Zengiler

Zengi Devleti
  Devlet  

1127–1250
 

Zengi Devleti'nin en geniş sınırları
Başkent Halep
Dil(ler) Arapça, Türkçe, Farsça
Din Sünni İslam
Yönetim Monarşi
 - 1127-1146 I. İmameddin Zengi
 - 1241-1250 Mahmud Melik Zahid
Para birimi Dinar
Moğol istilası öncesi

Zengîler (Arapça: زنكيون Zangiūn), 12. ve 13. yüzyıllarda Kuzey Irak ve Suriye'de hüküm sürmüş Türk devletidir. İlk hükümdarı İmadeddin Zengi'dir.[1]

Musul'da Imadeddin Zengi tarafından kurulmuş Zengi Devleti, onun ölümünden sonra oğulları arasında paylaşılmış, I. Seyfeddin Gazi ve Kudbeddin Mevdud Musul Beyliği'ni, Nureddin Mahmud Zengi'yse Haleb Beyliği'ni yönetmiştir. Zengiler, Oğuz Türkmenlerinin Afşar boyundandır.

Haçlılarla mücadeleleri

Zengiler, II. Haçlı seferini etkisizleştirmişler ve İslam dünyasını Haçlıların istilasından korumuşlardır. Nureddin Mahmud Zengi'nin komutanlarından Şirkuh'un yeğeni Selahaddin Eyyubi, Fatimilere son vermiş, Nureddinin ölümünden sonra da Mısır'da Eyyubiler devletini kurmuştur.[2]

I. ve II. Haçlı seferleri arası Anadolu, Suriye ve Filistin.

İmadeddin Zengi 1144'de Urfa'yı fethetti ve I. Haçlı seferi sonunda kurulan Urfa Kontluğu'na son verdi. Urfa'nın kaybedilmesi üzerine Avrupa II. Haçlı seferine hazırlanmıştır. Zengilerin Haçlılar ile mücadelesi İmadeddin Zengi'nin ölümünden sonra da devam etmiş, Haleb Beyi Nureddin Mahmud Zengi ve ağabeyi Musul Beyi Seyfettin Gazi'yle ve 1148'de ağabeyinin ölümünden sonra yerine geçen küçük kardeşi Kudbeddin Mevdud'le birlikte hareket etmişlerdir. Zengiler Haçlılara karşı İslam cephesini birleştirmiş, II. Haçlı seferinin etkisizleştirilmesine çalışmışlardır. Zengilerin bu fedakarlıkları sonucu Haçlılar daha fazla ilerleme imkânı bulamayarak sahil şeridine sıkışıp kalmışlardır.

Nureddin, kısa süreliğine Haçlıların eline geçen Urfa’yı ani bir baskınla 1146’da tekrar fethetti. 1149'da Antakya Prensi Raymond’u öldürdü. Börilerin elinden Şam'ı aldı. 1153'te Yukarı Mezopotamya, Güneydoğu Anadolu ve Suriye’yi tek hakimiyet altında toplayarak sultanlığını ilan eden Nureddin Mahmud, 1157'de Kudüs Kralı III. Baudouin’i yenilgiye uğrattı. 1158’de Haçlılara yenildiyse de onları 1164'de Harim’de ağır bir bozguna uğrattı. Mahmud Zengi, Esedüddin Şirkuh ve Şirkuh'un yeğeni Selahaddin Eyyubi’yi Mısır’a göndermiş ve Fatımilerin Haçlılarla işbirliğine girmelerinin ve dolayısıyla Mısır'ın Kudüs Krallığı'nın kontrolüne girmesinin önünü kapamış, bilahare İslam dünyasında ikiliğe sebep olan Fatımi Halifeliği’nin 1171'de yıkılmasını sağlayarak İslam birliğinin gerçekleşmesine önayak olmuştur. Selahaddin Eyyubi, Nureddin Zengi'nin ölümüne kadar Mısır'da naiplik yapmış ve onun emirleri dışına çıkmamıştır.[3]

Hükümdarlar

Türk tarihi

Musul Atabeyleri

Haleb Atabeyleri

Şam Atabeyleri

Sincar Atabeyleri

Cizre Atabeyleri

Soyağacı

 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Aksungur el-Hacib
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
Haleb Atabeyliği
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
I. Zengi
1.(1127-1146)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
I. Gazi
2.(1146-1149)
 
Mevdud
3.(1149-1170)
 
 
 
 
 
 
Nureddin
2.(1146-1174)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
II. Gazi
4.(1170-1180)
 
I. Mesud
5.(1180-1193)
 
 
II. Zengi
4.(1181-1183)
 
Salih
3.(1174-1181)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
I. Arslan
6.(1193-1211)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
II. Mesud
7.(1211-1218)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
II. Arslan
8.(1218-1219)
 
Mahmud
9.(1219-1222)
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 
 

Kaynakça

  1. C.E. Bosworth, The New Islamic Dynasties: A Chronological and Genealogical Manual (The New Edinburgh Islamic Surveys), Edinburgh 2004, ISBN 978-0748621378. (İngilizce)
  2. Kirk Sowell, The Arab world: An Illustrated History, New York 2002, ISBN 978-0781809900 (İngilizce).
  3. Claude Cahen (çev. J. Jones-Williams), Pre-Ottoman Turkey: a general survey of the material and spiritual culture and history c. 1071-1330, New York 1968. (İngilizce)
This article is issued from Vikipedi - version of the 1/8/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.