Sultan Veled

Muhammed Sultan Bahaeddin Veled veya kısaca Sultan Veled (24 Nisan 1226, Karaman - 11 Kasım 1312, Konya), Mevlana Celaleddin Rumi'nin oğlu, Mevlevîliğin asıl kurucusu ve ikinci piri.

Annesi Semerkandlı Şerafeddin Lala'nın kızı Gevher Hatun Harzem hanedanından olduğundan, Sultan Veled diye anıldığı rivayet edilmektedir. Sultan Veled, Mevlâna'nın en çok sevdiği talebelerinden Selâhaddîn Zerkûb'un kızı, Fâtıma Hâtun ile evlenmiştir. Bu hanımından Ulu Arif Çelebi dünyaya gelmiştir. Sultan Veled, ilk hanımının vefatından sonra iki kere daha evlenmiş olup, bu evliliklerden de Şemseddin Emir Abid, Selahaddin Emir Zahid ve Hüsameddin Emir Vacid doğmuştur. Ulu Arif Çelebi, Abid Çelebi ve Vacid Çelebi şeyh olmuşlardır.

Sultan Veled, Hüsameddin Çelebi'nin 1284 tarihinde vefatı üzerine, Mevlevî şeyhi oldu ve 1312'deki vefatına kadar bu makamda kaldı. Halifeliği döneminde Mevlana'nın düşüncelerini temel olarak Mevlevîliği kendine özgü kuralları, törenleri olan bir tarikat durumuna getirmiştir.

Eserleri

Divan Edebiyatında Önemli Müellifler
13. Yüzyıl
14. Yüzyıl
15. Yüzyıl
16. Yüzyıl
17. Yüzyıl
18. Yüzyıl
19. Yüzyıl
Önemli Kavramlar
This article is issued from Vikipedi - version of the 9/24/2016. The text is available under the Creative Commons Attribution/Share Alike but additional terms may apply for the media files.