Yeni Demokrasi
Maoculuk |
---|
Temel kavramlar
Marksizm-Leninizm
Anti-Revizyonizm Üç Dünya Kuramı Sosyal-emperyalizm Kitle çizgisi Antagonist çelişki Halk savaşı Kızıl siyasi üs Kültür Devrimi Yeni Demokrasi Tarım sosyalizmi Kapitalist yolcular Kağıttan kaplan |
Önde gelen Maocular
Mao Zedong
Chen Boda · Abimael Guzmán İbrahim Kaypakkaya · Lin Biao Çaru Mazumdar · Siraj Sikder Pierre Mulele · Huey P. Newton Prachanda · Jiang Qing Jose Maria Sison · Yao Wenyuan Zhang Chunqiao · Samir Amin Li Minqi · Charles Bettelheim Bob Avakian · Faiz Ahmad |
Uluslararası
Devrimci Enternasyonalist Hareket |
Ana kitaplar
Çelişki Üzerine · Küçük Kırmızı Kitap · Gerilla Savaşı ·
Uzun Süreli Savaş Üzerine |
İlgili konular
|
Yeni Demokrasi ya da Yeni Demokratik Devrim, Mao Zedong'un "dört sınıf bloğu" teorisi kapsamında, Çin Devrimi sonrasında kurulan Çin Halk Cumhuriyeti'ndeki demokrasi anlayışı ifade eden terim. Buna teoriye göre; devrim sonrası Çin'de gelişecek demokrasi farklı bir yol izleyecek, batılı devletlerde yer alan parlamenter sistem ve liberal ekonomiden farklı olarak, Sovyet türünde bir örgütlenme modeli ve Sovyet Sosyalist Cumhuriyetler Birliği ekonomisi türüne adapte olmuş bir demokrasi türü oluşacaktı. Bu kavramın literatüre girmesinin ardından geçen sürede, Yeni Demokrasi kavramı benzer gerekçeleri ile diğer ülke ve bölgelerde uyarlanmıştır.
Hakkında
Yeni Demokrasi, feodalizm ya da onun uzantısı feodal sosyalizmi devirmek ve sömürgecilikten bağımsızlık elde etmeyi amaçlamaktadır. Mao Zedong'a göre; bunların gerçekleşebilmesi için ise Karl Marx ve Vladimir Lenin'in belirttiği burjuva sınıfıyla mücadele etme önerisini daha geniş bir paydaya bölüştürmek gereklidir. Buna göre; sosyalizme doğrudan varmak için eski egemen düzenle mücadele eden "işçi sınıfı", "köylü sınıfı", "şehir küçük-burjuvazisi" ve "milli burjuvazi" nin koalisyonuna ihtiyaç vardır ve bu yolla eski kapitalist düzene karşı mücadele edilmelidir. Bu koalisyon, işçi sınıfının ve onun öncü partisi olan komünist parti rehberliğinde olacaktır. Bu ittifak kapsamında, Çinli komünistlerin "yeni demokratik düzen" adını veriği tam gelişmiş sosyalizm ve komünizm hedeflerine ulaşmak için, koalisyondaki sınıfların birbirleriyle olan sınıfsal mücadelelerine ve sınıf çıkarlarına önem atfedilmez, komünistlerle birlikte mücadele etmeleri yeterlidir.[1][2]
Mao'ya göre; Yeni Demokratik Devrim yönteminde amaç sosyalizm'den önce sosyalizme hazırlık olarak bir devrim inşa edilmesi gerekir. Mao, buna neden olarak kapitalist olmayan ülkelerin doğrudan sosyalizme geçemeyeceğini ve bu sebeple sosyalist devrimi denemek boşa zaman kaybı olduğunu belirtir. Komprador burjuvaziye ve feodal beylere karşı milli burjuvaziyi destekleyerek öncelikle ekonomik bağımsızlık hedeflenir. Ardından feodal sistemin yıkılıp burjuvazinin güçlenmesi ile kontrollü bir kapitalizme geçiş olacak ve ardından burjuvazi tasfiye edilip sosyalizme geçiş sağlanacaktır. Dolayısıyla milli bir burjuvazinin gelişmesi, ulusun bağımsızlığını ve feodal sistemin yıkımını sağlayacaktır. Bununla birlikte Mao Zedung aynı zamanda her ülkenin kendine ait bir sistemi olduğunu ve ülkelerin kendi sistemlerine göre devrim yaparak ilerlemeleri gerektiğini ifade eder.[3]
Kaynakça
- ↑ Stuart R. Schram. Mao's road to power: revolutionary writings 1912-1949 Vol VII New Democracy, 1939-1941 (Armonk, NY: Sharpe, 2005) s. 330–369.
- ↑ “New Democratic Politics and New Democratic Culture (Excerpts),” in Tony Saich, Ed. The Rise to Power of the Chinese Communist Party (Armonk, New York: 1996) s. 912-929.
- ↑ Mao Zedung, Yeni Demokrasi Üzerine, Aydınlık Yayınları, Birinci Baskı, Şubat 1975.
Dış bağlantılar
- Mao Tse-tung: On New Democracy
- Communist Party of Peru: Democratic revolution
- Communist Party of the Philippines: Program for a People's Democratic Revolution
- Charu Mazumdar: The Indian People's Democratic Revolution