Alfred Hermann Fried

Alfred Herrmann Fried.

Alfred Hermann Fried (11 Kasım 1864 - 5 Mayıs 1921), Avusturyalı Yahudi pasifist, yayıncı, gazeteci ve Alman Barış Hareketi'nin kurucularındandır. 1911 yılında Tobias Asser ile birlikte Nobel Barış Ödülü kazanmıştır.^[1]

Yaşamı

Fried Viyana, Avusturya-Macaristan'da doğdu. 15 yaşında okulu bıraktı ve bir kitapçıda çalışmaya başladı. 1883 yılında Berlin'e taşındı ve burada 1887 yılında kendi kitapçı dükkanını açtı. 1889 yılında Bertha von Suttner tarafından Die Waffen nieder! (Kollarınızı İndirin) kitabının yayımlanmasını takiben, von Suttner ile birlikte 1892 yılında aynı isimli bir dergi çıkarmaya başladılar. Die Waffen nieder! ve onun halefi olan Die Friedenswarte ( Barış Beklentisi) dergilerinde pasifist felsefesini dile getirdi.

1892'de Alman Barış Derneği kurucularından oldu (Deutsche Friedensgesellschaft). Fried Dünya barışı için modern bir örgüt fikrinin babalarından biriydi. Düşünceleri, Milletler Cemiyeti ve İkinci Dünya Savaşı sonrasında yerine gelen Birleşmiş Milletler tarafından benimsenmiştir.

Fried, Esperanto-hareketinin önemli bir üyesiydi. 1903 yılında Lehrbuch der Internationalen Hilfssprache Esperanto (Uluslararası Esperanto Dili Ders Kitabı) kitabını yayımladı. 1911 yılında Tobias Asser ile birlikte Nobel Barış Ödülü'nü kazandı. Birinci Dünya Savaşı sırasında İsviçre'de yaşamış ve 1921 yılında Viyana'da ölmüştür.

Çalışmaları

Das Abrüstungs-Problem: Eine Untersuchung. Berlin, Gutman, 1904.
Abschied von Wien – eLibrary Austria Project (elib Austria etxt in German)
The German Emperor and the Peace of the World, with a Preface by Norman Angell. London, Hodder & Stoughton, 1912.
Die Grundlagen des revolutionären Pacifismus. Tübingen, Mohr, 1908. Translated into French by Jean Lagorgette as Les Bases du pacifisme: Le Pacifisme réformiste et le pacifisme «révolutionnaire». Paris, Pedone, 1909.
Handbuch der Friedensbewegung. (Handbook of the Peace Movement) Wien, Oesterreichische Friedensgesellschaft, 1905. 2nd ed., Leipzig, Verlag der «Friedens-Warte», 1911.
«Intellectual Starvation in Germany and Austria», in Nation, 110 (March 20, 1920) 367–368.
International Cooperation. Newcastle upon Tyne, Richardson [1918].
Das internationale Leben der Gegenwart. Leipzig, Teubner, 1908.
«The League of Nations: An Ethical Institution», in Living Age, 306 (August 21, 1920) 440–443.
Mein Kriegstagebuch. (My War Journal) 4 Bde. Zürich, Rascher, 1918–1920.
Pan-Amerika. Zürich, Orell-Füssli, 1910.
The Restoration of Europe, transl. by Lewis stiles Gannett. New York, Macmillan, 1916.
Der Weltprotest gegen den versailler Frieden. Leipzig, Verlag der Neue Geist, 1920.
Die zweite Haager Konferenz: Ihre Arbeiten, ihre Ergebnisse, und ihre Bedeutung. Leipzig, Nachfolger [1908].

Esperanto textbook ve kelime kitapları

Wörterbuch Esperanto-Deutsch und Deutsch-Esperanto
Lehrbuch der internationalen Hilfssprache “Esperanto” mit Wörterbuch in Esperanto-Deutsch und Deutsch-Esperanto, Berlin-Schönberg: Esperanto-Verlag, 1903 pr. Pass & Garleb, Berlin 18x12cm II, 120p.^[2]
- 2nd edition: Stuttgart: Franckhsche Verlagshandlung,1905 18x12cm 91, 5p.
- 3rd edition: Stuttgart: Franckhsche Verlagshandlung,1905 18x12cm 91p.

Kaynakça

↑ http://www.nobelprize.org/nobel_prizes/peace/laureates/1911/fried-bio.html
↑ Added, Roland (2011-04-28). "Lehrbuch Fried 1903 / lernolibro de la nobelpremiito Alfred Hermann Fried". Ipernity.com. 20 Haziran 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20150620215539/http://www.ipernity.com/doc/porkido/10482404?from=10482404&at=1304005847. Erişim tarihi: 2012-09-25.

Roger Chickering: Imperial Germany and A World Without War : The Peace Movement and German Society, 1892–1914. Princeton University Press, Princeton 1975, ISBN 0-691-10036-5.
Walter Göhring: Verdrängt und Vergessen – Friedensnobelpreisträger. Alfred Hermann Fried. Kremayr & Scheriau, Wien 2006, ISBN 978-3-218-00768-9
Bernhard Kupfer: Lexikon der Nobelpreisträger. Patmos, Düsseldorf 2001, ISBN 3-491-72451-1
Petra Schönemann-Behrens: „Organisiert die Welt“. Leben und Werk des Friedensnobelpreisträgers Alfred Hermann Fried (1864–1921). Dissertation, Universität Bremen 2004.
Bernhard Tuider: Alfred Hermann Fried. Pazifist im Ersten Weltkrieg – Illusion und Vision. VDM, Saarbrücken 2010, ISBN 978-3-639-25061-9
About Alfred Hermann Fried
Alfred Hermann Fried (November 11, 1864 – May 5, 1921) (Archived 2009-10-25)
Nobel biography

Nobel Barış Ödülü sahipleri

1901-1925	1901 Henry Dunant / Frédéric Passy 1902 Élie Ducommun / Charles Gobat 1903 Randal Cremer 1904 Institut de Droit International 1905 Bertha von Suttner 1906 Theodore Roosevelt 1907 Ernesto Moneta / Louis Renault 1908 Klas Arnoldson / Fredrik Bajer 1909 A. M. F. Beernaert / Paul Estournelles de Constant 1910 Uluslararası Barış Bürosu 1911 Tobias Asser / Alfred Fried 1912 Elihu Root 1913 Henri La Fontaine 1914 1915 1916 1917 Uluslararası Kızılhaç Komitesi 1918 1919 Woodrow Wilson 1920 Léon Bourgeois 1921 Hjalmar Branting / Christian Lange 1922 Fridtjof Nansen 1923 1924 1925 Austen Chamberlain / Charles Dawes

1926-1950	1926 Aristide Briand / Gustav Stresemann 1927 Ferdinand Buisson / Ludwig Quidde 1928 1929 Frank B. Kellogg 1930 Nathan Söderblom 1931 Jane Addams / Nicholas Butler 1932 1933 Norman Angell 1934 Arthur Henderson 1935 Carl von Ossietzky 1936 Carlos Saavedra Lamas 1937 Robert Cecil 1938 Nansen Uluslararası Mülteciler Ofisi 1939 1940 1941 1942 1943 1944 Uluslararası Kızılhaç Komitesi 1945 Cordell Hull 1946 Emily Balch / John Mott 1947 Friends Service Council / Amerikan Dostluk Hizmet Komitesi 1948 1949 John Boyd Orr 1950 Ralph Bunche

1951-1975	1951 Léon Jouhaux 1952 Albert Schweitzer 1953 George Marshall 1954 Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği 1955 1956 1957 Lester B. Pearson 1958 Georges Pire 1959 Philip Noel-Baker 1960 Albert Lutuli 1961 Dag Hammarskjöld 1962 Linus Pauling 1963 Uluslararası Kızılhaç Komitesi / Kızılhaç ve Kızılay Dernekleri Birliği 1964 Martin Luther King, Jr. 1965 UNICEF 1966 1967 1968 René Cassin 1969 Uluslararası Çalışma Örgütü 1970 Norman Borlaug 1971 Willy Brandt 1972 1973 Lê Ðức Thọ (ödülü reddetti) / Henry Kissinger 1974 Seán MacBride / Eisaku Satō 1975 Andrei Sakharov

1976-2000	1976 Betty Williams / Mairead Corrigan 1977 Uluslararası Af Örgütü 1978 Enver Sedat / Menachem Begin 1979 Rahibe Teresa 1980 Adolfo Pérez Esquivel 1981 Birleşmiş Milletler Mülteciler Yüksek Komiserliği 1982 Alva Myrdal / Alfonso García Robles 1983 Lech Wałęsa 1984 Desmond Tutu 1985 Nükleer Savaşın Önlenmesi için Uluslararası Hekimler 1986 Elie Wiesel 1987 Óscar Arias 1988 BM Barış Gücü 1989 Tenzin Gyatso (14. Dalay Lama) 1990 Mihail Gorbaçov 1991 Ang San Su Çi 1992 Rigoberta Menchú 1993 Nelson Mandela / F. W. de Klerk 1994 Şimon Peres / İzak Rabin / Yaser Arafat 1995 Pugwash Konferansları / Joseph Rotblat 1996 Carlos Belo / José Ramos-Horta 1997 Kara Mayınlarının Yasaklanması için Uluslararası Kampanya / Jody Williams 1998 John Hume / David Trimble 1999 Médecins Sans Frontières 2000 Kim Dae-jung

2001-günümüz	2001 Kofi Annan / Birleşmiş Milletler 2002 Jimmy Carter 2003 Şirin Ebadi 2004 Wangari Maathai 2005 Uluslararası Atom Enerjisi Kurumu / Muhammed El Baradey 2006 Grameen Bank / Muhammed Yunus 2007 Al Gore / Hükümetlerarası İklim Değişikliği Paneli 2008 Martti Ahtisaari 2009 Barack Obama 2010 Liu Xiaobo 2011 Ellen Johnson Sirleaf / Leymah Gbowee / Tawakel Karman 2012 Avrupa Birliği 2013 Kimyasal Silahların Yasaklanması Örgütü 2014 Kailash Satyarthi / Malala Yusufzay 2015 Tunus Ulusal Diyalog Dörtlüsü 2016 Juan Manuel Santos

This article is issued from Vikipedi - version of the 11/27/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.