El-Hadi bin el-Nizar
El-Hâdî bin el-Nizâr ya da Ebû Ali Hasan (Arapça: Alī al-Hādī ibn Nizār; علي الهادي بن نزار); ( Doğum: Hicrî 470 / M. 1076, Kahire - Ölüm: Hicrî 530 / M. 1136, Lamasar Kalesi ) "Elemût Birinci Gizlenen-İmâmı". Hicrî 490-530 / M. 1097-1136 yılları arasında Elemûtlar-Nizârî Devleti hükümdârı ve Nizârî Bâtınî-İsmâ‘îl’îyye Mezhebi'nin Yirminci İmâm-ı Zamânı.
Nizâr'ın oğulları
Nizâr'ın Ebû Abdullah el-Hasan ve Ebû Abdullah el-Hüseyin adında çok meşhur olan iki oğlu da darbeciler tarafından tutuklanmış, ama "Ali el-Hâdî" isminde henüz On Yedi yaşında olanı ise ele geçirilememişti.[1] Tutuklanan bu iki büyük oğlu ise daha sonra hapisten kaçmayı başararak "Hâfızîler" devrinde isyânlar çıkarmışlardı. Bunlardan "Ebû Abdullah el-Hasan" Hicrî 528 / M. 1133 yılında El-Hâfız'a karşı, "Ebû Abdullah el-Hüseyin" ise Hicrî 557 / M. 1161 yılında El-Âzıd'a karşı başarısızlıkla sonuçlanan isyân girişimlerinde bulunmuşlardı.[2]
Yaşamı
"Ali el-Hâdî", Ebû Mansûr Nizâr el-Mustafâ li-Dîn’il-Lâh'ın İskenderiye'den kaçmayı başarabilen üçüncü ve en küçük oğludur. Nizâr'ın öldürülmesiyle birlikte bütün "Dar’ûl-Hikmet" adı verilen ve Nizâr'ın Dâvah hareketinin destekçisi konumunda olan bütün toplantı ve eğitim yerleri darbeci vezir "El-Efdâl Şehinşâh bin Bedr el-Cemâli" tarafından kapatıldı.
Elemûtlar soyağacı
Kaynakça
|
Kutsal kadınlar
|
İslam portali |
Dış bağlantılar
Şii İslam unvanları | ||
---|---|---|
Önce gelen Ebû Mansûr Nizâr el-Mustafâ li-Dîn’il-Lâh Nizârî-İsmâ‘îl’îyye İmâmı |
İmâm Ali el-Hâdî bin el-Nizâr Yirminci Nizâr’îyye Şîʿa Nizârî-İsmâ‘îlî İmâmı 1097 - 1136 |
Sonra gelen El-Mohtadî bin el-Hâdi İsmâ‘îlî-Nizârîlik İmâmı |