Yeremya kitabı

        
Yahudilik

Yeremya kitabı (İbranice: ספר יִרְמְיָהוּ), Eski Ahit'te Son Peygamberler kısmının ikinci kitabı olup, Yeşaya kitabından sonra ve Hezekiel ile Oniki küçük peygamber kitaplarından önce gelir. Görümleri aktarıldığı için kitap adını, MÖ 7. yüzyılın sonları ve MÖ 6. yüzyılın başlarında Kudüs'te, Yehuda Krallığı Babillilere yenik düştüğü zamanki kral Yoşiya zamanında yaşamış peygamber Yeremya'dan alır. Kitap, karmaşık ve şiirsel olarak İbranice yazılmıştır (10:11 istisnadır çünkü ilginç bir şekilde Aramice yazılmıştır).

Metin ve yazıtlar

Yeremya kitabına ait parçaların bir kısmı Kumran'da dördüncü mağaradaki Ölü Deniz parşömenleri'nde bulundu. Bu metinler, hem Masoretik Metin hem de Septuagint Metinler ile uyum içindedir. Bu keşif, bu iki metin arasındaki farklılıklara ışık tuttu; ilk Hristiyanlar için Yunanca yazılan Septuagint'in sadece zayıf bir tercümeden ibaret olduğu ortaya çıktı. Ölü Deniz Tomarları yayınının kıdemli editörü Emanuel Tov'un yazdığına göre, Masoretik sürüm ya İbranice orijinalinin tekrar yazılmasıyla oluşmuştur ya da bundan önce hali hazırda iki farklı sürüm yer almaktaydı.[1]

Kompozisyon

Yeremya kitabının, bugün Tesniyeciler veye beraberinde dini reformlar getiren Tesniye yazarları tarafından etkilenip düzenlendiği görüşü hakimdir.[2] Bu, hem Tesniye'de hem Yeremya kitabındaki lisanın paralelliğinden açıkça ortaya çıkmaktadır.[3] Örneğin, hem Tesniye 4:20 hem de Yeremya 11:4 "demir eritme ocağı"ndan bahsetmektedir. Ayrıca, dini reformlardaki güdü Yeremya ve Tesniyeciler arasında aynı doğrultudadır ve çocuk kurbanlarının bitişinden bahseder (bkz. Yer 7:31, 19:5, 32:35; Lev 18:21). Fakat Yeremya kitabının Tesniyeci ekolün bir parçası olup olmadığı tartışma konusudur çünkü Yeremya'da ne Tesniye'den ne de Yoşiya'nın reformlarından bahsedilir.[4] Hatta, Yeremya'daki bazı deyimlerin metinler arası olarak tekrar edilişi "tarihsel Yeremya" fikrini ortaya atmaktadır ki bu fikir ne onaylanabilir ne de terkedilebilir.[5] Fakat buna tezat olarak, Septuagint ve Masoretik Metin'deki farklılıklardan doğan tartışmalar sonucunda Masoretik Metin'in içeriğinde "tarihsel Yeremya" tasvir edildiği görülür.[6]

Kitabın bölümleri

Kitap, kabaca altı bölümde ele alınabilir[7] ve şiirsel, hikayesel ve biyografik tarz metinlerin kitap genelinde serpiştirildiği görülür.[8] Bahsedilen altı bölüm şöyledir:

Peygamber olarak Yeremya

Kitaba göre, Benyamin kabilesinin topraklarında bulunan Anatotlu bir rahibin oğlu olarak dünyaya gelen peygamber Yeremya, Süleyman Mabedi'nin yıkılmasıyla sonuçlanacak olan Nebukadnezar'ın Yehuda Krallığı'ndaki Kudüs'ü kuşatmasından önce, kuşatma sırasında ve sonrasında yaşadı. Yine kitaba göre, yıkımdan çeyrek asır önce sürekli olarak Tanrı'nın yargılayışının geleceği kehanetinde bulundu; İsrailoğullarına putları bir kenara bırakmalarını ve Tanrı'nın seçilmiş halkının kaderini yerine getirmesi ve Tanrı'nın yargısından kurtumak için tövbe edilmesini savundu. Yeremya'nın uyarılarına kulak asmayan İsrailoğulları tövbe etmedi. Amacına ulaşamayan Yeremya, bildiği ve tanıdığı her şeyin yıkımına şahit oldu; İsrail'in elit tabakası Babil'e sürgüne gönderildi ve geriye kalanlar Mısır'a kaçtı.

Yeremya kitabı, dikkat çekici bir şekilde içgözlemsel bir peygamber tasvir eder, bu peygamber tez canlı ve içine sokulduğu durumdan öfkelenen bir peygamberdir. Yeremya'nın çabaları, halkını uyarmak ve Tanrı "bu halk için artık dua etme" diyene kadar Tanrı'nın hoşgörüsü için pazarlık yapmak arasında gidip gelmiştir. Boynundaki boyundurukla performans sanatı icra edip ilgi çekmeye çalışmıştır. Kendisiyle alay edildiğinde missilemede bulunurdu; sonuç olarak hapise atıldı. Bir keresinde de ölmesi için bir kuyuya atıldı.

Yeremya'nın kehanetleri

Yeremya'nın kehanetleri sıkça aynı kelimler, deyişler ve betimlemeler kullanılarak tekrarlanmaktadır. Elli yıllık bir zaman dilimini içermesine rağmen kronolojik bir sırada değildir.

Kitabın Yunanca tercümesi olan Septuagint (LXX) sürümü İbranice olan Masoretik Metin (MT)'e kıyasla farklılıklar gösterir. Septuagint'te 10:6-8; 25:14; 27:19-22; 29:16-20; 33:14-26; 39:4-13; 52:2, 3, 15, 28-30 vs bulunmamaktadır. Toplamda, MT'de bulunan 2700 kelime LXX'de yer almamaktadır. Ayrıca MT'de 45 ile 51 konuları arasında bulunan "Uluslara karşı kehanetler" bölümü LXX'de farklı yerde yer alıp 25:13'ten sonra bulunmaktadır.

Jewish Encyclopedia (Yahudi Ansiklopedisi)'ya göre, LXX'in MT'ye oranla daha kısa ve daha eski olması, kitabın İbranice versiyonu tamamlanmadan Yunanca'ya tercüme edilmesinden kaynaklanmaktadır. Ayrıca LXX'de Baruh kitabı ve Yeremya'nın mektubu da bulunmaktadır.[9] Jerome'nin Prologue to Jeremiah eserinde bu iki yazının İbranice'de bulunmaması sebebiyle çıkarıldığını aktarmaktadır. Fakat Canon of Trent "Ieremias cum Baruch" (Yeremya ve Baruh)'u Yeremya'nın mektubu olduğu gerekçesiyle Latince tercüme olan Vulgate'ye eklendiğini belirtir.

Yeremya'nın "İtiraflar"ı

Uzmanlara göre kitabın ilk 25 konusunda Yeremya'nın pasajlarından bazıları "itiraf" içeriklidir: 11:18-12:6, 15:10-21, 17:14-18, 18:18-23 ve 20:7-18. Bu pasajlarda Yeremya sunması gereken mesajdan hoşnut olmadığını dile getirir fakat yine de ilahi çağrıyı, arayıp bulmuş olmamasına rağmen, kararlı bir şekilde yerine getirmiştir. Buna ilaveten, bu "itiraf"ların bazılarında Yeremya, Tanrı'ya kendisine zulüm edenlerden intikam alması için dua etmektedir.[10] (bkz. Yeremya 12:3)

Yeremya'nın "itiraf"ları bir çeşit kişisel hayıflanmadır. Bu tür hayıflanmalar Mezmurlar ve Eyüp kitabında da görülmektedir. Eyüp gibi Yeremya da doğduğu güne lanet eder (Yer. 20:14-18 ve Eyüp 3:3-10). Aynı şekilde, Yeremya'nın "Birçoğunun, 'Her yer dehşet içinde! Suçlayın! Suçlayalım onu!' diye fısıldaştığını duydum" diye haykırışı Mezmurlar 31:13 ile bire bir aynıdır. Fakat Yeremya'nın hayıflanmasını diğerlerinden farklı kılan, Yehova tarafından bu mesajların sunulmasıdır.[10]

Peygambersi hareketleri

İşaretsel-hareketler olarak da bilinen 'peygambersi hareketler', mesajın iletilmesi için yapılan sembolik hareketlerdir.[10] Bu hareketler genelde garip olup zamanın kültürel normlarına aykırıdır. Bu hareketlerin amacı, seyirci çekmek, seyircileri soru sormaya teşvik etmek ve peygamberin yaptığı hareketin anlamını açıklamasına olanak sağlamaktır. Peygambersi hareketler sadece Yeremya kitabına has değildir.

Yeremya kitabında bulunan işaretsel-hareketlerin bazıları şunlardır:

Bu liste, Yeremya kitabında bulunan peygambersi hareketlerin geniş listesi değildir. Kitabı okuyan kişi, peygambersi hareketlerle karşılaştığı zaman bunun farklı yazarlar tarafından farklı zamanlarda ve farklı bir seyirci grubuna yaptığını aklından çıkarmamalıdır.[16] Bu durum, içinde peygambersi hareketler bulunan diğer metinler için de geçerlidir.

Metinler, tercümeler ve yorumlar

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Tov, Emanuel: "The Septuagint and Literary Criticism", The Folio: Bulletin of the Ancient Biblical Manuscript Center, 22(2):1-6
  2. Coogan, M. A Brief Introduction to the Old Testament: The Hebrew Bible in its Context. Oxford University Press: Oxford, 2009. p.300.
  3. Hyatt, JP. Jeremiah and Deuteronomy. Journal of Near Eastern Studies. Vol. 1, No. 2 (Apr., 1942), pp. 156-173
  4. Holt, EK. The Chicken and the egg –or was Jeremiah a Member of the Deuteronomist Party? Journal for the Study of the Old Testament. Vol.44. pp109-122. (1989)
  5. Carroll, RP. ``Intertextuality and the Book of Jeremiah: Adimadversions on text and theory. The New Literary Criticism and the Hebrew Bible. pp. 55-78. 1993. Sheffield Academic Press. - books.google.com.
  6. Diamond, A R Pete. 1990. "Jeremiah's confessions in the LXX and MT : a witness to developing canonical function?." Vetus testamentum 40, no. 1: 33-50
  7. Coogan, M. A Brief Introduction to the Old Testament: The Hebrew Bible in its Context. Oxford University Press: Oxford, 2009. p299.
  8. Robert Davidson "Jeremiah, The Book of" The Oxford Companion to the Bible. Bruce M. Metzger and Michael D. Coogan, eds. Oxford University Press Inc. 1993. Oxford Reference Online. Oxford University Press. Northwestern University. 20 October 2010
  9. An Introduction to the Old Testament in Greek, Henry Barclay Swete, Cambridge University Press, 1914, Part II, Chapter III, Section 6, , "Baruch and the Epistle of Jeremiah were regarded by the Church as adjuncts of Jeremiah, much in the same way as Susanna and Bel were attached to Daniel. Baruch and the Epistle occur in lists which rigorously exclude the non-canonical books; they are cited as 'Jeremiah' (Iren. v. 35. I, Tert. scorp. 8, Clement of Alexandria, Paedagogus i. 10, Cyprian, Testimonia ii. 6); with Lamentations they form a kind of trilogy supplementary to the prophecy."
  10. 1 2 3 Coogan, M. A Brief Introduction to the Old Testament: The Hebrew Bible in its Context . Oxford University Press: Oxford, 2009. pp.303.
  11. Friebel, K.G. Jeremiah's and Ezekiel's Sign-Acts. Sheffield Academic Press: Sheffield, England, 1999. pp. 99-114
  12. Friebel, K.G. Jeremiah's and Ezekiel's Sign-Acts. Sheffield Academic Press: Sheffield, England, 1999. pp. 82-99
  13. Friebel, K.G. Jeremiah's and Ezekiel's Sign-Acts. Sheffield Academic Press: Sheffield, England, 1999. pp. 115-124
  14. Friebel, K.G. Jeremiah's and Ezekiel's Sign-Acts. Sheffield Academic Press: Sheffield, England, 1999. pp. 136-
  15. Friebel, K.G. Jeremiah's and Ezekiel's Sign-Acts. Sheffield Academic Press: Sheffield, England, 1999. pp. 124-136
  16. Friebel, K.G. Jeremiah's and Ezekiel's Sign-Acts. Sheffield Academic Press: Sheffield, England, 1999. p. 13

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/18/2015. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.