İbrahim Efendi

Oğlanlar Şeyhi İbrahim Efendi, Osmanlı döneminde yaşamış Ekberi meşrepli, Bıçakçı Ömer Dede (Şeyh Emir Sıkkinî)’ye atfedilen (Melâmetîyye/MelâmîyyeBayramîyye Tarikâtı)[1] tasavvuf okuluna mensup bir sufi ve tasavvuf önderi. Olanlar, Oğlanlar, Oğlan Şeyh veya Aksarayi lakaplarıyla da bilinir. 1888'de öldü

Hayatı

Bayramı-Melami şeyhlerinden İbrahim Efendi. Küçük yaşta şeyhi ve dedesi Şah Ali'nin sorduğu bir soruya verdiği yanıt üzerine "Bu oğlancık şeyhtir" demesi üzerine lakabı Oğlanlar Şeyhi olarak kalmıştır. 1591 veya 1592 tarihinde kesin olarak bilinmemekle birlikte Konya-Aksaray-Eğridere veya İstanbul Aksaray'da doğdu, 1655’te İstanbul’da öldü. Genç yaşta geldiği İstanbul’da Eğrikapı Halveti Tekkesi Şeyhi Hakkizade Osman Efendi’ye bağlandı. Gavsî tekkesine şeyh oldu. Vahdet-i Vücud görüşünü işleyen eserler kaleme aldı.

Alıntılar

Talebesi ve halifesi Sunullah Gaybi'nin Sohbetname adlı eserinden aktarılan sözleri:

Eserleri

Ek Okumalar

Ayrıca bakınız

Kaynakça

  1. Dünkü ve Bugünkü Melamîler, Abdurrahman Cerrahoğlu, Bayram Yayıncılık, İstanbul, 1984.

Dış bağlantılar

This article is issued from Vikipedi - version of the 12/23/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.