Simav
Simav | |
— İlçe — | |
Türkiye'de bulunduğu yer | |
Kütahya İli Siyasi Haritası | |
Koordinatlar: 39°4′K 28°58′D / 39.067°K 28.967°D | |
Ülke | Türkiye |
---|---|
İl | Kütahya |
Coğrafi bölge | Ege Bölgesi |
Yönetim | |
- Kaymakam | Türker Çağatay Halim[1] |
- Belediye başkanı | Süleyman Özkan (AK Parti) [2] |
Yüzölçümü [3] | |
- Toplam | 1.568 km2 (605,4 mi2) |
Rakım [4] | 830 m (2.723 ft) |
Nüfus (2015)[5] | |
- Toplam | 64,351 |
- Kır | 38,520 |
- Şehir | 25,831 |
Zaman dilimi | UDAZD (+3) |
Posta kodu | 43500 |
İl alan kodu | 0274 |
İl plaka kodu | 43 |
İnternet sitesi: http://www.simav.bel.tr/ |
Simav, Kütahya'nın bir ilçesidir. İl merkezinin 143 km güneybatısında yer alan ilçe merkezinin nüfusu 24.186 köyler ve beldelerle beraber ise 67.786'dır.[6]
Coğrafya
İçbatı Anadolu bölümündedir. Kuzeyde Simav, güneyde Demirci kasabaları arasında, doğu-batı doğrultusunda uzanan 1,800 m rakımlı Simav dağları mevcuttur.
Simav ovası, faylarla sınırlanmış tektonik kökenli bir ovadır. Güneyinde billurlu kayaçların geniş yer tuttuğu Simav dağları, Kuzeyinde billurlu kayaçlar ve granit plütonlarının yüzeylediği Katrancı ve Akdağ kütleleri yükselir. Yaklaşık 820 m yükseklikte, üçgen biçimli bir çöküntü alanı olan ovanın tabanı alüvyonla kaplıdır. Ortasında yer alan sığ Simav gölü kurutulmuştur. Birinci derece deprem alanıdır. 19 Mayıs 2011 de saat 23:15 de 5,9 büyüklüğünde depremle sarsıldı.[7].
Tarihçe
Bilinen en eski adları milattan önce 4 binli yıllarda varolduğu bilinen Sunauva ve Synaos şehirlerinden gelmektedir.[8] Simav çevresinde yerleşen ve adı bilinen en eski halk, Abaitler'dir. Milattan önce 1200 yıllarına kadar yaşayan bu halktan sonra, Trakya’ dan ve Çanakkale boğazından gelen Frigler yöreye egemen olmuştur.[8] Daha sonra Lidyalılar, Persler, Helenistik Krallıklar, Romalılar ve Bizanslılar Simav yöresine hâkim olmuşlardır. Roma İmparatorluğu döneminde Simav'da uzun süre sikke basılmıştır.
Evliya Çelebi'nin Seyahatname'sinde belirttiğine göre "Germiyanoğlu Beyi Babık, Simavna adlı Rum Kralının elinden aldığı için Simav derler. Bir rivayete göre de Simav (Gümüş suyu) anlamına gelir. Hakikaten suları gümüş gibi berraktır."
Simav, 1113 yılında Edremit – Kırkağaç bölgesinden Kütahya – Eskişehir’ e yardıma dönen Selçuklu Kumandanı Emir Muhammet tarafından Simav Çayı vadisinden gelinerek fethedildi. Bu Fetih dönemi uzun sürmedi, tekrar Bizans'ın eline geçtikten 192 yıl sonra Germiyan Beyliğinin kurucusu 1. Yakup Bey 1305 yılında Alaşehir’i fethetmeye giderken Simav'ı da fethetti. 1305 yılındaki fetih de Bizans’ın kiraladığı İspanyol Katalan askerlerinin Erdek’ten gelişi ile son buldu. Germiyanoğlu Mehmet Bey’in 6 Mayıs 1327 tarihinde Simav ve Kula’yı Katalanlardan fethetmesiyle Simav'da Türk Hakimiyeti kesin bir şekilde başlamıştır.[8]
Mehmet Bey’in oğlu Süleyman Şah, komşu beylik Osmanlılarla dost geçinmek, Karamanoğullarının düşmanlığından da korunmak için kızı Devlet Hatun’u Osmanlı Padişahı I. Murad’ın oğlu Yıldırım Bayezid’e verdi. 1381 yılında kızının çeyizi olarak Kütahya, Tavşanlı, Emet ve Simav’ı Osmanlılara verip kendi Kula’ya çekildi.[8]
Fatih Sultan Mehmet döneminde Simav, Abdullah-i İlahi gibi bir din aliminin ve onun yakın dostu Emir Buhari'nin feyz dağıttığı bir yer olarak gelişmiş medreselere sahipti. Simav medreselerinin son ünlü öğrencisi Ali Süavi (1839-1878), son değerli müderrisi ise Simavlı Arif Efendidir.(1850-1944)
Simav, 1867 yılında belediyelik olmuş, 17 Şubat 1868'de ilçe statüsüne kavuşmuştur.[8]
Kurtuluş savaşının başlarında Simav'da Reddi İlhak adındaki Müdafaa-i Hukuk Cemiyeti'nin kuruluşu Binbaşı İsmail Hakkı Bey'in gayretleriyle gerçekleşir. Çok geçmeden Cemiyetin merkezi Uşak olmuş ve adı da Kuva-yi Milliye'ye çevrilmiştir. İlk Büyük Millet Meclisi'nde mebus olarak görev alanlardan biri de Simavlı Bedirhan Bey dir. Aynı zamanda şu anda Dereköy [9] de muhtar olarak görevine devam etmektedir.
Simav ilçesi kurtuluş savaşı döneminde üç defa Yunan işgaline uğramış üç kez de kurtuluşu yaşamıştır. Simav Kuvay-ı Milliye Teşkilatı, Yunan Ordusu'nun İzmir'i işgalinden kısa bir süre sonra 1919 yılının Temmuz ayında, Kütahya Mevki Kumandanı Binbaşı İsmail Hakkı Bey tarafından Redd-i İlhak Cemiyeti ismiyle kuruldu.
Kurtuluş Savaşı'nın ilk meydan savaşı, Simav-Demirci ilçeleri sınırında 1920 yılının Ağustos ayında Kuva-yi Milliye'nin bir kolu olan Kuva-yi Seyyare'nin 4.500 kişilik kuvvetleriyle, Demirci'de konuşlanmış 10 bin kişilik Yunan tümeni arasında olmuştur.
Belediye Başkanları
Yıllara göre belediye başkanları[10] | ||
---|---|---|
Mustafa ÇINAR | 1927 - 1929 | |
Mehmet ERTEKİN | 1929 - 1932 | |
Sabit EREN | 1932 - 1934 | |
Sadık ÜLKEM | 1934 - 1940 | |
Arif SÜMER | 1940 - 1946 | |
Süleyman ŞEKERCİOĞLU | 1946 - 1949 | |
İbrahim KARAHAN | 1949 - 1950 | |
Sami BERKSOY | 1950 - 1953 | |
Emin TOPALER | 1953 - 1957 | |
Mustafa ERSOY | 1957 - 1960 | |
Halit ŞEHMAN | 1960 - 1961 | |
Ali KAYACAN | 1961 - 1963 | |
Mustafa IRMAK | 1963 - 1968 | AP |
Mustafa VERAL | 1968 - 1973 | AP |
Kadir KÜÇÜKER | 1973 - 1977 | AP |
Mehmet Hilmi ŞEKERCİOĞLU | 1977 - 1981 | CHP |
Memduh AKIN | 1981 - 1984 | |
Muzaffer AKIN | 1984 - 1989 | ANAP |
Metin KARAKUYU | 1989 - 1999 | DYP |
Rıza ÖZDEMİR | 1999 - 2004 | MHP |
Rıza ÖZDEMİR | 2004 - 2009 | AKP |
Kasım KARAHAN | 2009 - 2014 | DP |
Süleyman ÖZKAN | 2014- ... | AKP |
Doğa ve ekonomi
Simav, özellikle Eynal, Çitgöl ve Naşa Kaplıcaları ile ünlü bir jeotermal tesisi merkezidir.
İç Anadolu'ya yakın bir konumda olmasına rağmen geçiş ikliminin özelliği ile bol ormanlara sahiptir. Bu yüzden kerestecilik önemli bir uğraştır. Ormanlarında genellikle kestane ağaçları ve çam agaçları boy göstermektedir. Daha sonra Susurluk nehri adını alan akarsu da Simav'da; Simav Çayı olarak başlar.
Zamanında Emet ilçesine bağlı iken Simav ilçesi sınırlarına alınan Krater gölü ve çam ormanıyla Gölcük, ilçenin önemli doğa güzellikleri arasında yer aldığı gibi ilçenin önemli gelir kaynağıdır. Simavda bor, demir, krom, bakır gibi önemli yeraltı zenginlikleri mevcuttur.
İlçe nüfusunun % 70-75’ ini çiftçilikle uğraşan nüfus teşkil etmektedir.[11]
Eğitim durumu
Simav adeta bir eğitim kampüsü gibidir. Eğitim alt yapısı oldukça gelişmiştir.
İlkokul ve orta okullarının yanı sıra Simav Fen Lisesi, Nurullah Koyuncuoğlu Anadolu Lisesi, Simav Anadolu Lisesi (Simav Anadolu Öğretmen Lİsesi) , Simav Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, Simav Eynal Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, Simav Cumhuriyet Anadolu Lisesi, Simav Gülizar Eren Mesleki ve Teknik Anadolu Lisesi, Simav Anadolu Sağlık Meslek Lisesi (Simav İbn-i Sina MTAL), Simav Anadolu İmam Hatip Lisesi,
Halil İbrahim Kazcıoğlu Mesleki Eğitim Merkezi eğitime önemli katkılar sağlamaktadır.
Dumlupınar Üniversitesine bağlı olarak ilçede faaliyet gösteren Simav Teknoloji Fakültesi ve Simav Meslek Yüksekokulunda yaklaşık 3000 öğrenci eğitim görmektedir. Simav Teknoloji Fakültesinde İmalat Mühendisliği, Elektrik - Elektronik Mühendisliği, Ağaç İşleri Endüstri Mühendisliği, Enerji Sistemleri Mühendisliği, Kontrol Mühendisliği ve Endüstri Tasarım Mühendisliği eğitim ve öğretim devam etmektedir. Simav Meslek Yüksek Okulunda İç Mekan Tasarımı, Laboratuvar Teknolojisi, Biyomedikal Cihaz Teknolojisi, Elektrik, Elektronik Haberleşme, Bilgisayar Programcılığı, Mekatronik, Bankacılık ve Sigortacılık, Lojistik, İnsan Kaynakları Yönetimi, Yerel Yönetimler programlarında eğitim ve öğretim sürdürülmektedir.
Bazı İllere Mesafesi
İllere Mesafesi[12] | |
---|---|
İstanbul | 500 km. |
Ankara | 455 km. |
Bursa | 192 km. |
İzmir | 240 km. |
Antalya | 380 km. |
Kütahya | 143 km. |
Uşak | 86 km. |
Balıkesir | 139 km. |
Nüfus
Simav, Kütahya'nın ilçeleri arasında nüfus büyüklüğü yönünden ikinci sıradadır. 2000 yılına kadar ortalama düzeyde artan ilçe nüfusu bu yıllardan sonra göç nedeniyle durağanlaşmış ve azalmaya başlamıştır. Çok sayıda belde yerleşimi bulunan Simav'da beldelerin nüfusu oldukça azalmıştır. İlçe halkı özellikle İzmir, Uşak ve Bursa gibi illere göç etmiştir.
|
|
Kaynakça
- ↑
- ↑
- ↑ http://www.hgk.msb.gov.tr/urunler/diger/il_ilce_alanlari.pdf
- ↑ http://www.yerelnet.org.tr/ilceler/ilce_belediye_koordinat.php?ilceid=198824
- ↑ "2014 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6WFDGSed5. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015.
- ↑ Simav'da Nüfus
- ↑ "Kütahya-Simav'da deprem" (Türkçe). www.haberdar.com. 6 Mart 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://web.archive.org/web/20120306092508/http://www.haberdar.com/haber/marmarada-deprem-2704434. Erişim tarihi: 19 Mayıs 2011.
- 1 2 3 4 5 Simav'ın Tarihçesi Simav Kaymakamlığı Resmi Sitesi
- ↑ https://tr.wikipedia.org/wiki/Derek%C3%B6y,_K%C3%BCtahya
- ↑ Geçmiş Dönem Başkanlarımız... Simav Belediyesi Resmi Sitesi
- ↑ Simav'ın Nüfus Durumu Simav Kaymakamlığı
- ↑ Simav'a Ulaşım
- ↑ "1965 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Bspth3l9. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "1970 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Btngc0n1. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "1975 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtqMQmIR. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "1980 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtumeS9p. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "1985 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtwqvqJn. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "1990 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BtyV9AdK. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "2000 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Bu0gZp4s. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "2007 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Bu25F6SS. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "2008 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6Bu3uKOmt. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "2009 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BuE6QZ5W. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "2010 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BuFikDcn. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "2011 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 3 Kasım 2012 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6BuH0RAUH. Erişim tarihi: 3 Kasım 2012.
- ↑ "2012 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. http://rapor.tuik.gov.tr/reports/rwservlet?adnksdb2&ENVID=adnksdb2Env&report=wa_turkiye_ilce_koy_sehir.RDF&p_il1=43&p_ilce1=1625&p_kod=2&p_yil=2012&p_dil=1&desformat=html.
- ↑ "2013 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. http://rapor.tuik.gov.tr/reports/rwservlet?adnksdb2&ENVID=adnksdb2Env&report=wa_turkiye_ilce_koy_sehir.RDF&p_il1=43&p_ilce1=1625&p_kod=2&p_yil=2013&p_dil=1&desformat=html.
- ↑ "2012 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 20 Şubat 2013 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6EZxoTuHL. Erişim tarihi: 8 Mart 2013.
- ↑ "2013 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 15 Şubat 2014 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6NPV7IvWK. Erişim tarihi: 15 Şubat 2014.
- ↑ "2014 genel nüfus sayımı verileri" (html). Türkiye İstatistik Kurumu. 10 Şubat 2015 tarihinde kaynağından arşivlendi. http://www.webcitation.org/6WFDGSed5. Erişim tarihi: 10 Şubat 2015.
- ↑ "2015 genel nüfus sayımı verileri" (html) (Doğrudan bir kaynak olmayıp ilgili veriye ulaşmak için sorgulama yapılmalıdır). Türkiye İstatistik Kurumu. https://biruni.tuik.gov.tr/medas/. Erişim tarihi: 13 Nisan 2016.
Dış bağlantılar
|
|