk Partisi'ni (CHP) yeniden kurdu (Eylül 1992).

Cumhurbaşkanı Turgut Özal'ın ani ölümü ve ardından Süleyman Demirel'in cumhurbaşkanlığına seçilmesinden sonra yaklaşık 1.5 ay süreyle başbakanlık görevine vekalet etti. 12-13 Haziran 1993 tarihlerinde gerçekleştirilen DYP kongresinden önce, 6 Haziran tarihinde sürpiz bir kararla SHP'nin de DYP gibi lider değişikliğine gitmesi gerektiğini açıklayarak partisinin yapılacak ilk kurultayında aday olmayacağını açıkladı. 11-12 Eylül 1993'te yapılan SHP 4. Olağan Kurultayı'nda genel başkanlığa Ankara Büyükşehir Belediye Başkanı Murat Karayalçın seçildi.

18-19 Şubat 1995'te SHP ile CHP'nin birleştiği kurultayda CHP'nin "Onursal Genel Başkanı" seçildi. Kurultaydan hemen sonra DYP-CHP koalisyon hükümetinin CHP kanadında yapılan atamalarda dışişleri bakanı oldu. 1995 yılının ekim ayında, hem koalisyondaki görevinden, hem de aktif siyasetten ayrıldı. Nisan 2001'de CHP Genel Başkanı Deniz Baykal'ın bazı uygulamalarına tepki göstererek CHP'den istifa etti.[3] Son yıllarında sosyal demokrat çevrelerden yapılan tüm ısrarlara rağmen aktif siyasete dönmedi.

Üç kez milletvekili seçilen İnönü, 17. (ara seçim), 18. ve 19. dönemlerde İzmir milletvekilliği yaptı. Sosyalist Enternasyonal başkan yardımcılığı görevinde bulundu (1992-2001).

Bilimsel çalışmaları

TÜBİTAK Bilim Kurulu, Atom Enerjisi Komisyonu, UNESCO Yürütme Konseyi üyeliği ve Türk Fizik Derneği başkanlığında bulunan Erdal İnönü'nün fizik alanında önemli çalışmaları vardır. Uluslararası bilim dergilerinde de yer alan araştırmalarının en önemlisi, 1951'de Macar asıllı ABD'li atom fizikçisi Eugene Wigner ile Princeton Üniversitesi'nde ortak yaptığı çalışmadır. "Grupların İndirgenmesi ve Gösterimi Üstüne" adlı bu çalışma gruplar kuramında genel bir yöntem niteliği kazanarak, matematiksel fiziğin temel yöntemleri arasına girmiştir. "İnönü-Wigner Grup İndirgenmesi" adıyla bilinen çalışması (1951), çağdaş matematiksel fiziğin temel kavramlarından biri kabul edilir.

Erdal İnönü, Türkiye Bilimsel ve Teknik Araştırma Kurumu'nun (TÜBİTAK) kuruluşuna katkıda bulundu ve TÜBİTAK Temel Araştırmalar Enstitüsü'nde kurucu müdürlük görevini yürüttü. 2004 yılında, fizik alanında Nobel’den sonraki en önemli ödül olan Wigner Madalyası’nı alan İnönü, bu ödülü Feza Gürsey’den sonra alan ikinci Türk oldu.[4] İnönü ayrıca Türkiye Cumhuriyeti ve Osmanlı İmparatorluğu üzerindeki bilimsel çalışmaları ile bilinir.

2002'den tedavisi başlayana kadar Sabancı Üniversitesi ve TÜBİTAK Feza Gürsey Enstitüsü'nde görev yaptı.

Ölümü

Nisan 2006'da kan kanseri teşhisi konan Erdal İnönü, Amerika Birleşik Devletleri'nde bir süre tedavi gördü. Başarılı geçen ilk tedavinin ardından Türkiye’ye dönen İnönü, kanser hastalığına bağlı zatürre teşhisi ile 20 Ağustos 2007 tarihinde yeniden hastaneye kaldırıldı. Tetkikler sonucunda, ilk tedavi döneminde kontrol altına alınan lösemi hastalığının tekrar ortaya çıktığı belirlendi ve yine ABD’ye götürüldü.

31 Ekim 2007 günü kan kanseri tedavisi gördüğü hastanede, 81 yaşında yaşamını yitirdi. Cenazesi 2 Kasım Cuma günü akşam saatlerinde Türk Hava Yolları’nın tarifeli uçağıyla Ankara’ya getirildi. Definine ilişkin ilk tören 3 Kasım Cumartesi günü saat 11.00’de TBMM’de yapıldı; cumartesi gününe dek cenazesi Gülhane Askerî Tıp Akademisi'nde (GATA) korundu. İnönü’nün naaşı devlet töreninin ardından, doğduğu Pembe Köşk’ün bahçesine getirildi. İnönü için burada da bir tören gerçekleştirildi. Daha sonra eşi Sevinç İnönü’nün isteği doğrultusunda İstanbul’a götürülen İnönü’nün cenazesi, 4 Kasım Pazar günü Teşvikiye Camii’nde kılınan cenaze namazının ardından Zincirlikuyu Mezarlığı'ndaki aile kabristanında toprağa verildi.

Yapıtları

Erdal İnönü'nün başlıca bilimsel yapıtları;

Erdal İnönü'nün diğer yapıtları;

Kişisel özellikleri

Esprili, alçakgönüllü kişiliği ile bilinen İnönü, günlük yaşantısında halkın arasına karışmaktan çekinmezdi. Omuzlara alınmaktan, gösterişten hoşlanmaz, omuzlara alınmak istendiğinde "İnönü Yatışı" adı verilen hareketle boylu boyunca sırt üstü yere uzanarak buna engel olurdu.[5] Sigaradan hiç hoşlanmazdı. Zaman zaman TBMM'ye yürüyerek ve korumasız gelirdi.

Kaynakça

  1. ↑ TÜBİTAK Bilim Ödülleri
  2. ↑ CHP'de kurultaylar tarihi
  3. ↑ CHP'den istifa etti
  4. ↑ Prof. İnönü, bu ödülü Prof. Feza Gürsey’den sonra alan ikinci Türk oldu.
  5. ↑ Türk siyasetinin ve bilim dünyasının renkli yüzü

Dış bağlantılar

Siyasi görevi
Önce gelen:
Murat Karayalçın		 Türkiye Dışişleri Bakanı
27 Mart 1995 - 6 Ekim 1995		 Sonra gelen:
Coşkun Kırca
Önce gelen:
Süleyman Demirel		 Türkiye Başbakanı (vekil)
16 Mayıs 1993 - 25 Haziran 1993		 Sonra gelen:
Tansu Çiller
Önce gelen:
Ekrem Pakdemirli		 Türkiye Başbakan Yardımcısı
20 Kasım 1991 - 19 Eylül 1993		 Sonra gelen:
Murat Karayalçın
Önce gelen:
Aydın Güven Gürkan		 TBMM Ana Muhalefet Partisi Lideri
30 Mayıs 1986 - 20 Kasım 1991		 Sonra gelen:
Mesut Yılmaz
Parti siyasi görevi
Önce gelen:
Aydın Güven Gürkan		 Sosyaldemokrat Halkçı Parti Genel Başkanı
30 Mayıs 1986 - 11 Eylül 1993		 Sonra gelen:
Murat Karayalçın
Akademik görevi
Önce gelen:
Kemal Kurdaş		 Orta Doğu Teknik Üniversitesi Rektörü
11 Eylül 1970 - 9 Mart 1971		 Sonra gelen:
Şefik Erensü
Türkiye Cumhuriyeti Dışişleri Bakanları
TBMM Hariciye Vekilleri
(1920-1923)
TC Dışişleri Bakanları
(1923-günümüz)
Orta Doğu Teknik Üniversitesi rektörleri
This article is issued from Vikipedi - version of the 12/21/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.