Şaul
  |
Yahudi felsefesi
Dinî metinler
Kutsal Şehirler
Önemli şahsiyetler
Yahudi hayatı
Okullar
Dinî roller
Dinî yapılar
Etnik bölünmeler
Yahudi mezhepleri
Dinî objeler
Diğer dinler ve Yahudilik
Yahudilik Portali
|
Şaul, Şaul Ben Kiş veya Tâlût (שאול המלך, Şaul HaMelekh, Kral Şaul) (İbranice:שָׁאוּל, Şaul, Arapça:طالوت ,Tālūt), Tanah'taki kitaplardan olan Samuel kitabı ve 1 Tarihler ve Kuran'da[1] adı geçen MÖ 1047 ile MÖ 1007 yılları arasında İsrail Krallığı'nın ilk kralıydı.[2] Hakim Samuel tarafından krallığa seçilen Şaul zamanında başkent Gibeah'tı. Kur’an’da Talût’un ölümü hakkında bilgi verilmez. Tevrat’ta I. Samuel kitabı sonunda Saul’ün(Talût) ölümü anlatıulmaktadır. Müşriklerle savaşta şehit edilen Talût’un aynı zamanda oğulları da şehid şehit olmuştur. “Saul'un çevresinde savaş kızıştı. Derken Saul Filistli okçular tarafından vuruldu ve ağır yaralandı. Saul, silahını taşıyan adama, "Kılıcını çek de bana sapla" dedi, "Yoksa bu sünnetsizler gelip bana kılıç saplayacak ve benimle alay edecekler." Ama silah taşıyıcısı büyük bir korkuya kapılarak bunu yapmak istemedi. Bunun üzerine Saul kılıcını çekip kendini üzerine attı. Saul'un öldüğünü görünce, silah taşıyıcısı da kendini kılıcının üzerine attı ve Saul'la birlikte öldü. Böylece Saul, üç oğlu, silah taşıyıcısı ve bütün adamları aynı gün öldüler.”[1] Şehid ettikleri Talût ve oğullarının başını keserek ona olan hınçlarını gösteren müşriklerin bu vahşi davranışı karşısında İsrailoğullarından bir gurup gizlice Talût ve oğullarının naaşlarını alarak Yaveş denilen mevkide toprağa defnederler. “Bütün yiğitler geceleyin yola koyularak Beyt-Şean'a gittiler. Saul'la oğullarının cesetlerini Beyt-Şean surundan indirip Yaveş'e götürdüler, orada yaktılar. Sonra kemiklerini toplayıp Yaveş'teki ılgın ağacının altına gömdüler ve yedi gün oruç tuttular.”[2] Şaul öldükten sonra yerine oğlu Iş-boşet ve hasımı Davud taht için mücadele etti. Krallığının ikinci senesinde Iş-boşet öldürülünce yerine Davud geçti.
Şaul'un yaşamı ve hükümdarlığıyla ilgili hikâyeler Tanah'ın Samuel kitabı'nda yer alır.
Calut ve ordusu ile savaş:
Irmak sınanması akabinde Kral Talût kumandasındaki İsrailoğulları ordusu, müşrik Calut ordusu ile karşılaşır. Tevrat’ta detayları ile anlatılan bu karşılamada önce her iki ordunun en İyi silahşorlarının mücadele ettikleri ufak çaplı ve gövde gösterisi amaçlı olan bir muharebe yapılır.
Yapılan bu öncü muharebede Hz. Davud, müşrik Calut’u (Golyat) yener ve onu öldürür. “Elini dağarcığına sokup bir taş çıkardı, sapanla fırlattı. Taş Filistli'nin alnına çarpıp saplandı. Filistli yüzükoyun yere düştü.” “Böylece Davut Filistli Golyat'ı(Calut) sapan ve taşla yendi. Elinde kılıç olmaksızın onu yere serdi.” “Sonra koşup üzerine çıktı. Golyat'ın kılıcını tutup kınından çektiği gibi onu öldürdü ve başını kesti. Kahraman Golyat'ın öldüğünü gören Filistliler kaçtılar.” [57] Bu husustaki geniş anlatımı “Kral peygamber Davud” başlıklı yazımızda yaptığımızı belirterek konumuza devam edelim. Hz. Davud’un elindeki sapan ve beş taşla alt ettiği Calut’un ölümü üzerine müşrik Filistî ordusu dağılır. Bunun üzerine saldırıya geçen İsrailoğulları ordusu, müşriklerin ordusunu yener. Böylece Kur’an’ın belirttiği “Nice az sayıda bir birlik Allah'ın izniyle çok sayıdaki birliği yenmiştir.” Ayeti gerçekleşmiştir. Kur’an bu vakıayı şöyle nakletmektedir: “Sonunda Allah'ın izniyle onları yendiler. Davud da Câlût'u öldürdü. Allah ona (Davud'a) hükümdarlık ve hikmet verdi, dilediği ilimlerden ona öğretti. Eğer Allah'ın insanlardan bir kısmının kötülüğünü diğerleriyle savması olmasaydı elbette yeryüzü altüst olurdu. Lâkin Allah bütün insanlığa karşı lütuf ve kerem sahibidir.”[3]
Kur'an'da bahsi geçen âyetler[3]
- Mûsâ’dan sonra İsrailoğullarının ileri gelenlerini görmedin mi (ne yaptılar)? Hani, peygamberlerinden birine, “Bize bir hükümdar gönder de Allah yolunda savaşalım” demişlerdi. O, “Ya üzerinize savaş farz kılındığı halde, savaşmayacak olursanız?” demişti. Onlar, “Yurdumuzdan çıkarılmış, çocuklarımızdan uzaklaştırılmış olduğumuz halde Allah yolunda niye savaşmayalım” diye cevap vermişlerdi. Ama onlara savaş farz kılınınca içlerinden pek azı hariç, yüz çevirdiler. Allah zalimleri hakkıyla bilendir. (2, 246)
- Peygamberleri onlara, “Allah size Tâlût’u hükümdar olarak gönderdi” dedi. Onlar, “O bizim üzerimize nasıl hükümdar olabilir? Biz hükümdarlığa ondan daha lâyığız. Ona zenginlik de verilmemiştir” dediler. Peygamberleri şöyle dedi: “Şüphesiz Allah onu sizin üzerinize (hükümdar) seçti, onun bilgisini ve gücünü artırdı.” Allah mülkünü dilediğine verir. Allah lütfu geniş olandır, hakkıyla bilendir. (2, 247)
- Peygamberleri onlara şöyle dedi: “Onun hükümdarlığının alameti size o sandığın gelmesidir. Onda Rabbinizden bir güven duygusu ve huzur ile Mûsâ ailesinin, Hârûn ailesinin geriye bıraktığından kalıntılar vardır. Onu melekler taşımaktadır. Eğer inanmış kimselerseniz bunda şüphesiz, sizin için kesin bir delil vardır.” (2, 248)
- Tâlût ordu ile hareket edince, “Şüphesiz Allah sizi bir ırmakla imtihan edecektir. Kim ondan içerse benden değildir. Kim onu tatmazsa işte o bendendir. Ancak eliyle bir avuç alan başka.” dedi. İçlerinden pek azı hariç, hepsi ırmaktan içtiler. Tâlût ve onunla beraber iman edenler ırmağı geçince, (geride kalanlar) “Bugün bizim Câlût’a ve askerlerine karşı koyacak gücümüz yok.” dediler. Allah’a kavuşacaklarını kesin olarak bilenler (ırmağı geçenler) ise şu cevabı verdiler: “Allah’ın izniyle büyük bir topluluğa galip gelen nice küçük topluluklar vardır. Allah sabredenlerle beraberdir”. (2, 249)
- (Tâlût’un askerleri) Câlût ve askerleriyle karşı karşıya gelince şöyle dediler: “Ey Rabbimiz! Üzerimize sabır yağdır, ayaklarımızı sağlam bastır ve şu kâfir kavme karşı bize yardım et.” (2, 250)
- Derken, Allah’ın izniyle onları bozguna uğrattılar. Davud, Câlût’u öldürdü. Allah ona (Davud’a) hükümdarlık ve hikmet verdi ve ona dilediğini öğretti. Eğer Allah’ın; insanların bir kısmıyla diğerlerini savması olmasaydı, yeryüzü bozulurdu. Ancak Allah, bütün âlemlere karşı lütuf sahibidir. (2, 251)
Kaynakça
 |
İsrailoğulları
Kabileler
Devletler
Krallar
Savaşlar
Diğer
Yahudilik Portali
|
- ↑ Kur'an 2:247
- ↑ Tanah karakterleri
- ↑ "Kur'an-ı Kerim ve Türkçe Meali", Diyanet İşleri Başkanlığı
[1] Tevrat; I.Samuel, Bab31/3-6. [2] Tevrat; I.Samuel, Bab31/12-13 [3] Kur’an/ Bakara suresi/251
Dış okumalar
| Şaul Şaul hanedanlığı | ||
| Resmî unvanlar | ||
|---|---|---|
| Önce gelen - |
İsrail Kralı MÖ 1047-1007 |
Sonra gelen İşboşet |
| |||||||||||||||||||||||||||