Louis Renault (hukukçu)
Louis Renault (d. 21 Mayıs 1843, Autun - ö. 7 Şubat 1918, Barbizon, Fransa), Fransız hukukçu ve eğitimci. 1907'de Ernesto Teodoro Moneta ile birlikte Nobel Barış Ödülü'nü kazanmıştır.
1868-73 arasında Dijon Üniversitesi'nde Roma ve ticaret hukuku profesörlüğü, 1873'ten ölünceye değin de Paris Hukuk Fakültesi'nde profesörlük (1881'den sonra uluslararası hukuk profesörlüğü) yaptı. 1890'da Fransız Dışişleri Bakanlığı'nın hukuk danışmanlığına atandı. Bu görevi sırasında Fransız dış politikasını uluslararası hukukun ışığında dikkatle inceledi. Aralarında 1899 ve 1907'deki Lahey barış konferanslarıyla Londra'daki deniz konferansının da (1908-09) bulunduğu birçok konferansa katıldı.
Başarılı bir hakem olarak da ünlenen Renault, 1905'teki Japon Konut Vergisi, 1909'daki Casa Blanca, 1911'deki Sawarkar ve 1913'teki Kartaca ile Manouba davaları gibi birçok sorunun çözümüne katkıda bulundu. Bu arada uluslararası hukukun özel konularına ilişkin çok sayıda makale ve monografi yazdı. C. Lyon-Cean ile birlikte iki ciltlik bir ticaret hukuku kitabı, sekiz ciltlik bir inceleme ve birçok baskısı yapılan bir elkitabı yayımladı.
1879'da Introduction to the Study of International Law (Uluslararası Hukukun İncelemesine Giriş) adlı çalışmasını, 1917'de ise Almanya'nın antlaşma yükümlülüklerini çiğneyerek Belçika ve Lüksemburg'u işgalini konu alan The First Violations of International Law by Germany (Almanya'nın Uluslararası Hukuku İlk İhlalleri) adlı yapıtını yayımladı.
Kaynakça
- Nobelprize.org Louis Renault biyografisi (İngilizce)
- Ana Britannica, Cilt 26, s. 205
- Büyük Larousse, Cilt 12, s. 5996
